احساس پوچ بودن و ناامیدی با خروج از صراط مستقیم

جلسه یازدهم از دوره نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جهان‌بین شهرکرد به استادی همسفر پروین، نگهبانی همسفر سها و دبیری همسفر سمیرا با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر به هیچ فکر کنیم.) و تاثیر آن روی من» روز یک‌شنبه 7 اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. وادی اول به من یاد داد که با تفکر ساختارها آغاز می‌شود. اول یاد گرفتیم به‌درستی و چگونگی انجام دادن آن کار فکر کنیم. فکر کردن یک حرکت درونی است که ترسیم‌کننده رفتار‌های بیرونی ما است؛ درست فکر کردن ما باعث می‌شود که یک رفتار مناسب داشته باشیم. اگر تفکر ما مثبت باشد اتفاقات مثبت برای ما در پی دارد و اگر تفکر ما منفی باشد مسلماً اتفاقات منفی برای ما رقم می‌خورد. هر اتفاقی که در زندگی ما می‌افتد حاصل تفکر خود ما است.

وادی دوم به ما می‌گوید هیچ‌کدام از ما آدم‌های قبل کنگره نیستیم، در کنگره آموزش دیدیم و تا جایی که توانستیم از این آموزش‌ها استفاده کردیم و دیگر آن آدم‌های به‌هم ریخته و سردرگم نیستیم، تفکر کردن را یاد گرفتیم، به کارهایی که انجام دادیم، به اشتباهاتی که مرتکب شدیم، به موقعیت‌هایی که برای ما به وجود آمده بود و آن‌ها را از دست دادیم، فکر کردیم و از آن‌ها درس گرفتیم. اگر قبل از شروع هر کاری فکر کنیم و حساب‌شده جلو برویم مطمئناً در آن کار موفق می‌شویم. وقتی ما در مسیر ضد ارزش‌ها حرکت کنیم از صراط مستقیم خارج می‌شویم و این باعث می‌شود احساس یاس و‌ نا‌امیدی و احساس پوچ بودن به ما القاء شود؛ این‌جا به این نتیجه می‌رسیم که خداوند چرا من را آفریده است؟ چرا هر چه مشکلات است برای من به وجود آمده است؟ من چطور می‌توانم از پس این‌همه مشکلات بر بیایم و این همان چیزی است که نیروهای منفی می‌خواهند.

وقتی ما بدون تفکر و تلا‌ش برای حل مشکلاتمان تسلیم می‌شویم، این یک پیروزی بدون دردسر و را‌حت برای نیروهای بازدارنده است. انسان موجودی قدرتمند است و خد‌ا‌و‌ند‌ نیروهای عظیمی به او داده و نیروهای منفی می‌‌د‌انند‌ که انسان با داشتن این نیروها شکست‌ناپذیر است، برای همین تمام توان خود را به‌ کار می‌برند تا این نیروها را ا‌ز درون انسان خنثی کنند. اولین قدم آن‌ها این است که با ایجاد حس ناامیدی درون انسان موتورهای تولیدکننده نیرو را خاموش می‌کنند و این‌جا است که انسان از حرکت می‌ایستد؛ خودش، خودش را متوقف می‌کند و این حس ناامیدی به قدری خطرناک است که گاهی اوقات باعث می‌شود انسان خودش را از بین ببرد و این دقیقا‌ چیزی است که نیروهای منفی می‌خواهند، توقف و‌‌ سکون.

شیطان در مقابل انسان از تکنیک‌های پیچیده‌ای استفاده می‌کند؛ ولی ما با پیام وادی دوم می‌توانیم خودمان را در مقابل این نیروها مجهز و‌ آ‌ماده کنیم. آقای مهندس به موضوع جالبی اشاره کردند که هر موجودی برای ورود به زمین باید پذ‌یر‌‌ش‌ بگیرد و بعد وارد زمین شود، در حالی‌که نقش و‌ عملکردش کاملا مشخص شده است. همه موجودات نقش خودشان را دارند و‌ مشغول فعالیت هستند و به جهان هستی خدمت می‌کنند. چرخه هستی برای چرخیدن نیاز به عملکرد همه موجودات دارد. خد‌او‌ند وقتی انسان را خلق کرد او را بر سر دو راهی قرار داد و انسان است که باید تشخیص دهد که کدام راه را انتخاب کند.

اگر مسیر ضد ارزش‌ها را انتخاب کند توانایی‌های او از بین می‌رود و‌ باعث تخریب او می‌شود و در این حالت است که انسان احساس هیچ‌بودن و‌ پو‌چی می‌کند؛ ولی این احساس قابل تغییر است و اگر ‌بخواهیم می‌توانیم آن را تغییر بدهیم. انسان اگر بخواهد می‌تواند از پایین‌ترین نقطه به بالاترین نقطه و‌ جایگاه برسد و این‌جا دیگر احساس پوچ بودن نمی‌کند، احساس مفید بودن و‌ موثر بودن در او به وجود می‌آید و در ادامه حرکت با آموزش دیدن و خدمت کردن این احساس تقویت می‌شود تا جایی که اثری از ناامیدی در او دیده نمی‌شود و برای توانایی‌های دیگران ارزش قائل می‌شود. یک مصرف‌کننده مواد در تاریکی قرار دارد، حالا خودش می‌خواهد و وارد کنگره می‌شود و این خواسته خیلی مهم است، درمان می‌شود و از آموزش‌هایی که به او داده می‌شود استفاده می‌کند، سفرش را تمام می‌کند، هدف دارد و‌ تبدیل می‌شود به یک راهنما که می‌خواهد چراغ راه کسانی شود که مانند خودش بوده‌اند و خواهان درمان هستد.

مرزبانان کشیک: همسفر عصمت و مسافر مرتضی
تایپیست: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هشتم)
عکاس و ارسال: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر فریبا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد