سالها، درتاریکی و بیراهه اعتیاد، قدم میزدم

به نام قدرت مطلق الله

سلام دوستان،حمیدرضا هستم،یک مسافر.(لژیون دوم )

دلنوشته من: سالها، درتاریکی و بیراهه اعتیاد، قدم میزدم، حالم خوب نبود و دلم پربود از دردهائی که هیچ کس نمی دید.
برای فرار از این مشکلات، وآرام کردن خودم
به انواع قرص، گل، کوکائین، الکل و سیگار پناه برده بودم.
روشهای زیادی را امتحان کردم و هر بار می گفتم شاید این روش، راه نجاتی برای من باشد ولی بر مشکلاتم افزوده می شد و در مسیر سقوط بودم .
پنج ماه پیش نوری در زندگی من پدیدار شد
با کنگره ۶۰ آشنا و برای درمان وارد این مجموعه  شدم .
قصه ورود من  به این صورت بود که به یاد دارم همیشه هنگام عبور از کمربندی شهر می دیدم
عده ای که پیراهن سفید، پوشیده بودند و به آن مکان رفت وامد میکردند، بعد از اینکه پرس و جو کردم، متوجه شدم این یک مرکز درمان اعتیاد است .
خیلی سریع حاضر شدم و خودم را به کنگره ۶۰ رساندم .
هم اکنون ۵ ماه است که سفر درمان خودم را به لطف خداوند، شروع کرده ام و یکسری وابستگیهای رنج آور، را کنارگذاشته ام، عادتهای زشت و ویران کننده ی زیادی داشتم، اما یک به یک همه را پشت سر، خواهم گذاشت. البته با آموزشهای، آقای مهندس حسین دژاکام و استاد صبورام آقای بهرام .
من عاشق مشارکت کردن، عشق و محبت و نظم و انظباط در کنگره ۶۰ هستم .
وقتی که من میتوانم درکنگره ۶۰، به درمان برسم، حتما همه افراد مصرف کننده هم میتوانندبه درمان برسند .
فقط کافی است که ایمان داشته باشیم، قدم اول را برداریم و به خداوند توکل کنیم .با تشکر

تایپ: مسافر حمید رضا لژیون دوم
تنظیم و ارسال: مسافر ولی لژیون هفتم
نمایندگی ایران