کنگره نگاه مرا به زندگی تغییر داد

جلسه پنجم از دوره‌ی دوازدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دلیجان، با استادی  راهنمای تازه واردین مسافر جعفر، نگهبانی همسفر مسعود و دبیری مسافر دانیال،:"با دستور جلسه:"وادی دوم وتاثیر آن بر روی من- هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم" شنبه 6 اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

ابتدا خداوند بزرگ را شاکرم که امروز این توفیق نصیبم شد تا در این جایگاه حضور داشته باشم. از نگهبان محترم جلسه، دبیر جلسه، راهنمای عزیزم در لژیون یکم، آقای محمد، و همچنین مرزبانان گرامی که این فرصت را در اختیارم گذاشتند، صمیمانه تشکر می‌کنم. همچنین قدردان راهنمای محترم خود، آقای ابراهیم فراهانی هستم که با آموزش‌های ارزشمندشان، مسیر صحیح کنگره را برایم روشن کردند.

اما بر این باورم که در کنگره ۶۰ با وجود آموزش‌های ارزشمند ۱۴ وادی، برای کسی که خواهان آموزش و درمان واقعی است، همه چیز مهیاست.وادی اول می‌آموزد که هر کاری باید با تفکر آغاز شود و وادی دوم امیدبخش انسان است: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به عرصه حیات نمی‌گذارد.»

من نیز زمانی فکر می‌کردم که وجودم بیهوده است؛ بارها از خود می‌پرسیدم چرا به دنیا آمده‌ام؟ چرا در این خانواده یا این شهر متولد شدم؟ به ویژه در دوران مصرف، این افکار منفی شدت یافته بود. اما از زمانی که وارد کنگره شدم و آموزش گرفتم، کم‌کم نگاهم به زندگی تغییر کرد؛ احساس کردم از یک بُعد به بُعدی دیگر منتقل شده‌ام.زندگی‌ام به‌تدریج بهتر شد و امروز نیز همچنان در مسیر آموزش و خدمت هستم. باور دارم که وجودم بیهوده نیست و هر خدمتی، هر چند کوچک، برایم ارزشمند است.

همواره تلاش کردم رفتار و برخورد درستی داشته باشم تا اگر الگوی فردی شدم، این الگو بودن را حفظ کنم و موجب دلسردی تازه‌واردان نشوم.کنگره ۶۰ آموزش‌های ساده اما عمیقی دارد؛ فقط باید در مسیر ماند و دانایی را افزایش داد. پیش از ورودم به کنگره، هر روز با ناامیدی به خود می‌گفتم فردایی برایم نیست. اما امروز، پس از سال‌ها، با بچه‌های کنگره مسابقه فوتبال برگزار می‌کنم، پا به پای جوانان می‌دوم و سرشار از زندگی و انرژی هستم. در کنگره، سن و سال مطرح نیست؛ وقتی درمان اتفاق می‌افتد، گویا انسان دوباره متولد می‌شود و این همان امیدی است که در وجود انسان شکوفا می‌شود.

معجزات بسیاری در کنگره برایم رخ داد؛ اما مهم‌ترین نکته این است که خواستن و دانایی شرط تغییر است. همان‌طور که استاد امین می‌فرمایند: باید دانست که برای چه هدفی کاری را انجام می‌دهیم.از همان ابتدا پس از رهایی، خدمتگزاری را آغاز کردم و در ادامه مرزبان شدم و دوباره خدمت‌های دیگری پذیرفتم. همواره حس می‌کنم که گویی نیرویی بالاتر از من در این مسیر هدایتگرم است. با سپردن دل و جان به آموزش‌های کنگره و حرکت در صراط مستقیم، می‌توان زندگی‌ای سراسر آرامش و امید ساخت.از همه عزیزان که با حوصله به سخنانم گوش دادند، صمیمانه سپاسگزارم.

برگزاری جلسه مرزبانی 

تایپ: مسافر محمد-راهنمای لژیون دوم

عکس: مسافر احمد- لژیون مرزبانی

ارسال و بارگزاری خبر:مرزبان خبری

نمایندگی دلیجان