سلام دوستان مرضیه هستم همسفر
هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. با خواندن این جمله حس ارزشمند بودن در وجود انسان به وجود میآید و اینکه قطعاً خداوند که تمام موجودات را با هدف و منظور خاصی آفریده، از خلقت من انسان هدفی داشته، همین موضوع در من حس امیدواری ایجاد میکند.
در این وادی گفته میشود که خوشحالیم که به جنگ نرم خود ادامه میدهید؛ جنگ نرم همان جنگی است که در درون من هر روز وجود دارد و در فکر و اندیشه میخواهد مانع از حرکت و پیشرفت من شود و حس ارزشمند بودن را از من بگیرد.
باید فکر کنم و خودم را که سالها گم کرده بودم و یا اصلاً نمیشناختم پیدا کنم. این وادی امید میدهد، زیرا هنگام فکر کردن به خودم تاریکی قطعاً نقاط تاریک و کور را به من نشان میدهد تا از حرکت بایستم؛ اما وادی دوم به من آموزش میدهد که امکان ندارد چیزی در تمام هستی پیدا کنم که به جهت بیهودی پا به هستی گذاشته باشد، اگر هم پیدا کردم به خاطر این است که من به فلسفه وجودی آن پی نبردهام؛ پس همه چیز ارزشمند است و از پس خلقت آن هدفی نهفته است.
من امروز میدانم که تاریکیهایی که تجربه کردهام نیاز بوده تا بتوانم روشنیها را درک کنم و باید انجام میشده؛ پس ناامید نباشم زیرا به همان اندازه که در عمق تاریکیها رفتهام میتوانم همان عمق از روشناییها را تجربه کنم، این امید است به زندگی بهتر و روشنتر.
آموختهام که قدرت مطلق همیشه پشتیبان من است و این وادی امید میدهد که هر آنچه هستی باز آید و بعد از سیاهی شب خورشید عالم تاب ظهور میکند.
نویسنده: راهنما همسفر مرضیه ( لژیون اول ) ( لژیون مرزبانی )
ارسال: همسفر زینب نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شوشتر
- تعداد بازدید از این مطلب :
89