من بیهوده قدم در این زمین خاکی ننهاده‌ام

هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. در وادی اول آموختیم که با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد، بدون تفکر آنچه هست، رو‌ به زوال می رود، درست فکر کردن را آموختیم. اینکه بهتر است قبل از انجام هر کاری خوب فکر کنیم و به خیلی چیزهایی که بیهوده هستند، فکر نکنیم. درواقع آموختیم که تفکر کردن یک حرکت درونی است و تفکر درست حال خوب برای ما به ارمغان می‌آورد.

فردی که مصرف‌کننده مواد مخدر است یا فردی که عضو خانواده ‌و یا از نزدیکان فرد مصرف‌کننده است به دلیل شکست‌ها و ناکامی‌ها که با آن مواجه بود در اوج ناامیدی به‌سر می‌برد و چون حس‌های منفی او را احاطه کرده، گمان می‌برد که دنیا به آخر رسیده و دیگر راهی جز نابود شدن ندارد. این بیهودگی، تفکرات ویرانگر، احساس پوچی و ناامیدی، پیروزی راحت و بدون زحمتی برای نیروهای بازدارنده است، نیروهایی که هدفشان توقف و سکون انسان است. این نیروهای منفی یک کار بیشتر انجام نمی‌دهند و آن خراب کردن حس انسان، ایجاد یأس و ناامیدی در درون اون می‌باشد.

شیطان (نیروهای بازدارنده) خوب می‌دانند که انسان را از بیرون نمی‌توانند، شکست بدهند و به همین دلیل تمام توان خود را به‌کار می‌گیرند تا توانایی‌های انسان را هدف قرار دهند و با ایجاد حس‌های منفی و ناامیدی ترفندهای خود را اجرایی کنند. نیروهایی منفی در این مواقع موتورهای تولیدکننده انسان و نیروهای انسان را خاموش می‌کنند، اینجاست که انسان از حرکت باز می‌ایستد. این حس ناامیدی به‌قدری خطرناک است که ممکن است، انسان خودش را نابود کند.

وادی دوم به ما این نوید را می‌دهد که هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم و ما را در مقابل این نقشه نیروی منفی تجهیز و آماده می‌کند. همه ما دارای نقش و عملکرد مختص به خودمان هستیم و هیچ‌چیز نمی‌تواند، جای ان عملکرد را بگیرد. ما توانایی‌های منحصر به فرد خودمان را داریم که خداوند آن را در وجود ما گذاشته است. در جایی اگر فکر کنیم، موجود بیهوده‌ای هستیم، این از تفکر نادرست ماست. در وادی دوم می‌گوید: قدرت مافوق انسان را آفرید و او را بر سر دوراهی قرار داد. این دوراهی تاریکی‌ها و روشنایی‌ها است.

امکان دارد بر اثر سال‌ها تخریب وارد تاریکی‌ها شده باشیم، توانایی‌های ما مدفون شده باشد و احساس پوچی و ناامیدی تمام وجود ما را احاطه کرده باشد. یکی از نتایج حرکت در مسیر ضدارزش‌ها، احساس گناهکار بودن و ‌پوچی است، این وضعیت قابل تغییر است. اگر بخواهیم می‌توانیم آن را تغییر دهیم، می‌توانیم از پایین‌ترین نقطه به بالاترین نقطه حرکت کنیم. انسان در هر حالی با تفکر، امید، عمل سالم، معرفت و عدالت می‌تواند، خطوط زیبایی از وجود خود ترسیم نماید با درست کردن خطاهایش می‌تواند، تزکیه ‌و پالایش انجام بدهد؛ یعنی دوری از ضد‌ارزش‌ها، پرداختن به ارزش‌ها و‌حرکت در مسیر انح تا بتواند به اصل خود بازگردد. مهم‌ترین ریشه‌هایی که می‌تواند انسان را در عمق تاریکی‌ها حفظ کند، ناامیدی است.

وقتی انسان خودش را بی‌ارزش، بی‌تأثیر و ناتوان ببیند، درواقع خودش را در تاریکی‌ها قرار داده است. انسان مأیوس دیگر انگیزه‌ای برای اصلاح، رشد و یا حتی زیستن ندارد و‌ این تفکر خطرناک می‌تواند، زمینه‌ساز رفتارهای مخرب باشد. برخلاف این دیدگاه منفی وادی دوم به انسان یادآوری می‌کند که هر فردی دارای ارزش‌های ذاتی می‌باشد؛ حتی اگر در شرایط بدی قرار داشته باشد. مهم این است، انسان باورهای غلط گذشته خود را اصلاح کند، باور به توانمندی درونی و‌ به ارزش انسانی بودن، داشته باشد. این وادی یادآور امید است، می‌خواهد ما امیدوار باشیم ما محکوم به نابودی نیستیم؛ بلکه تا زمانی‌که زنده هستیم، فرصت ساختن و بهتر شدن را داریم، افکار منفی را از خودمان دور، شروع به حرکت کنیم و به ارزش خودمان پی ببریم.

حقارت اغلب ساخته ذهن انسان است با شناخت ارزش‌های خودمان می‌توانیم، مسیر تغییر را آغاز کنیم. انسان نسبت به خودش تفکر و اندیشه دارد؛ اما گاهی این تفکر و اندیشه می‌تواند، سازنده، گاهی مخرب و پوچ باشد و گاهی ممکن است خودش را در مسیر زندگی سرزنش کند، توانایی خودش را زیر سؤال ببرد و احساس بی‌ارزش بودن کند؛ اما وادی دوم که همان وادی امید است به من این را گوشزد می‌کند، ای انسان تو بیهوده قدم در این دنیا نگذاشته‌ای و تو به هیچ نیستی. تفکر ما نسبت به خودمان بسیار قدرتمند می‌تواند، باشد؛ باید این تفکر را با آموزش‌ها و در مسیر درست به‌کار بگیریم.

اگر انسان به خودش به‌عنوان یک موجود توانمند، قابل تغییر و باارزش نگاه کند، می‌تواند در هر شرایطی؛ حتی اگر در عمیق‌ترین تاریکی نیز باشد، خود را بیرون بیاورد. این وادی به من می‌آموزد که اگر به‌عنوان یک انسان درست فکر کنی و با خودت در صلح باشی، می‌توانی بزرگ‌ترین تغییرات را در زندگی‌ات رقم زنی. امید و‌ انگیزه یادآور قدرت‌های درونی من انسان می‌باشد؛ هیج‌گاه نباید خودمان را دست‌کم بگیریم و فکر کنیم، دیگر کاری از ما ساخته نیست.

اعمال انسان است که تجلی افکار و اندیشه درونی او می‌باشد. تفاوت انسان‌ها در اعمالشان است، وقتی انتخاب می‌کنیم در مسیر ارزش‌ها قرار بگیریم، در مسیر تصفیه و پالایش قرار می‌گیریم. به مرحله‌ای خواهیم رسید که الهام در ما صورت می‌گیرد. بسته به نوع تفکر چه زشت چه زیبا این خود انسان است که بسته به اختیار خود انتخاب خواهد کرد که در روشنایی قرار بگیرد یا در تاریکی‌ها بماند. این وادی یاور آن است که ای انسان در هر مرحله‌ای که باشی می‌توانی، برگردی مورد رحمت خداوند، قرار بگیری و هر شرایطی قابل تغییر است. نقش اول در این تغییر خود ما هستیم در مسیر منفی‌ها باشیم، شیطان به ما کمک می‌کند. در مثبت باشیم و در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم، خداوند و نیروهای الهی ما را مورد حمایت خود قرار خواهند داد.

با توجه به اختیار و آگاهی خود انتخاب خواهیم کرد که به کجا برویم. خود انسان محور و مرکز هستی می‌باشد؛ قطعاً باید خودمان اقدام کنیم تا از گرفتاری‌ها ‌مشکلات بیرون بیاییم این حرکت درونی و بیرونی می‌باشد و همیشه حتی بعد از مرگ وجود دارد. اگر انسان ساکن باشد و حرکت نکند، باعث سقوط خواهد شد؛ برای تغییر اوضاع فعلی نیاز به تفکر، برنامه‌ریزی، حرکت و راهکارهای مناسب داریم. در ادامه نیروهای الهی به کمک انسان خواهند آمد و در خروج از تاریکی به انسان یاری می‌رسانند. ‌همان‌طور که خداوند در آیه ۱۱۵ سوره مؤمنون می‌فرمایند: آیا گمان می‌برید ما شما را بیهوده آفریده‌ایم ؟! این آیه شریف یادآوری می‌کند که من بیهوده قدم در این زمین خاکی ننهاده‌ام و هدف‌دار و برنامه‌ریزی شده است. همان‌طور که در اموزش‌های کنگره۶۰ وجود دارد، هدف از خلقت انسان آموزش گرفتن و خدمت کردن به همه هستی و نیستی است.

پس لازم و ‌ضروری است که من انسان همیشه بدانم که نیروهای بازدارنده ماُمورند حس انسان را آلوده کنند و طوری عمل می‌کنند که شناخته نشوند. اگر شناخته شوند، کارشان تمام است؛ یعنی اگر دستشان برملا شود و انسان بفهمد در کدام قسمت مشکل دارد، قضیه خیلی فرق می‌کند و کار او راحت‌تر است. سعی بر این باشد که با انگیزه و امیدواری در مسیر صراط مستقیم حرکت کنیم و ارزش‌های انسانی خود را ارج بنهیم. ‌همواره تلاش کنیم، ‌بتوانیم از روزنه نور به منبع برسیم.

منابع: سایت وبلاگ کنگره ۶۰، کتاب عشق و سی‌دی‌ها: وادی دوم، انسان ‌و اختیار، هدف ما، خانواده، بخشش
نویسنده: همسفر نسترن رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون هفتم)
ثبت و ویرایش: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون بیست‌و‌ششم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی شادآباد