سازندگی در جسم، روان و جهان‌بینی

هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌نهد. هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر به هیچ فکر کنیم.
وادی اول ما را به خوبی به این درک و آگاهی می‌رساند که بدانیم، همه ما انسان‌ها برای پیدا شدن لازم است فکر کنیم و با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد و ما به دلیل همین عدم تفکر و دلایل دیگر سال‌ها مسیر و جهت زندگی را گم کرده‌ایم. برای پیدا شدن در مسیر زندگی، اولین گام آن تفکر است. با تلاش و کوشش برای تحقق یافتن تفکر سالم باید خوب فکر کنیم و درمی‌یابیم که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد. هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. با این تفاسیر در‌می‌یابیم که همه مطالب در درون و برون خود ما می‌باشد و اگر تفکر ما در مسیر ضدارزش‌ها باشد؛ خرابی و ویرانی به بار می‌آورد و اگر در مسیر ارزش‌ها و راه مستقیم باشد، سازندگی و آبادانی در پی خواهد داشت.

ما در اثر تفکر اشتباه و ورود به ضدارزش‌ها برای خود مشکلات درست می‌کنیم، مثل مشکلات روحی، جسمی، روانی، مادی و معنوی. خود را درگیر حس‌های منفی مانند؛ کینه، حسادت، ترس، حقارت، بی‌مسئولیتی و..... قرار می‌دهیم. مشکلات در جسم ما خود را به صورت انواع بیماری نشان می‌دهند؛ ما را به اوج یأس و ناامیدی فرو می‌برند و به نوعی ما همه چیز را تمام شده می‌دانیم. نقطه قابل تأمل در این وادی اینجا است که ما را به سوی روشنایی‌ها رهسپار می‌کند و نور امید را در دل ما روشن می‌کند و به خوبی به ما این نوید را می‌دهد که می‌شود از تاریکی‌ها خارج شد و به سوی روشنایی‌ها در حرکت باشیم؛ ولی لازمه خارج شدن از تاریکی‌ها تفکر کردن درست و خواسته‌های قوی و معقول انسان است.

باید ایمان داشت که در این مسیر انسان تنها نیست و نیروهای عظیم الهی انسان را در این مسیر پشتیبانی می‌کنند. البته به شرط آنکه مسیر ما به سوی ارزش‌ها باشد و از ضدارزش‌ها دوری کنیم. این وادی نور امید را در دل ما روشن می‌کند و به ما این نوید و امید را می‌دهد که دوباره شروع کنیم؛ زیرا یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور؛ ولی بازگشت این یوسف گمگشته یا گوهر وجودی بر مبنای تفکر است و برای این‌که به فلسفه وجودی خود و دیگران پی ببریم و همین‌طور احترام و ارزش گذاشتن به خود و دیگران است؛ یعنی در مرحله اول به خود و دیگران صدمه وارد نکنیم. باید سازندگی را به آرامی در قسمت جسم، روان و جهان‌بینی خود آغاز کنیم و ایمان داشته باشیم که پایان شب سیه سفید است و بعد از سیاهی شب خورشید عالم‌تاب طلوع خواهد کرد و این همان وعده خداوند است، بعد از هر سختی آسانی است.

نویسنده‌ و ارسال: همسفر شیدا رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون یکم) دبیر‌سایت
تهیه‌مقاله: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون نهم)
نگهبان‌سایت: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی رودهن