دانایی عقل را کامل می‌کند

جهان‌بینی، موضوعی بنیادین در زندگی ماست؛ چرا که راه درست زیستن، رسیدن به صلح و آرامش را می‌آموزد. هدف ما نه عارف شدن و نه فیلسوف شدن است؛ بلکه آموختن روش صحیح زندگی است. این افکار و اندیشه‌های ما هستند که تعیین می‌کنند در آرامش و آسایش باشیم یا در رنج و سختی.

مولانا می فرماید: روزها فکر من این است و همه شب سخنم، که چرا غافل از احوال دل خویشتنم از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود؟ به کجا می‌روم آخر، ننمایی وطنم.

از گذشته، تمامی ادیان الهی بر وجود جهانی دیگر پس از این جهان مادی و خاکی، و نیز وجود خداوند متعال تاکید داشته‌اند. انسان به این جهان آمده تا بداند برای چه آفریده شده و هدف از خلقت او چیست‌؟ به کجا می‌رود و سرانجامش چه خواهد بود.

زندگی ما از (عالم اَلس) آغاز شد از زمانی که به پروردگار خود گفتیم قالوا بلی و پیمان بسته شد. هدف از زندگی در این دنیا خود حیات است؛ حیاتی که شامل قوانین زندگی برای ایجاد هماهنگی و تعادل در جهان، و برقراری ارتباط میان موجودات است. برای درست زیستن و لذت بردن از زندگی، باید این قوانین را شناخت. قوانین صحیح، همان قوانین الهی هستند. مرگ، پایان زندگی نیست، بلکه آغازی نو در بُعد و جهانی دیگر است.

روشنفکری به اشتباه درک می‌شود. روشنفکر حقیقی کسی است که بتواند به انسان‌ها کمک کند، مسائل لاینحل را حل کند و راهکار ارائه دهد، در غیر این صورت کسی که انسان‌ها را به تاریکی می‌برد، نه روشنفکر، بلکه تاریک‌اندیش است.

زندگی از لحظه تشکیل نطفه آغاز می‌شود. نفس، همراه جنین است تا روزی که متولد شود. با تولد روح در او دمیده می‌شود و زندگی او با گریه آغاز می‌گردد.

انسان باید با گذر از مراحل مختلف از این بعد به بعد دیگر انتقال یابد. در این جهان، سه مرحله (حلقه) داریم: کودکی، جوانی و میانسالی (از ۴۰ تا ۵۰ سالگی) در مرحله میانسالی، انسان باید کوله‌پشتی خود را پر کند و به پختگی لازم برسد.

هنگامی جسم به آرایش می‌رسد که فرمان عقل به طور کامل اجرا شود. وقتی کوله‌پشتی فرد پر باشد، عروج او به جهان دیگر، مانند پرواز پرنده‌ای سبک‌بال خواهد بود، در غیر این صورت، جدایی از این جهان و مادیات آن برایش دشوار و سخت خواهد بود. باید کوله‌پشتی را مملو از مطالب مثبت و ارزشمند کرد و در مرحله سوم، به فرمان عقل رسید، همان مرحله “کُن فَیَکون” (شو، پس می‌شود). عقل را دانایی کامل می‌کند و دانایی را دانش. به امید روزی که کوله‌پشتی ما از دانایی و دانش پر باشد و گذر ما به بعد دیگر، به سبکی پرواز پرندگان سبک‌بال باشد.

تایپ و نگارش: همسفر فیروزه، رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون چهارم)
رابط خبری: راهنما همسفر ملیحه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا، رهجوی راهنما همسفر لیلا ( لژیون دوم)
همسفران نمایندگی صادق قم