وادی دوم نقطه‌ای روشن در دل تاریکی

سلام دوستان افسانه هستم یک همسفر

ما در وادی اول آموختیم که برای رسیدن به آرامش باید اول تفکر کنیم. وادی دوم به ما می‌گوید که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به این حیات نگذاشته است و همه موجوداتی که خداوند خلق کرده دارای نقش و عملکرد خاص خود هستند. گاهی اوقات ما فکر می‌کنیم چرا به این دنیا آمده‌ایم؟ و ناامید هستیم ناامیدی یکی از نیروهای منفی است که سد راه ما می‌شود و مانع فکر‌کردن ما می‌شود. ناامیدی باعث توقف در حرکت ما می‌شود. زمانی‌که خداوند و یا قدرت مطلق انسان را آفرید او را در سر دوراهی قرار داد  یکی تاریکی‌ها یعنی ضدارزش‌ها و دوم روشنایی‌ها یعنی ارزش‌ها؛ اگر ما می‌خواهیم به روشنایی‌ها برسیم باید از این گذرگاه سخت یعنی همان تاریکی‌ها عبور کنیم تا به روشنایی‌ها یعنی همان ارزش‌ها برسیم و در نهایت؛ اگر باور داشته باشیم که بیهوده خلق نشده‌ایم در پی زندگی آرام و ارزشمند هستیم و برای قسمت جسم، روان و جهان‌بینی خود، برای ساختن خود، برای نعمت‌هایی که خداوند در اختیار ما قرار داده است شکرگزار هستیم و تلاش می‌کنیم.

سلام دوستان مهری هستم یک همسفر

به نظر من آقای مهندس این وادی‌ها را که نشان‌دهنده مسیر راه برای ما هستند را خیلی به جا و از روی تفکر و برنامه‌ریزی دقیق، مشخص و به موقع پشت سر هم قرار دادند؛ چرا که وقتی وادی اول را می‌خوانی و درک می‌کنی ناخودآگاه به کارهای خود فکر می‌کنی که تا به حال چه کارهای مفیدی انجام داده‌ای و آیا کارهای تو از روی تفکر بوده یا نه و متوجه می‌شوی که قبل از همه آن تفکر لازم را انجام نداده‌ای و در اینجا احساس پوچی و ناامیدی می‌کنی و حکمت خداوند را زیر سؤال می‌بری و این سرآغازی است برای ورود به تاریکی‌ها که چرا به این دنیا آمده‌ام و هدفم از زندگی چیست؟ در اینجا آقای مهندس وادی دوم را مطرح می‌کنند که نقطه روشنی می‌شود در دل تاریکی. هیچ موجودی جهت بیهودگی آفریده نشده هیچکدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم و این وادی تلنگری می‌شود برای من که در راه ضدارزش‌ها پا نگذارم و به خلقت خداوند ایمان داشته باشم؛ زیرا تمام هستی، تمام موجودات و گیاهان خلق شده‌اند تا وظیفه‌ای را انجام بدهند تا این زندگی در جریان باشد.

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر

در دنیای بی‌پایان هستی، هر موجودی به‌طور خاص و بی‌دلیل وارد این جهان نشده است. هر لحظه‌ای که زندگی می‌کنیم، پر از هدف و معنا است؛ حتی وقتی‌که نمی‌دانیم برای چه چیزی در تلاش هستیم. وادی دوم به من یادآوری می‌کند که هر کدام از ما، بخشی از این نقشه بزرگ و شگفت‌انگیز هستیم. هیچ‌کدام از ما بی‌هدف به دنیا نیامده‌ایم. هر سختی، چالش؛ حتی هر موفقیت در این مسیر، همه بخشی از این هدف بزرگ هستند. این وادی به من نشان می‌دهد که باید با ایمان و تلاش بیشتر در مسیر زندگی پیش بروم. هیچ‌ چیزی بیهوده نیست؛ حتی کوچک‌ترین ‌ترین کارها، تغییرات و تجربیات، همه ما را به هدف‌های بزرگتر هدایت می‌کنند. همه ما یک نقشه پنهان درون خود داریم که در طول زمان آشکار می‌شود. هر روزی که می‌گذرد؛ اگر در صراط مستقیم باشیم یک قدم به آن هدف نزدیک‌تر می‌شویم؛ پس در این مسیر به خودمان ایمان داشته باشیم و باور کنیم که زندگی پر از معنا است. یاد بگیریم که در هر شرایطی هدف‌مان را فراموش نکنیم و به جلو حرکت کنیم. در این دنیا هیچ چیزی بی‌دلیل نیست.

سلام دوستان سمیه هستم یک همسفر

خداوند وقتی انسان را آفرید فرمود: فتبارک الله احسن الخالقین. این آیه یعنی انسان خیلی موجود باارزشی است. حال خداوند انسان را بر سر دوراهی هدایت میکند که تصمیم با خود انسان است که به کدام راه برود، تاریکی‌ها یا روشنایی‌ها. باید تاریکی را تجربه کنیم تا به  عظمت روشنایی پی ببریم. یعنی از یک سری گذرگاه سخت عبور کنیم تا به آسانی برسیم. من انسان اگر هیچ جایگاه و مقامی نداشته باشم باز هم برای خودم با ارزش هستم خداوند من را بیهوده خلق نکرده است. من هم آفریده خداوند هستم؛ حتما برای خلق من رازی نهفته که باید به آن پی ببرم. خیلی انسان‌ها به خاطر تفکرات غلط و یا پا گذاشتن در مسیر ضدارزش ها کلی مشکلات را بوجود می‌آورند که نتیجه آن بیماری جسمی، روحی، روانی می‌شود که سال‌ها درگیر آن هستند. ناامیدی خود بزرگترین تاریکی است که انسان را به پوچی می‌رساند چه بسا که دست به خودکشی هم می‌زنند و می‌گویند من بدرد نخور هستم اصلا چرا من زنده بمانم؟ چرا آفریده شده‌ام و باعث می‌شود که در باتلاق تاریکی فرو روند، باید راه را بیابیم؛ پس من از این وادی یاد می‌گیرم که همیشه به وجود خودم افتخار کنم؛ چون من آفریده شده‌ام و مأمور انجام کارهایی که به وسیله من باید انجام شود هستم؛ شاید هم مأمور انتقال پیام به انسان‌هایی که نیاز به کمک دارند؛ پس من مفید هستم؛ حتی اگر  پولدار نباشم، تحصیل کرده نباشم، مقام یا منصبی هم نداشته باشم.

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر

این وادی به من می‌گوید هیچ موجودی بیهوده و بی‌هدف آفریده نشده‌ است یعنی وقتی خداوند یک حشره‌ای مثل پشه، عنکبوت و موریانه را برای هدف و ماموریت خاص خلق کرده است من بايد تفکر کنم که‌ من انسان برای چه هدفی خلق شده‌ام؟ وقتی خداوند خودش مي‌گويد من گنج پنهان بودم آدم را خلق کردم‌ که شناخته بشوم و او را جانشین خود در زمین قرار دادم و تمام اسماء (صفات) خودم را دروجودش قرار دادم تا در طول سفرش در دنیا آن‌ها را مورد استفاده قرار دهد، که این همان صراط مستقیم است؛ پس من نمی‌توانم بگویم من بیهوده آفریده شده‌ام و باید تمام سعی و تلاش خودم را بکنم تا از تمام خصوصیات و توانایی‌های خاصی که خداوند به من داده است استفاده کنم تا تبدیل به همان جانشینی بشوم که خداوند از من خواسته است و از من پیمان گرفته و من قالو بلی گفتم.

ویرایش: رابطین خبری
ارسال: همسفر مهتاب دبیر سایت
همسفران نمایندگی عطار نیشابوری