همسفر سمیه✍
هر انسانی برای پذیرش هر مسئولیتی، ابتدا باید نگاهی به خود بیندازد و ببیند آیا ظرفیت و یا گنجایش آن کار را دارد یا خیر؟ در این باره نظر من این است که زمانی ما آماده انجام مسئولیتی میشویم که مسئولیتپذیر باشیم، یا در مورد کاری که میخواهیم انجام دهیم دانایی لازم را کسب کرده باشیم؛ یعنی در ما تغییراتی صورت گرفته باشد. همانطور که میدانیم اجزای مثلث دانایی تشکیل شده از (تفکر، تجربه و آموزش) است و با ورود به کنگره ما آموزشهای لازم را میگیریم و به آنها فکر میکنیم، و بعد آنها را تجربه میکنیم. همین تجربه کردن موجب افزایش ظرفیت در ما میشود؛ چون با دریافت آموزشها و تفکر نسبت به آنها به این درک و شناخت میرسیم که باید تجربه کنیم. خدمت کردن یکی از عوامل مهم در افزایش ظرفیت هر فرد و پذیرش مسئولیتهای بیشتر میباشد خدمتی که از روی شناخت و درک باشد باعث ایجاد افزایش ظرفیت هم میشود؛ اما خدمتی که بدون شناخت و درک باشد، موجب میشود که به مرور قبله خود را گم کنیم؛ ولی اگر آموزشها را درست بگیریم به این نتیجه میرسیم که خدمت کردن باعث به دست آوردن حالخوش برای خود ما است.
در دستورجلسه قبل هم داریم که کنگره نیازی به خدمت ما ندارد، بلکه آن خود ما هستیم که با خدمت کردن به حال خوش میرسیم و یک نکته دیگری هم که موجب می شود ظرفیت و پذیرش ما افزایش نیابد این است که ما در حالت سکون باشیم و این مرحله درست زمانی پیش میآید که کسب دانایی ما متوقف شود و این حس به ما دست بدهد که دیگر نیازی به کسب دانایی نداریم و همه آموزشهای مربوط به سفر اول و دوم را گرفتهایم و همه چیز را میدانیم و دیگر به سیدی گوش کردن و جزوهها را مرور کردن و....... نیازی نداریم و شروع کنیم از دیگر اعضای کنگره ایراد گرفتن و...اما! وقتی که حضور در کنگره مستمر باشد به مرور متوجه می شویم که چه باید کرد و چه نباید کرد. وقتی به گذشته هم که نگاه میکنیم شاید بارها و بارها کارهایی را قبول کرده باشیم که این کارها با شکست همراه شده بود و حال میدانیم که آن شکستها به خاطر نداشتن ظرفیت و نبودن نقطه تحمل و به طور کل دانایی بوده است؛ چون ما آن کارها را بدون داشتن شناخت، آگاهی و شاید به خاطر اینکه اگر انجام ندهیم دیگران فکر میکنند ما کم آوردهایم انجام میدادیم.
این باعث میشد که بعضی وقتها همه چیز خراب میشد و ممکن بود زحمات دیگران را هم هدر دهیم و کمکم ضعیف و ضعیفتر شویم و گوشهگیری هم به سراغ ما بیاید و یکی از مهمترین دلایل مصرفکننده شدن هم این میباشد. وقتی بدون شناخت، آگاهی و فقط برای رفع تکلیف و یا جلب توجه دیگران اقدام به کاری کنیم به غیر این انتظاری نیست؛ چون وقتی این کار را انجام میدادیم باعث میشد که خودمان را آدم مسئولیتناپذیر و ناتوان تصور کنیم و به مرور از مسیر خود منحرف شویم و به سمت اعتیاد برویم؛ اما حالا باید خوشحال باشیم و خداوند را شاکر که به کنگره آمدهایم و آموزش میگیریم و آرامآرام تواناییهایمان را به یاد میآوریم و با کسب دانایی ظرفیت و گنجایش خودمان را بالا میبریم و بعد مسئولیتها را با دل و جان میپذیریم و امیدوارم در این راه دچار قبله کردن نشویم.
تایپ: همسفر مریم هجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هشتم)
ارسال: دبیر سایت همسفر معصومه
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک
- تعداد بازدید از این مطلب :
103