ندانی، من را گمراه کرده بود

در ابتدا از خداوند متعال بسیار سپاسگزارم که راه کنگره به من نشان داده شد. از آقای مهندس حسین دژاکام، خانواده محترمشان و راهنمای خود بابت تمام آموزش‌های ناب قدردانی می‌کنم.

گم‌شده بودم؛ گریه می‌کردم و مدام از دیگران پرس‌وجو می‌کردم؛ نمی‌دانستم کجا هستم و به هرکسی می‌رسیدم سؤال می‌پرسیدم ولی جواب‌ها من را آرام نمی‌کرد. آری! قبله گم‌کرده بودم و در مسیری قرار داشتم که فکر می‌کردم درست است اما مسیر غلطی بود؛ زیرا هر روز من را از قبله‌ام دورتر می‌کرد. جهل و نادانی من را تسخیر کرده بود و هرچقدر جلوتر می‌رفتم از مسیر درست و صراط‌‌‌ مستقیم دورتر می‌شدم و این ندانی من را گمراه کرده بود. درس، دانشگاه و حتی کلاس‌های مختلف هم به من کمکی نمی‌کرد! تحمل و ظرفیتی برای پذیرش مشکلات اعتیاد نداشتم؛ اصلاً نمی‌دانستم اعتیاد چیست؟ فقط ترکش‌هایی که به جانم می‌زد را خوب حس می‌کردم و اثرش که سال‌های سال با من بود. شبانه روز راز و نیاز می‌کردم تا راهی پیدا کنم و زندگی‌ام را نجات دهم، اما نمی‌شد؛ به هر دری می‌زدم بسته بود تا به خواست خداوند متعال، راه و مسیر برایم نمایان شد؛ حرکت کردم و به‌جایی رسیدم که به آن کنگره ۶۰ می‌گفتند؛ آنجا همان‌جایی بود که خود (قبله‌ام) را پیدا کردم. من خواسته‌ها، آرزوها، استعدادها و توانایی‌هایی داشتم که به من موجودیت می‌داد و از آن بی‌خبر بودم. با گذشت زمان باور من به موجودیت خودم باعث شد که شخصیت من ساخته شود و کار و حرفه‌ام را آغاز کنم و موفق باشم.

هر کس در زندگی بسته به شرایط، سختی‌ها و مشکلات، ظرفیتی دارد؛ بعضی‌ها ظرفشان به مقدار یک قاشق یا لیوان، یک نفر اندازه دیگ و دیگری دریاچه و یکی دریاست. اگر کسی ظرفیت لازم در هر چیزی برایش به وجود نیامده باشد و به آن مسئولیت دهند تخریب ایجاد می‌کند. ظرفیت من پس از آمدن به کنگره، بزرگ و بزرگ‌تر شد؛ اطرافیانم به من این موضوع را گوشزد می‌کردند و من خوشحال می‌شدم؛ چراکه من حتی مسئولیت‌های زندگی خود را به دوش نمی‌گرفتم؛ ولی با گذشت زمان و آموزش‌های کنگره ذره‌ذره توانستم ابتدا ظرفیت خودم را بالا ببرم و سپس مسائل و مشکلات مختلف زندگی‌ام، چه خوب و چه بد، آن‌ها را بپذیرم و بعد از پذیرش مسئولیت‌ها، آن‌ها را خود به عهده بگیرم و دیگر اینکه از کسی توقع نداشته باشم؛ در واقع اینجا بود که خودم را پیدا کردم؛ آن قبله‌ای که گم‌کرده بودم پیدا کردم و محکم به آن چنگ زدم؛ دیگر به خودم باور دارم که کارهایم را به بهترین نحو می‌توانم انجام دهم؛ از خود و زندگی‌ام راضی هستم و احساس خرسندی می‌کنم.

نویسنده و رابط خبری: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر لیلی (لژیون بیست‌ودو)
عکس: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هفتم)
ویراستار: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون بیست‌وچهار)
ارسال: همسفر پگاه خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی