تکبر و خود بینی باعث قبله گم کردن می شود

پنجمین جلسه از دوره دوازدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی کاشمر به استادی مسافر عباس، نگهبانی مسافرعلی و دبیری مسافر علیرضا با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت، قبله گم کردن» روز سه شنبه 2 اردیبهشت ماه 1404 ساعت 16 آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان عباس هستم یک مسافر.
از نگهبان جلسه علی آقا سپاسگزارم که مسئولیت اداره جلسه را به من سپردند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستور جلسه این هفته (ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن) می باشد.
ظرفیت یعنی اندازه و گنجایش و مسئولیت یعنی کسی که مورد سوال قرار می گیرد و بایستی پاسخگوی مسئولیت خود باشد، در کنگره 60 مسافر به تدریج با پذیرش مسئولیت آشنا می شود و آن را تجربه می کند و کم کم ظرفیت او افزایش می یابد.
قبل از اینکه وارد کنگره 60 شوم از مسئولیت چیزی نمی دانستم، مثلا اگر مهمان داشتم همه مسئولیت را بر عهده همسفرم می گذاشتم و نمی دانستم که مسئولیت نیاز به دریافت آموزش و آگاهی دارد. من هیچ آگاهی نسبت به این موضوع نداشتم خیلی ها بعد از اتمام سفر اول ظرفیت رها شدن را نداشتند چون از کنگره و آموزش ها دور شده بودند و قدر کنگره و راهنماها و آموزش های مفید آن را ندانستند و به عبارتی ناسپاس بودند و دچار تکبر و خود بینی شده بودند به همین دلیل قبله خود را گم کردند.

من یکی از آشنایان را می شناسم که به روش سقوط آزاد ترک کرده است ولی هیچ گونه تعادلی ندارد و برای خود و خانواده اش مشکل ایجاد می کند و اعضای خانواده او حاضر هستند که مثل قدیم یک مصرف کننده بماند ولی باعث رنج و اذیت آنها نباشد. چنین افرادی که از مسیر دور می شوند ظرفیت رها شدن را ندارند چون آموزش ها را کامل دریافت نکرده اند و از هدف خود دور می شوند و به مسیر تاریکی ها و ضد ارزش ها بازگشت می نمایند.
انسان موجودی است که با سایر مخلوقات تفاوت های اساسی دارد و مسئول اعمال خویش است. به عنوان مثال حیوانات به حکم غریزه و طبیعت درونی خود بر اساس ماموریتی که دارند کارشان را به بهترین نحو انجام می دهند و هیچ اشتباه نمی کنند و در قبال این ماموریت مسئول نیستند و ظرفیت و تحمل آنها نیز مشخص می باشد.
رابطه ظریفی بین مسئولیت و ظرفیت وجود دارد که وقتی ما ظرفیت را بشناسیم به آن پی می بریم. هر چه دانایی و آگاهی ما بیشتر باشد گنجایش و ظرفیتمان نیز بیشتر می شود در نتیجه در مسیر زندگی خود کمتر دچار لغزش و اشتباه می شویم و چقدر خوب است که ما در دعاهایمان از خداوند بخواهیم که به ما آگاهی و ظرفیت بدهد تا بتوانیم با آموزش و کسب دانایی مسئولیت پذیر باشیم. خوشحالم که در مسیر کنگره هستم و به کمک راهنمایان خوبم آقا امید و آقا میثم و آموزش هایی که گرفتم توانستم به آرامش و تعادل نسبی برسم.

ممنونم که سکوت کردید و به صحبت های من گوش دادید.
عکاس: مسافر اصغر لژیون سوم راهنما مسافر حمید
تایپ: مسافر احمد لژیون هشتم راهنما مسافر امید
ویراستار: مسافر علی لژیون یکم راهنما مسافر احمد
ارسال خبر: مسافر حمید لژیون چهارم راهنما مسافر مجید
مرزان کشیک: مسافر احمد