English Version
This Site Is Available In English

ظرفیت هر انسانی باید ذره ذره بالا برود

ظرفیت هر انسانی باید ذره ذره بالا برود
ظرفیت، مسئولیت، قبله گم کردن. این دستور جلسه در واقع دستور جلسه خلقت است. آقای مهندس در سی‌دی ظرفیت، مسئولیت، قبله گم‌ کردن می‌فرمایند: این خلقت است که ظرفیت‌ها را تعیین می‌کند و اینکه هر موجودی چه ظرفیتی دارد و چه مسئولیتی دارد و چقدر پذیرش می‌کند. در این سی‌دی آقای مهندس فرمودند: مهم‌‌ترین مسئله در هستی ظرفیت است‌ یعنی تمام هستی بر مبنای همین ظرفیت تقسیم‌بندی شده‌است. گازها، مایعات، جامدات، گیاهان و جانواران و هر چیزی که در هستی وجود دارد هر کدام ظرفیت خاص خود را دارند و ظرفیت‌ها با هم متفاوت هستند. 
 
 ظرفیت یعنی ظرف هر کسی چقدر است. شاید از یک نفر به اندازه یک انگشت باشد و از دیگری به اندازه دریا باشد. این ظرفیت یک روز به وجود نیامده است، ظرفیت هر انسانی باید ذره‌ذره بالا برود و این کار فقط با آگاهی با علم و دانش با شعور با فهمیدن با تجربه و با آموزش صورت می‌گیرد وقتی که ظرفیت بالا رود شخص باید مسئول باشد. مسئول هم به کسی می‌گویند که شخص در هر جایگاهی که قرار بگیرد باید پاسخگوی افراد باشد. 
 
در هستی هم همینطور است زمانی ظرفیت شخصی بالا برود پذیرش او هم بالا می‌رود زیرا ظرفش بزرگتر است و پذیرش بیشتری دارد. بنابراین ظرفیت، مسئولیت و پذیرش با هم در ارتباط هستند در غیر این صورت اگر کسی ظرفیتش بالا نرفته‌باشد و به او مسئولیتی واگذار شود در واقع قبله‌اش گم می‌شود و از هدف خود دور می‌شود. 
 
پس ما در هر جایگاهی که قرار می‌گیریم و هر مسئولیتی که به ما واگذار می‌شود نباید خود را گم کنیم که اگر اینطور باشد و ظرفیت آن مسئولیت را نداشته‌باشیم هم برای خود و هم برای اطرافیان مشکل ایجاد خواهیم کرد که در واقع همان قبله گم کردن می‌شود. قبله گم کردن یعنی خارج شدن از صراط مستقیم و ورود به مسیر ضدارزش‌ها و اگر من در صراط مستقیم  و مسیر ارزش‌ها حرکت کنم هیچ موقع قبله خود را گم نخواهم کرد. 
 
 اگر این موضوع قبله گم‌کردن را در سطح جامعه یا در سطح خانواده و حتی در سطح کنگره نگاه کنیم به خوبی مشاهده می‌کنیم که بعضی انسان‌ها زمانی که به جایگاهی می‌رسند آن کسانی که باعث شده‌اند آنها به این جایگاه برسند را فراموش می‌کنند و در این باره در کتاب آسمانی  ما هم آمده‌است که اِنّ الاِنسانَ لِرَبه لَکَنُود انسان موجودی است که به ربّ خودش ناسپاس است و آن پیمانی که با خداوند بسته‌است را فراموش می‌کند. 
 
 آقای مهندس به خاطر همین مسئله، فرموده‌اند در کنگره مسئولیت به افراد سفر دومی واگذار شود زیرا اگر افراد سفر اولی مسئولیتی را بپذیرند باعث می‌شود قبله‌ی خود را گم کنند و از آن هدف خود که درمان و رسیدن به آرامش است دور می‌شوند. 
 
نویسنده: همسفر فیروزه رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون جونز) 
رابط خبری: راهنما همسفر ملیحه (لژیون جونز) 
ویراستاری و ارسال: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم) ، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خمین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .