مشارکت همسفر نرگس
جهان انسان شد و انسان جهانی
از این پاکیزهتر نبود بیانی
هر آنچه در جهان هستی موجود است از پیدا و ناپیدا (نهان و آشکار) در وجود انسان نهادینه شد؛ چرا که فقط برای گرفتن و مهیا شدن کالبد فیزیکی در حدود ۱۳ میلیارد سال از یک تک سلولی شروع و همه چیز را تجربه کرده است. در قرآن آمده است (وخلق الانسان فی کبد) یعنی خلق کردیم انسان را در میانه؛ یعنی هم از عالم پایین (روح طبیعت شامل جمادات، گیاهان، جانوران) و هم عالم بالا (روحالقدس) درون انسان نهادینه شده است؛ یعنی نیمی از عالم بالا و نیمی از عالم پایین؛ این انسان با نفس و خواستههایش تعیین موجودیت میگردد و ظرفیت وجودیش معلوم میشود که چقدر این نفسش تجربه کرده است و آموزش دیده است و به چه دانایی و فهمی از جهان درون و بیرون دست یافته است و چه میخواهد و به انجام میرساند و به چه سطحی از آرامش و رضایت در مسیر زندگی دست پیدا میکند.
برای رسیدن به خواستهها، مسئولیتها سر راه انسان قرار میگیرد که با توجه به ظرفیت وجودی باید قبول یا رد شود، چرا که قبول مسئولیت علاوه بر کسب اختیارات در یک محدوده و حس و حال بهتر، لاجرم، پاسخگویی و جوابگویی هم خواهد داشت. اگر ظرفیت انجام یا با کیفیت انجام دادن کم باشد؛ نه تنها رضایت دیگران و خود فراهم نمیشود؛ بلکه تخریب و ناآرامی ذهنی و روحی به همراه خواهد داشت و همانطوری که در سیدی گره مسئولیت هم گفته شده است؛ به جای کسب اعتمادبهنفس، آرامش و انضباط، گاهی هم گره قدرت درست میگردد که علاوه بر تخریب و تحلیل انرژی خود فرد، دیگران را هم از شرایط سالم و تحقق خواستههایشان محروم میکند. انسانی که مدام مسئولیتهای گوناگون را اختیار میکند و دچار طمع و تکبر هم است، میگوید هرچه بیشتر، بهتر؛ چراکه با گسترش اختیارات به یک وجهه ریاستی دست پیدا میکند و از هدف اصلی دور میشود، به اصطلاح قبله گم میکند و در خود و دیگران تخریب ایجاد کرده است و در مسیر نادرست قرار میگیرد، چراکه ابتدا کمی رضایت میخواهد و کمکم خواهان توجه و دیده شدن و بعد، ریاست و قدرت داشتن و بعد، مرکز بودن و تقدس یافتن است و میپندارد، فقط او است که میتواند اطرافیان یا جهان را نجات دهد.
همانطوری که در جهان هستی و کائنات به هر موجودی، به اندازه ظرفیتش، مسئولیت داده شده تا همه چیز با قدرت در نظم مخصوص خود در جریان باشد، برای انسان هم با توجه به ظرفیتش و آنچه از ازل تا به امروز گذرانده و با یک بنیان که هنوز شامل نقایصی است پا به این جهان گذاشته است. بار و تحمل گذراندن بعضی تاریکیها و مسئولیت ایجاد شده در قبال آن در جهت رشد و رفع نقایص و درک و دریافتهای حقیقت زندگی بر عهدهاش قرار میگیرد که با تلاش و صبر در جهت بالا بردن نقطه تحمل و پذیرش هر اتفاق در هر لحظه و کسب خرد، در اتصال به آن (منبع خرد جهانی) به تدریج خواهد رسید، به آنچه که باید برسد و اینجا هم باید قبله گم نکند و از آن هدف اصلی که درک وحدت وجود و خدمت به خلق است، دور نشود.
مشارکت همسفر مریم
خدا را شکر که در کنگره حضور دارم تا بتوانم از علم و دانش کنگره استفاده کنم؛ وقتی به یک سال پیش خودم فکر میکنم، ظرفیت درونی خودم را میسنجم، تغییراتی را درون خودم مشاهده میکنم؛ نمیتوانم بگویم، به طور کامل یا خیلی زیاد؛ ولی شاهد تغییرات اندک هستم که انشالله بتوانم، ظرفیت وجود خودم را نسبت به هر مسئله بالا ببرم. به نظر من ظرفیت، مسئله فوقالعاده مهمی است؛ برای حرکت انسان، زندگی انسان، رفتار انسان؛ وقتی من هنوز ظرفیت پذیرش خیلی از مسائل را ندارم؛ حالا چه در جهت مثبت باشد؛ برای یک پیروزی و موفقیت یا در جهت منفی یا شکست، به هر حال آرامش من را به هم میریزد.
کنگره با من همسفر همین کار را میکند. آرامآرام ظرفیت وجودی من را با آموزش جهانبینی خود بالا برد. این سیستم بسیار، هوشمندانه حرکت میکند؛ وقتی من به پیروزی میرسم؛ آیا آن شعف و انرژی را که در من به وجود آمده میتوانم، درست مورد استفاده قرار بدهم؟ از آن انرژی نهایت استفاده را بکنم و در جهت پیشرفت حرکت کنم یا نه برعکس؟ یا به یک مشکلی برمیخورم تفکری دارم؟ چرا این مسئله برای من پیش آمده یا چرا دوباره برای من تکرار شده است؟ اگر بتوانم برای هر مسئلهای تفکر کنم؛ اولین پله را برای خودم، برداشتم و میتوانم به راه درست ادامه بدهم و بهترین برداشت را بکنم؛ ولی اگر تفکری نداشته باشم، دوباره اول شهر درونی خودم، بعد پیرامون بیرونم و هر آنچه که از من نشأت میگیرد، به هم میریزد. امیدوارم بتوانم هر روز بهتر از دیروز تفکر کنم و ظرفیت وجودی خود را بالا ببرم.
نویسنده: همسفر نرگس و همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر شادی (لژیون دوم)
ارسال: همسفر شیدا رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم) دبیرسایت
نگهبانسایت: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
133