ظرفیت و چالش‌های زندگی

ظرفیت هم‌خانواده ظرف است؛ یعنی مقدار گنجایش و حجم و کلمه مسئولیت از سوال گرفته شده به معنای مورد سوال قرار گرفتن و قبله هم همان مقصد و هدف می‌باشد. چه زمانی انسان مسیر و هدف خودش را گم می‌کند؟ زمانی که شناخت درست و کافی از خودش و مسئولیتی که به او واگذار شده نداشته باشد.‌ طبق فرمایش استاد امین قوی شدن حس در انسان اگر ظرفیت لازم در او به وجود نیامده باشد،‌ باعث انفجار در ساختار‌ها یا انفجار سلولی می‌شود. همان‌طور که می‌دانیم هر ظرفی حجم و گنجایش مشخصی دارد، یک لیوان حجم مشخصی آب را در خود می‌پذیرد و اگر بیش از اندازه در آن آب بریزیم، سرریز می‌شود و اطراف خودش را خیس می‌کند. در انسان هم به همین صورت است؛ اگر به انسانی فراتر از ظرفیت او مسئولیت و اختیارات داده شود، در خودش و اطرافیانش تخریب و حال بد را ایجاد می‌کند؛ چون دچار منیت و خود بزرگ‌بینی می‌شود؛ اما اگر انسان در مسیر کسب علم، آگاهی و دانایی قرار بگیرد و آموخته‌های خود را در عمل به کار ببندد، به مرور زمان ظرفیت او افزایش پیدا می‌کند.

هر انسانی زمانی که پا به این کره‌خاکی می‌گذارد، دارای مسئولیتی می‌باشد و این مسئولیت‌ها مطابق با ظرفیت و توان انسان‌ها و شناختی که آفریدگار از آفریننده دارد، به آن‌ها داده می‌شود؛ اگر گاهی‌اوقات احساس می‌کنیم که این مسئولیت‌ها فراتر از توان و ظرفیت ما است؛ چون هنوز به شناخت درستی از خود و نیروهای درونمان دست پیدا نکردیم، به همین خاطر دچار سردرگمی و سرگردانی می‌شویم و هدفمان که همانا برخورداری از زندگی و رسیدن به تکامل است را گم می‌کنیم. برای این‌که بتوانیم ظرفیت خود را افزایش دهیم؛ باید با مسائل و چالش‌های زندگی مواجه شویم، نقاط ضعف و قوت خود را بشناسیم و با کسب آموزش لازم سعی در برطرف کردن نقاط ضعف و ارتقای نقاط قوت داشته باشیم، در این صورت است که زمانی که مسئولیتی را می‌پذیریم در چارچوب قوانین قدم بر‌می‌داریم و دچار طمع در مسئولیت نمی‌شویم.

طبق فرمایشات آقای مهندس همه مشکلات بشر ناشی از جهل می‌باشد؛ زیرا اگر انسان ‌به تفکر درستی در مورد این موضوع دست پیدا کند و پاسخ مناسبی برای این پرسش‌ها داشته باشد که در هر ساختاری که قرار می‌گيرد چرا باید یک مسئولیتی را قبول کند یا قبول نکند؟ آیا قبول مسئولیت او به رشد و استحکام و پیشرفت ساختار کمک می‌کند؟ آیا من توان و ظرفیت لازم را دارم که بتوانم این ساختار را به سمت جلو سوق دهم یا خیر؟ آیا فقط تنها به خودم فکر می‌کنم یا به تعالی ساختاری که خود من هم جزئی از آن محسوب می‌شوم؟ اگر نگاهی عمیق داشته باشیم که باز در نهایت همه این‌ها مسئله دانایی جلوه‌گر می‌شود، آن‌وقت است که قبله را گم نخواهیم کرد؛ زیرا رضایت قدرت مافوق در راس کارهایمان قرار می‌گیرد و عملی که برای جلب رضایت او باشد به بیراهه نمی‌رود.

نویسنده: راهنما همسفر شادی (لژیون دوم)
رابط‌خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر شادی (لژیون دوم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) نگهبان‌سایت
همسفران نمایندگی رودهن