خداوندا قبل از اینکه چیزی به من بدهی، اول ظرفیت آن را به من بده.
به نظر من این دستورجلسه خیلی مهم و کلیدی است و یک رابطهای با وادی نهم دارد که میگوید: وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به مرور زمان به درجات بالا ارتقاء پیدا کند، نقطه تحمل نیز بالا میرود. اولین و بزرگترین مسئولیتی که به عهده هر انسانی داده شده، انسان بودن است. شاید هیچ وقت به این مسئله توجه نکرده باشیم یا اطلاع کافی در این زمینه نداشته باشیم که انسان بودن چقدر مسئولیت دارد. مسئولیتها به صورتهای مختلف هستند. رابطه عمیقی بین مسئولیت و ظرفیت وجود دارد.
وقتی ظرفیت را بشناسیم و به معنی آن پی ببریم، میتوانیم گنجایش خود را بالا ببریم؛ هر چه آگاهی و دانایی ما بالاتر باشد، گنجایش یا ظرفیت ما نیز بیشتر میشود. در نتیجه ما در مسیر زندگی خود کمتر دچار لغزش و اشتباه میشویم. ظرفیت یک شبه و یک روزه به وجود نمیآید. قبل از ورودم به کنگره۶۰، در مورد یک سری مسائل زود تسلیم میشدم یا از کوره در میرفتم؛ زیرا آگاهی نداشتم، ولی وقتی آموزش گرفتم متوجه شدم قدم اول برای هر کاری تفکر کردن است. تفکر من نادرست بود که باعث گمراهی من میشد.
من قبله خود را گم کرده بودم و به آن هدفی که مد نظرم بود نمیرسیدم؛ ولی وقتی فهمیدم که اول بایستی تفکر کنم، سپس تجربه کنم و در نهایت آموزش بگیرم تا آرام آرام ظرفیت و نقطه تحمل (گنجایش) من بالا برود. وقتی در سفر اول بودم همیشه میترسیدم که اگر راهنما از من چیزی بخواهد، ولی من نتوانم آن مسئولیت را بپذیرم؛ اما زمانیکه در راستای آموزش قرار گرفتم، متوجه شدم که میتوانم. در قبال مسؤلیتها نبایستی دچار منیت بشوم. اگر دچار منیت نشوم، رفتارهای من تغییر میکند و باعث میشود که من به تعادل و هدفم برسم.
حال هر انسانی که میخواهد در زندگی خود ثابت قدم باشد، بایستی از ضدارزشها دوری و به سمت صراط مستقیم حرکت کند؛ همچنین بایستی مسؤلیتهایی که به او واگذار میشود را با دل و جون بپذیرد تا قبله خود را گم نکند. انشاءالله که بتوانیم با کسب قدرت تشخيص، گنجایش و ظرفیت خود را بالا ببریم و در اجرای مسئولیتها قبله و هدف را گم نکنیم.
نویسنده: همسفر لاله رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون چهارم)
عکاس خبری: همسفر ملیکا رهجوی راهنما همسفر مهناز (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مائده رهجوی راهنما همسفر فرنگیس (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ابنسینا
- تعداد بازدید از این مطلب :
67