English Version
This Site Is Available In English

مسئولیت یکی از ویژگی‌های مهم در انسان

مسئولیت یکی از ویژگی‌های مهم در انسان

مسئولیت یکی از ویژگی‌های مهم در انسان که باید از از آن برخوردار باشد. مسئولیت پذیر بودن نقش مهمی در زندگی ما دارد و باعث اعتماد خانواده و اطرافیانمان نسبت به ما می‌شود و اگر بخواهیم از خودمان شروع کنیم  ما انسان‌ها در برابر تک‌تک اعضای بدنمان مسئولیتی بر عهده داریم که چگونه با اعضای بدنمان رفتار می‌کنیم که آیا در صراط‌ مستقیم و کارهای ارزشی استفاده می‌کنیم؟ یا در مسیر زشتی‌ها یا ضد ارزشی‌ها؟ باید در قبالش پاسخگو باشیم.

فقط نباید نسبت به خودمان مسئولیت پذیر باشیم؛ بلکه ما در قبال تمام جهان هستی مسئول هستیم. مثل سنگ، درخت، کوه، آب، زمین و هر چیز دیگری که در این جهان وجود دارد.

چند مورد مثال دیگر که می‌توانم بیان کنم، ازدواج کردن است وقتی شخصی  تصمیم می‌گیرد یک زندگی مشترک را شروع کند اول از هر چیز باید خودش را محک بزند و تفکر داشته باشد که می‌تواند مسئولیت یک زندگی را بر عهده بگیرد یا خیر؟ آیا توان اداره کردن یک زندگی را دارد یا خیر؟ چرا که زندگی مثل یک بازی ساده نیست که هر وقت توان انجام دادنش را نداشتیم خودمان را کنار بکشیم؛ علاوه بر این که زندگی خودمان را خراب می‌کنیم زندگی فرد متقابل‌مان را هم بهم می‌ریزم.

حالا در انتخاب کردن فرد متقابل با فکر و اندیشه کارمان را جلو ببریم و تحقیق کنیم، با هم دیگر بحث و گفتگو داشته باشیم که برای هم فرد مناسبی هستم یا خیر؟ آیا می‌توانیم جواب خواسته‌ها و درخواست‌های هم‌ دیگر را بدهیم یا خیر؟ این‌گونه نیست که ما از یک شخصی خوشمان بیاید و بدون این که کاری انجام بدهیم و تلاشی داشته باشیم کارمان را به خدا بسپاریم و با خود بگوییم هر چه قسمت باشد انجام می‌گیرد این کار یعنی سلب مسئولیت کردن از خود.

همانطور که آقای مهندس فرمودند: حال وقتی یک زندگی را آغاز می‌کنیم فقط در رابطه با شخص متقابل مسئولیت نداریم؛ بلکه ما در مقابل خانواده او و یک زندگی که بتوانیم آن را اداره کنیم مسئولیت داریم. در جایگاه یک مرد باید بتوانیم مایحتاج خانه را مهیا کنیم، خواسته‌های معقول یک زن را برآورده کنیم، کارهایی که بیرون از خانه است را انجام  بدهیم، در جایگاه یک پدر هم  محبتی که به فرزندانمان می‌دهیم، آرامشی که برای آن‌ها مهیا می‌کنیم و .... و اما در جایگاه یک زن یا یک مادر ما در قبال یک زندگی و اداره کردن خانه مسئولیم در قبال این که در خانه همه چیز منظم و هر چیزی را در تایم خودش باشد آشپزی، نظافت، بچه‌داری، تربیت درست و .... و این که یک زن مهم‌ترین نقش و پر رنگ‌ترین نقش را در خانه دارد.

اگر حال مادر خانه خوب باشد همه چیز رو برنامه و حال همه اعضا خوب است؛ ولی اگر حال یک مادر بد باشد در خانه همه چیز بهم می‌ریزد. و یک حدیث در این باره که امام علی (ع) می‌فرمایند: «از خداوند بترسید درباره بندگان او و سرزمین‌هایش؛ زیرا شما حتی نسبت به قطعه‌های زمین‌ها و چهارپایان نیز باید پاسخگو باشید از خداوند اطاعت کنید و نافرمانی او را نکنید».

و حال می‌خواهیم به ظرفیت بپردازیم. هر چیزی در این جهان هستی وجود دارد داری ظرفیت و نقطه تحمل می‌باشد و باید نسبت به هر چیزی به اندازه‌ی ظرفیت او رفتار کنیم و یا بها بدهیم. مثلا در مورد انسان‌ها که یک شخص ممکن است با کوچک‌ترین رفتار یا حرف ساده از دیگران برنجد جوری که با رفتارمان باعث می‌شویم فرد به آستانه آشوب برسد و درونش انفجار رخ بدهد، ضربان قلبش بالا برود، گونه‌هایش سرخ شود و تعادل خارج شود؛ ولی شخص دیگری را می‌بینیم که این گونه نیست و از تحمل بسیار بالایی برخوردار است سریع واکنش نشان نمی‌دهد و حالش را بهم نمی‌ریزد.

من همسفر از آن دسته افرادی بودم که با کوچک‌ترین حرف از اطرافیانم سریع نارحت می‌شدم و اشک چشمانم بدون آنکه متوجه باشم جاری می‌شد؛ ولی از وقتی وارد کنگره شدم با آموزش‌هایی که دریافت کردم موقعه‌ای که اطرافیانم به من حرفی می‌زنند سعی می‌کنم خودم را آرام کنم نفس عمیق می‌کشم و جلوی اشک چشمانم را می‌گیرم اجازه نمی‌دهم تا سرازیر شود.

یاد گرفتم وقتی کسی با حرف‌هایش دیگران را می‌سوزاند درونش سرشار از تاریکی است که لبریز می‌شود. یادم می‌آید راهنمایم گفت وقتی شخصی حرفی به‌ ما می‌زند و ما را ناراحت می‌کند حتی دلمان هم باید به حالش بسوزد و از آن به بعد من دیدم را نسبت به افراد عوض کرده‌ام و از خداوند برای‌ ایشان آرامش را خواستارم.

خوب اگر بخواهیم به زبان ساده‌تر بیان کنیم همان با‌جنبه یا بی‌‌جنبه‌ بودن است. مثلا وقتی شخصی از نظر مالی یا کاری به جایگاه بالاتری می‌رسد اگر فرد باجنبه‌ای باشد به اطرافیان خود با همان دیدگاه قبل نگاه می‌کند.

خودش را برای اطرافیان بالا نمی‌گیرد برای او فرقی نمی‌کند که اطرافیانش جایگاه خوبی دارند یا خیر؟ فقیر هستند یا ثروتمند؛ چرا که اگر آگاه و عاقل باشد می‌داند انسان بودن و انسانیت داشتن مهم است نه جایگاه و مقام  و اگر در جایگاه به شخصی کاری سپرده می‌شود نباید به آن شخص منیت دست بدهد باید کارش را به خوبی به اتمام برساند.

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی طارم

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .