«تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف، مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی.» واژه ظرفیت همان‌طور که مشخص است از کلمه ظرف گرفته شده و به معنی میزان، اندازه، گنجایش، وسع و وسعت می‌باشد. البته این اندازه می‌تواند برای هر ابزار، موجود و یا انسانی متفاوت باشد و در واقع همان ظرف وجودی فرد را تشکیل می‌دهد.
مسئولیت نیز ریشه از سوال کردن دارد و به معنی تکلیف، نقش، وظیفه، تعهد، رسالت و مأموریت است. زمانی‌که به فردی وظیفه‌ای محول می‌شود آن شخص باید در برابر آن مسئولیت پاسخگو باشد و آن عمل را به درستی انجام دهد. در سیستم کنگره۶۰ این موضوع به خوبی نمایان است و با این‌که افراد در مقابل خدماتی که انجام می‌دهند توقع هیچ حقوق و مزایایی ندارند، نمی‌توانند هر عملی که می‌خواهند انجام دهند؛ بلکه همه در برابر جایگاه و خدمت خود مسئول هستند و باید پاسخگو باشند.
انسان دارای قدرت اختیار است و هر مسئولیتی که به او داده می‌شود به اختیار و انتخاب خود اوست. پس هر جایگاهی که به دست می‌آورد برای او فرصتی می‌شود که مسئولیت آن را بپذیرد و به درستی انجام دهد. ارتباط بین ظرفیت و مسئولیت در این است که هر فرد به اندازه ظرفیت خود می‌تواند مسئولیتی قبول کند. ظرفیت با وادی نهم، نقطه تحمل مرتبط می‌باشد. این گنجایش ظرف وجودی هر فرد است که باعث می‌شود بتواند جایگاه‌های مختلف را تجربه کند. ما این را در کنگره۶۰ به‌عنوان یک اجتماع کوچک‌تر می‌آموزیم تا در جامعه در تمام عرصه‌ها از آن استفاده نماییم.
اصولا تمام آموزش‌های کنگره۶۰ بر همین مبنا هستند که ما را برای زندگی در این کره خاکی آماده و آزموده نمایند. فرد به عنوان همسفر می‌آموزد که باید ظرفیت داشته باشد، وظایف خود را در قبال مسافرش به درستی انجام دهد و کلیه مسئولیت‌های خود را بپذیرد. همسفر می‌آموزد که نباید دائما به مسافر زخم زبان بزند و کلیه مشکلات و گرفتاری‌ها را بر سر او خراب کند، او را سرزنش نماید و بگوید که برای درمان وی به کنگره می‌آید؛ بلکه بایستی بداند در وهله اول، برای تعالی، آرامش و تعادل خود به کنگره۶۰ آمده و در وهله دوم برای مسافرش.
همسفر بودن مقام بالایی است و مسئولیت‌های زیادی دارد. در واقع هر نقشی و هر جایگاهی همین‌طور است. هر انسانی برای نقش همسری، پدری، مادری و فرزندی باید ظرفیت لازم آن را داشته باشند، قدر جایگاه خود را بداند و در آن موضع با تحکم و قدرت طلبی رفتار ننمایند. گاهی در جامعه، محل کار یا محیط‌های خانوادگی و دوستانه افرادی را مشاهده می‌نماییم که می‌خواهند از مسئولیتی که به آن‌ها داده شده سوء‌استفاده نمایند و از آن به عنوان ابزار فشار در مقابل دیگران استفاده نمایند. در حقیقت آن‌ها قبله خود را گم کرده‌اند.
قبله گم کردن در واقع به این معنی است که کاری که در حال انجام است با اهدافی که از قبل تعیین شده فاصله زیادی پیدا می‌کند. خداوند هر چیزی را که به انسان عطا می‌نماید، در حد ظرف وجودی اوست و اجازه آن صادر گردیده و هر فردی در هر جایگاهی قرار می‌گیرد می‌تواند به بهترین شکل آن را به انجام برساند و ظرفیت لازم را دارد.
کنگره۶۰ مکانی است که می‌توان آموزش‌ها را کاربردی نمود و تمامی این آموزش‌ها در چهارده وادی و در دستور جلسات گنجانده شده‌اند. زمانی‌که فردی در جایگاه دبیری، نگهبانی، استادی، مرزبانی و یا هر جایگاه دیگری قرار می‌گیرد می‌تواند از آن‌جا آموزش بگیرد و ارتقاء یابد؛ اما اگر در آن جایگاه ظرفیت لازم را از خود نشان ندهد در تاریکی فرو خواهد رفت و نیز محبوبیت خود را در میان دیگران از دست خواهد داد و نمی‌تواند پیشرفت نماید. در کائنات هر موجودی در حال خدمت کردن است، درخت میوه می‌دهد تا دیگران استفاده کنند و رایحه خوش گل برای دیگران است. انسان نیز باید این‌گونه باشد و با خدمت به هم‌نوعان و کل هستی می‌تواند تعالی یابد و به هدف خود در این بعد از حیات برسد. انسانی که همه‌چیز را برای خودش می‌خواهد سقوط خواهد کرد.
رهجو در کنگره۶۰ یاد می‌گیرد که برای آموزش و خدمت کردن پا به هستی گذاشته است، سپس نحوه خدمت کردن را آموزش می‌گیرد که خدمتش راستین باشد و ظرفیت لازم را در خود به وجود آورد و از آن بر علیه دیگران استفاده ننماید؛ بلکه مرحمی باشد برای آن‌ها تا با هم و در کنار هم پیشرفت و تعالی یابند.
نویسنده: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)
ویراستاری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم)
رابط سایت: همسفر هدیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی
- تعداد بازدید از این مطلب :
182