ظرفیت، شرط اول خدمت

جلسه دوازدهم از دوره سیزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران آقا کنگره۶۰ شعبه شیخ‌بهایی، با استادی همسفر متین، نگهبانی همسفر امیرحسین و دبیری همسفر‌ جعفر با دستور جلسه "ظرفیت و مسئولیت(قبله گم کردن )" شنبه ۳۰ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
موضوع امروز «ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن» است.
خوشبختانه تمام دوستان حاضر، به‌نوعی در این موضوع تجربه‌ دارند و می‌توان از هر یک از آن‌ها نکات ارزشمندی آموخت.
برای توضیح بهتر این موضوع، از یک مثال ساده استفاده می‌کنم:
فرض کنید دو لیوان داریم؛ یک لیوان پلاستیکی یک‌بارمصرف و دیگری لیوان شیشه‌ای که در دمای بالای ۴۰۰ درجه تولید و مقاوم شده است. حال اگر بخواهیم در هرکدام آب جوش بریزیم، چه اتفاقی می‌افتد؟
لیوان پلاستیکی بلافاصله خراب می‌شود و به ما آسیب می‌زند؛ اگر هم ظاهراً سالم بماند، احتمال دارد با آزاد کردن مواد مضر، به سلامت بدن ما لطمه وارد کند؛ اما لیوان شیشه‌ای، در معرض همان آب جوش، هیچ آسیبی نمی‌بیند.

این مثال دقیقاً مشابه انسان‌هایی‌ است که بدون داشتن ظرفیت، مسئولیتی را می‌پذیرند. فردی که بدون آمادگی مسئولیتی را قبول می‌کند، نه‌تنها به خود آسیب می‌زند، بلکه به دیگران نیز لطمه وارد می‌کند.
در کنگره ۶۰، برای پذیرفتن هر نوع مسئولیتی، باید ابتدا ظرفیت لازم را در خود ایجاد کنیم؛ یعنی از نظر علمی، ذهنی و معنوی آماده باشیم. این ظرفیت با گوش دادن به صحبت‌های آقای مهندس، نوشتن سی‌دی‌ها، مطالعه کتاب‌ها، اجرای قوانین کنگره، عمل به حرمت‌ها و حضور منظم در جلسات به دست می‌آید؛ اما موضوع فقط داشتن ظرفیت نیست؛ زمان و شرایط نیز اهمیت دارد.
بعضی افراد به دلیل خجالت و بدون اینکه وقت یا انرژی لازم را برای انجام مسئولیتی داشته باشند، آن را قبول می‌کنند. حال سؤالی که مطرح می‌شود این است که نتیجه‌ آن چیست؟ نتیجه این می‌شود که هم به خودشان آسیب وارد می‌شود و هم کار ناقص می‌ماند.
پس برای پذیرفتن مسئولیت، سه نکته را باید مدنظر قرار دهیم:
۱. آگاهی و آمادگی لازم را داشته باشیم.
۲. وقت و انرژی کافی برای انجام مسئولیت در اختیار داشته باشیم.
۳. وقتی مسئولیتی را قبول کردیم، آن را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم.
همان‌طور که آقای مهندس در سی‌دی‌هایشان اشاره می‌کنند، اگر در محل کار خود حقوق کافی دریافت نمی‌کنید، شفاف بگویید و درخواست خود را مطرح کنید. خراب کردن کار و ضربه زدن به اعتبار آن مجموعه، راه‌حل منطقی و اخلاقی نیست.
در پایان، خوشحالم که همه دوستان حاضر در این جلسه، مسئولیت‌هایی را در کنگره ۶۰ پذیرفته‌اند و آن‌ها را با دقت و عشق انجام می‌دهند. حضور امروز شما گواهی‌ بر مسئولیت‌پذیری شما است. صحبت‌های خود را با شعری زیبا از مولانا به پایان می‌رسانم:
"مسئولیت آمد ز جانِ خدا / بر دل نهد آن را که دارد وفا
ظرفیت دل چو دریای نور / باشد پذیرا به هر راه و زور ".

تایپ: همسفر سبحان و حسن (لژیون ششم) و همسفر ابوالفضل (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر سهیل (لژیون یکم)
عکس: همسفر امیرحسین (لژیون هفتم)
تنظیم‌ و ارسال: همسفر علی (لژیون ششم)
نمایندگی شیخ بهائی، همسفران آقا