رسیدن به هدف با تفکر صحیح

دوازدهمین جلسه از دوره سوم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی بیرجند با همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر فاطمه با  دستورجلسه «وادی اول و تأثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۱۹ فروردین ماه۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۴۵ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

در ابتدا خیر‌مقدم می‌گویم به تمام اعضای لژیون سردار و اعیاد گذشته را تبریک می‌گویم. ان‌شاءالله که برداشت‌های معنوی بسیاری را داشته باشید و سال خوبی را آغاز کرده باشید. آرزوی سالی پر از خیر و برکت برای همه شما دارم.

وادی اول با تفکر و ساختارها آغاز می‌گردد. بدون تفکر، همه چیز رو به زوال می‌رود. تفکر اولین قدم برای ساختن هر چیزی است و یک حرکت درونی و ذهنی است که قابل رؤیت و شناسایی و اندازه‌گیری کمی و کیفی نیست. تصویری از برون که تصویری از درون ماست. ما برای انجام هر کاری نیاز به راه‌اندازی این حرکت درونی داریم. هر کاری که انجام می‌دهیم، یک ساختار و یا ساختمان است. انسان‌ها برای حرکت و رسیدن به رشد و قله‌های رفیع انسانیت و بناهای آباد نیاز دارند که تفکر کنند. به‌عنوان مثال، هنگامی که قصد داریم غذایی مانند قورمه‌سبزی طبخ کنیم، باید با خود اندیشه کنیم که چه موادی را لازم داریم. قورمه‌سبزی به سبزی خشک یا تر و لوبیا نیاز دارد و باید بدانیم چه ساعتی اقدام کنیم. این کم‌ترین تفکری است که برای حل مسائل پیش روی زندگی انجام می‌دهیم. باید دقیق و موشکافانه به کوچک‌ترین جزئیات در مسیر خود توجه کنیم. مبادا در حرکت ذهنی خود کوچک‌ترین ساختارها و حریم‌ها را بشکنیم و پا به مرزهایی بگذاریم، که بعدها برای ما مشکلاتی ایجاد کند.

قبل از ورود به کنگره۶۰، هیچ‌گاه برای هیچ مسئله‌ای بر اساس احساسات و هیجانات تصمیم نگرفتم. واقعیت این است، که پس از ۵۵ سال زندگی هر اقدامی که کردم، همه بدون فکر بوده است. تا زمانی که پا به کنگره گذاشتم، هر چیزی را که نگاه کردم، متوجه شدم که اشتباه بوده و قدم‌هایی که برداشته‌ام به من ربطی نداشته است. مشکلاتی را حل کردم که به من مربوط نبودند و حالا که حل شده‌اند، دوباره تبدیل به درد برای من شده‌اند. ۱۴ وادی را مطالعه کردم و هر بار که کتاب وادی‌ها را باز می‌کنم، می‌بینم که اولین قدم فکر کردن است.

اگر بخواهید در آرامش و آسایش زندگی کنید، مسائل و مشکلات نباید شما را آزار دهند. من باید فکر کنم که در این مسئله کجا هستم و چه بخشی از آن به من مربوط می‌شود یا کدام قسمت را می‌توانم حل کنم تا به مردم خدمت کنم. ادیان ما نیز سفارش کرده‌اند که یک ساعت تفکر برابر با ۷۰ سال عبادت است. واقعاً اگر یک ساعت فکر کنیم، می‌توانیم به نتایج بهتری برسیم. من فقط خود را مثال می‌زنم، در جریان مسائل و اتفاقاتی که در زندگی‌ من پیش آمده است و مشکلاتی که هنوز با آن‌ها دست‌و‌پنجه نرم می‌کنم، اگر یک ساعت بدون احساس و با کمک عقل خود فکر می‌کردم، شاید سال‌ها مسیرم متوقف نمی‌شد. این نشان می‌دهد که به اندازه کافی فکر نکردم و همواره به حریم‌هایی پا گذاشتم که به من مربوط نمی‌شدند. در آن قدمی که برداشتم عمل نیک بود؛ ولی به گفته آقای مهندس، عمل صالح نبود. گمان می‌کردم که کمک به دیگری است، در حالی که نبود. اکنون هنوز درگیر هستم و ذهنم مشغول است. من در زندگی‌ درگیر مسائل زیادی هستم و خانواده و فامیل نیز به خاطر عدم تفکر من درگیر شده‌اند. به‌عنوان بزرگ خانواده، تصمیم گرفتم که دیگران را نیز به این موضوع آگاه کنم. با این‌که در حال حل مشکلات هستم؛ اما آسیب‌های آن هنوز در زندگی‌ام دیده می‌شود.

تفکر باید در اولویت قرار گیرد. باید تجربیات گذشته را در نظر بگیریم و آموزش‌ها و دانش‌هایی که در طول زندگی‌ خود کسب کرده‌ایم را کنار یک‌دیگر قرار دهیم و برای حل مسائل زندگی اقدام کنیم. مهم‌ترین نکته این است که اگر فکر نکنیم، نمی‌توانیم به مراحل بعدی زندگی‌ خود وارد شویم. استارت رسیدن به قله از پایین قله آغاز می‌شود و در این مرحله باید ابزار و وسایل لازم برای این سفر سخت را شناسایی کنیم. برای این مسیر دشوار، به چه وسایلی نیاز داریم؟ چه چیزهایی برای جسم و روح‌ ضروری است؟ در این مسیر با چه چالش‌ها و حوادثی روبه‌رو خواهیم شد؟ آیا ابزار حل مشکلات را در میانه راه با خود خواهیم داشت؟
برای همین، باید تفکر کنیم و با تفکر می‌توانیم موفق شویم. می‌توانیم به بهشت موعود برسیم و به وادی عشق دست یابیم.

تایپ: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون‌اول)
عکاس: همسفر فاطمه‌زهرا رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون‌سوم)
ارسال و ویراستاری: همسفر مرضیه دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیرجند