جلسه چهارم از دوره چهلودوم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره60 همسفران نمایندگی ستارخان به استادی همسفر الهام، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر رقیه با دستور جلسه «وادی اول (با تفکر ساختارها آغاز میشود، بدون تفکر آنچه هست روبه زوال میرود) و تأثیر آن روی من» روز سهشنبه 19 فروردینماه 1404 آغاز بهکار کرد.
.jpg)
خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا عید باستانی را خدمت شما همسفران نمایندگی ستارخان و همچنین راهنمایان و خدمتگزاران این نمایندگی تبریک میگویم. امیدوارم که این خدمتها در زندگیتان جاری باشد. عنوان وادی اول میگوید که «با تفکر ساختارها آغاز میشود و بدون تفکر آنچه هست رو به زوال میرود». تفکر یک حرکت درونی است که ما نمیدانیم چهطور مراحلش انجام میشود. با تفکر ساختارها آغاز میشوند. ما هر کاری بخواهیم انجام بدهیم و یا خلق کنیم این عمل یک ساختار است و ما باید قبلش تفکر کنیم.
همه انسانها فکر میکنند که دائماً در حال فکر کردن هستند؛ در حالیکه تفکر با فکر کردن خیلی فرق میکند. فکر ذهن را پر میکند و مانع تفکر صحیح میشود. وقتیکه ما فکر میکنیم، نیروی القاء، احیاء و تحرک به کمک و یاری ما میآیند. هرچیزی که بخواهد در زندگی ما خلق یا پدیدار شود، قبلش یک تفکر بوده است. آقای مهندس همیشه تأکید میکنند که همیشه شو شود مخصوص خداوند نیست؛ بلکه مخصوص انسانها هم هست و انسانها میتوانند با یک فکر مثبت و جدید یک چیزی را خلق کنند و آن شو شود برای انسانها هم انجام شود.
القاء چیست؟ القاء انتقال یک چیز به چیز دیگر است مثلاً: ما بارها دیدهایم که وقتی در یک جمعی در کنار یک شخص حالخراب مینشینیم، حال بد آن شخص بدون هیچ مکالمهای ممکن است به ما هم منتقل شود که این همان القاء است یا یکنفر حالش خوب است و آن حال خوبش بدون کوچکترین کلامی به ما هم منتقل میشود.
احیاء، یعنی زنده شدن و نیرویی که میسازد. خداوند این نیرو را در بدن انسان قرار داده که احیاء میکند. انسان تا زمانیکه زنده است، خودش را احیاء میکند. نیروی تحرک هم همهجا وجود دارد. بارها شده که ما در زندگی دچار مسائل و مشکلاتی میشویم و آسایش و آرامش خود را از دست میهیم. اینجا باید تفکر کنیم که کجای کار قرار داریم و به کجا میخواهیم برویم؛ اگر مدام بگوییم هر چه خدا بخواهد و توکل به خدا، این اشتباه است. ما باید فکر کنیم خداوند ما را خلق کرده و به ما اختیار داده تا ما حرکت کنیم و مسائل و مشکلاتمان را حل کنیم و نباید همهچیز را گردن خداوند بیندازیم. ما با اراده، خواست، توان خودمان و با در نظر گرفتن پارامتر زمان میتوانیم همه مشکلاتمان را حل کنیم. مشکل ما هر چهقدر که سخت باشد از سنگ سختتر نیست. ما از آب نرمتر نداریم؛ اما دیدهایم که قطرات آب ذرهذره و به مرور زمان سنگ را میشکافد و ما نباید ناامید شویم؛ باید بدانیم که با تفکر مثبت، حرکت و امید به خداوند میتوانیم به نتیجه دلخواه خود برسیم؛ البته گاهی اوقات ممکن است نتوانیم فکر کنیم؛ در اینصورت میتوانیم از نظر مشورتی افراد آگاه کمک بگیریم.
خلقت یک سازمان و تشکیلاتی است که با نظم و انضباط برنامهریزی شده و کنترل میشود و یک نیروی مافوق بر آن نظارت دارد. نیروی مافوق بهصورت خودکار به کمک انسانها میآید چه در راه مثبت باشند و چه منفی؛ فقط اگر ما به این نیرو اعتقاد داشته باشیم یک قوت قلب و تکیهگاه برای خودمان است.
این وادی به من میگوید که برای برطرف کردن مشکلاتم باید یک نقشهای حسابشده و قابل اجرا ترسیم کنم. با امید و تفکر مثبت راه روشن میشود. طبق فرمایش آقای مهندس: امید در زندگی ما خیلی مهم و حیاتی است مثلاً: من خودم فکر میکنم که امید، زبان و تفکر من مثل قلم است. خداوند یک صفحه سفید در اختیار من قرار داده و من میتوانم با زبان و تفکر مثبتم این صفحه را خیلی زیبا نقاشی کنم و به اهدافم که در راستای تکامل انسانی است، برسم.

تایپ و ویرایش: همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون اول)
عکاس: همسفر مشکناز رهجوی راهنما همسفر مونا (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر نازی (لژیون چهاردهم) دبیر سایت
مرزبان کشیک: همسفر مریم
همسفران نمایندگی ستارخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
194