امروزه این جشن، چیزی فراتر از یک سال نو است. نوروز مظهر مضامین تولد دوباره، آغازهای تازه و جشن زندگی و طبیعت است. شادی مختاری از دانشگاه آمریکایی خاطرنشان می‌کند که این تعطیلات اغلب، اوج سال برای بسیاری از ایرانیان تلقی می‌شود و با فعالیت‌های خانوادگی و اجتماعی که باعث تجدید روابط می‌شود، همراه است. برای آماده شدن برای سال نو، مرسوم است که خانواده‌ها به یک خانه‌تکانی کامل بهاری به نام «خانه‌تکانی» می‌پردازند. این عمل نمادی از پاک‌سازی عادات و منفی‌گرایی‌های قدیمی است و راه را برای فرصت‌های جدید باز می‌کند. خانواده‌ها اغلب به‌عنوان بخشی از این جشن‌ها به تبادل هدیه می‌پردازند، گرد هم می‌آیند و لباس‌های نو می‌پوشند.
سنت‌های فرهنگی؛ هم‌چنین شامل فعالیت‌های آیینی، مانند پریدن از روی آتش برای نماد پاک‌سازی مصیبت‌های سال قبل و هموار کردن راه برای سالی روشن‌تر و مثبت‌تر است. سفره هفت‌سین که با ظرافت با هفت مورد نمادین چیده شده است که هر کدام با حرف «سین» فارسی شروع می‌شوند، در جشن‌های نوروز جایگاه ویژه‌ای دارد. این موارد، مانند سبزه برای تولد دوباره و سکه برای ثروت، سرشار از معنا هستند و آرزوهایی را برای سال پیش‌رو تجسم می‌بخشند. این جشنواره در سیزدهمین روز جشن‌ها، معروف به سیزده‌بدر، به اوج خود می‌رسد که شامل پیک‌نیک در فضای باز برای دفع بدشانسی و دور انداختن سبزه است که نشان‌دهنده رهایی از سختی‌های سال گذشته است.
به طور کلی، نوروز جشنی از امید، تجدید حیات و پیوندهای جمعی است که چشم‌انداز فرهنگی جوامع گوناگون در سراسر جهان را غنی می‌کند. نوروز، به‌معنای «روز نو» مهم‌ترین جشن در میان ایرانیان و همسایگان آن‌ها در آسیا است. این جشن که به اعتدال بهاری مربوط می‌شود، نمادی از تجدید حیات و تولد سال نو است، سنتی که به سه هزار سال پیش باز می‌گردد. نوروز فرصتی است برای افراد با پیشینه‌های مذهبی، قومی و زبانی گوناگون تا در کنار هم به جشن و امید به سالی پر رونق بپردازند. خیابان‌ها مملوء از جنب‌وجوش می‌شوند، خانواده‌ها خانه‌های خود و سفره‌های سنتی را با نمادهای تجدید حیات، مانند تنگ ماهی، تزئین می‌کنند، در حالی که کودکان مشتاقانه منتظر هدایا از بزرگان خود هستند.
نوروز ریشه عمیقی در اسطوره‌شناسی و تاریخ ایران دارد و از افسانه‌های شاهنامه الهام می‌گیرد. یکی از داستان‌های برجسته، به تخت نشستن پادشاه جمشید را روایت می‌کند، جایی که او قلمرو را متحد کرد و فرهنگ را به مردم هدیه داد. هنگامی که او بر تخت آسمانی نشست، جهان به شادی پرداخت و آن روز را به‌عنوان نوروز گرامی داشت. این داستان، جوهر اصلی این تعطیلات را در بر می‌گیرد: کنار گذاشتن اختلافات ضمن جشن گرفتن زندگی، شادی و تجدید حیات از طریق جشن و سرور. شواهد تاریخی نشان می‌دهد که جشن نوروز حداقل 2500 سال قدمت دارد و پیوندهای محکمی با امپراتوری ایران باستان هخامنشی دارد.
اعتقاد بر این است که پایتخت تشریفاتی تخت جمشید، مکانی مرکزی برای جشن‌های نوروز بوده است که صحنه‌هایی از تبادل فرهنگی و جشن را در معماری خود به نمایش می‌گذارد. این نمایش‌ها بر مضامین اصلی نوروز، مانند اجتماع، بخشش و روحیه شاد فصل تأکید دارند. این جشنواره در طول تاریخ فرصتی را برای شهروندان فراهم کرده است تا گرد هم آیند، در جشن‌ها شرکت کنند و به تبادل هدیه بپردازند، به ویژه با تأمل در لذت‌های تجدید دیدار و تجدید حیات. در دوران مدرن، سنت‌های مرتبط با نوروز به طرز چشم‌گیری پابرجا مانده‌اند. در ایران معاصر، جشن‌ها شامل روشن کردن آتش و اهداء هدایا است که نشان‌دهنده پراکندگی بیماری و دعوت از سلامتی و رونق است.
خانواده‌ها لباس‌های نو می‌پوشند، به دیدار یک‌دیگر می‌روند و در اجتماعات شاد شرکت می‌کنند و به سنت‌های دیرینه که مظهر امید، تجدید حیات و جشن انتقال زندگی هستند، ادامه می‌دهند. روحیه ماندگار نوروز، نشان‌دهنده ارتباط عمیق با میراث و تعهد به جشن گرفتن رسیدن بهار به عنوان یک تجربه جمعی و احیاءکننده است. نوروز جشنی است که سال نو پارسی و آغاز بهار را رقم می‌زند و عمدتاً توسط جوامع ایرانی و هم‌چنین سایر فرهنگ‌های متأثر از سنت‌های ایرانی برگزار می‌شود. این تعطیلات به بیش از 3000 سال پیش باز می‌گردد که از زرتشتی‌گری باستان سرچشمه می‌گیرد و از اهمیت به‌سزایی در مناطقی از جمله ایران، افغانستان، عراق، ترکیه و قزاقستان برخوردار است.
این جشن‌ها با اعتدال بهاری آغاز می‌شود که معمولاً بین 19 تا 22 مارس قرار دارد و نمادی از تجدید حیات و رابطه هماهنگ بین انسان و طبیعت است. نوروز عناصری تاریخی و اسطوره‌ای غنی را در بر می‌گیرد که ریشه‌های باستانی آن را منعکس می‌کند. بر اساس روایات مختلف، این جشن ریشه در جشن‌های تخت جمشید در دوران امپراتوری هخامنشی دارد. افسانه‌ها حاکی از آن است که یک پادشاه ایرانی در روز اول بهار با یک ارابه جواهرنشان در آسمان پرواز کرد.
نویسنده، عکس و ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وحید
- تعداد بازدید از این مطلب :
325