بزرگواری و مهربانی را جایگزین کینه‌جویی و پرخاشگری کنیم

اگر نتوانیم تفاوت راست‌گویی، صداقت و تدبیر را درک کنیم، با مشکلات و بحران‌هایی مواجه می‌شویم. زمانی‌که بردبار و صبور باشیم و برای هر کاری که می‌خواهیم انجام دهیم، تدبیر کنیم قطعاً مشکلات حل خواهد شد. ما می‌خواهیم راستگو باشیم؛ زیرا به ما آموخته‌اند که صداقت ارزش است. مثلاً اگر کالایی را خریداری کرده‌ایم و می‌خواهیم آن را بفروشیم، نیازی نیست برای خریدار قسم بخوریم که چه‌قدر خریده‌ایم؛ شاید آن را از رودخانه پیدا کرده‌ باشیم. اگر خریدار به آن نیاز دارد؛ باید بدون دروغ‌گویی به او پاسخ دهیم.

بعضی اوقات، تنها گفتن "نه" می‌تواند ما را از مشکلات دور کند. گاهی یک حقیقت ساده می‌تواند دردسرساز شود. مثلاً اگر کسی بداند که در دست ما چه چیزی وجود دارد؛ مانند سکه طلا یا پول، ممکن است برای ما مشکل ایجاد کند. زمان‌های قدیم در جنگ‌ها، تدبیر می‌کردند و نیت‌های خود را پنهان می‌کردند. مثلاً شایعه می‌کردند که به سمت غرب می‌روند؛ در حالی‌که به سمت شرق می‌رفتند. اگر دشمن از نیت آن‌ها باخبر می‌شد، ممکن بود توطئه‌ای علیه آن‌ها ترتیب دهد. اگر راز دل خود را به هر کسی بگوییم، ممکن است جاسوسی در آن‌جا باشد که اعتماد ما را جلب کند و سپس از اطلاعات ما علیه خودمان استفاده کند.

بزرگواری و مهربانی را جایگزین کینه‌جویی و پرخاشگری کنیم. با لطافت و خوشی می‌توانیم مشکلات را حل کنیم. اگر می‌خواهیم رنج و غصه‌ای نداشته باشیم؛ باید سعی کنیم کسی را ناراحت نکنیم و اگر از دست ما برمی‌آید، مشکلات آن‌ها را حل کنیم تا خوشحال شوند. هر کاری که می‌خواهیم انجام دهیم؛ باید به عاقبت آن فکر کنیم. اگر بخواهیم وکیل یا شریکی داشته باشیم، نباید فقط به روابط خانوادگی اعتماد کنیم. در شراکت باید تدبیر کنیم و به پایان کار بیندیشیم. اگر کسی ما را راهنمایی کرد‌؛ باید بپذیریم تا به مشکل برنخوریم. من چند سال پیش رازی را فاش کردم و این موضوع برای من دردسرساز شد و فقط پشیمانی به همراه داشت. بنابراین هر حقیقتی را نباید بیان کنیم. برای این‌که حق خود را بگیریم، باید تدبیر کنیم؛ زیرا حق گرفتنی است. خداوند نیرویی به ما عطا کرده است که از آن غافل هستیم، برای رسیدن به آرامش، باید از این نیرو استفاده کنیم. این نیرو که بر همه چیز حاکم است، نیروی الهی است و حساب و کتاب دارد. وقتی به این نیرو معتقد باشیم، دل‌ ما آرام می‌شود. کسی که به یاد خداوند باشد، خودکشی نمی‌کند. یاد خداوند عقل را روشن و ضمیر را آگاه می‌کند و دل انسان را آرام می‌سازد.

باید حق را بشناسیم و در برابر انسان‌ها با‌ادب و تواضع رفتار کنیم. اگر فرمان‌ها را با عقل انجام دهیم، در امور دنیوی پیروز خواهیم شد. باید از کم‌فروشی، غیبت و دروغ‌گویی پرهیز کنیم و به مستمندان کمک کنیم. اگر در راه مستقیم حرکت کنیم، رستگار خواهیم شد.

نویسنده: همسفر صغری رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون‌دوم)
ویرایش: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون‌دوم)
ارسال: همسفر مرضیه دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیرجند