حرف زدن از وادی چهاردهم، مثل قدم گذاشتن روی ابریشمی از نور است. وادی “عشق و محبت”، نه یک ایستگاه پایانی، که یک دروازه بیکران به دنیایی از احساسات ناب است. دنیایی که در آن، هر ذره از وجود، با تمامیت هستی به یگانگی میرسد. وقتی در این وادی قدم میگذاری، دیگر خبری از نفرت، کینه و خودخواهی نیست. قلب، آیینه تمامنمای عشق. میشود و هر نگاه، لبریز از محبت. دیگران را نه به خاطر نفع و ضرر، که به خاطر خودشان دوست داری. میفهمی که همه ما، بخشی از یک کل بزرگتریم و رنج هر کس، رنج توست. وادی چهاردهم، سفری است از منیت به سوی ما شدن. سفری که در آن، قطره، معنای اقیانوس را درک میکند و ذره، به خورشید میرسد.
این وادی، درس میدهد که عشق، تنها راه رستگاری است. عشقی که از خود گذشتگی، ایثار و بخشش، ارکان اصلی آن هستند. در این وادی، سکوت، زیباترین نغمهها را مینوازد و نگاه، عمیقترین حرفها را میزند. وادی چهاردهم، جایی است که “من” در “او” فنا میشود و “او”، در همه جا حضور دارد. رسیدن به این وادی، آسان نیست. باید از تمام تعلقات دنیوی دل برید، باید خود را از بندهای نفس رها کرد و با قلبی پاک و نیتی خالص، قدم در این راه گذاشت. اما پاداش این سفر، آنقدر عظیم است که تمام سختیها را به جان میخری. وادی چهاردهم، وعدهی رهایی است. رهایی از تمام رنجها، غمها و تاریکیها. وعدهی رسیدن به آرامشی ابدی و عشقی جاودانه. این وادی، دعوتنامهای است برای تمام کسانی که تشنه حقیقتاند و جویای معنا. بیایید با هم، در این راه قدم بگذاریم و طعم شیرین عشق را بچشیم.
نویسنده: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم) ، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خمین
- تعداد بازدید از این مطلب :
84