محبت نسبت به مخلوقات آرامش را در پی خواهد داشت

برداشت از وادی چهاردهم به قلم مسافر محمد حسن رهجوی راهنمای محترم مسافر قدرت از لژیون یکم نمایندگی بیرجند.

آنچه‌ باور است محبت هست و آنچه نیست، ظروف تهی است. محبت آن چیزی هست که می توان روی آن حساب کرد، ولی ظروف تهی اشاره به انسانی دارد که خالی از مهر و محبت می باشد.

ایمان یعنی تجلی نور خداوند در انسان. ایمان همراه با عشق و محبت برای ما آسایش به همراه دارد. ولی در نقطه مقابل آن نفرت ما را به قعر جهنم می‌برد. محبت به تنهایی معنايی ندارد، بعبارتی دیگر زمانی محبت اثر گزار خواهد بود که نسبت به تمام مخلوقات باشد. در زندگی اگر افکار و اندیشه‌های منفی داشته باشیم، آنگاه به جهنم درونی خود راه پیدا می کنیم و این باعث انواع و اقسام بیماری ها در درون ما می شود. حال اگر اندیشه و افکار ما مثبت و همراه با عشق و محبت باشد، اول نسبت به خود و سپس نسبت به سایر مخلوقات خداوند واکنش آن را مشاهده می کنیم و آنگاه وارد دروازه بهشت درونی افکار خود خواهیم شد. جایگاهی که در آن در رنج نباشیم و در کمال آسایش و آرامش باشیم آنجا بهشت خواهد بود.

در ادامه به عشق می رسیم. عاشق را حساب با عشق است، با معشوق چه حساب دارد؟

در کنگره، وقتی راهنما در حال خدمت به رهجو می باشد، یک فرد عاشق تلقی می شود و رهجو یا مسافر، حکم معشوق را دارد و لذت رهایی رهجو برای راهنما واژه عشق را معنی می کند. راهنما لذتی را که از رهایی رهجو به دست می‌آید، دوست دارد و هدف او رهایی فرد از تاریکی و هدایت به سمت روشنایی است.

راهنما عاشقی است که به توحید و یگانگی رسیده و لذت عشق را چشیده و در نتیجه این عشق، به آموزش و تعلیم و تربیت رهجو می پردازد. تمام مشکلات ما از نبود آموزش کافی به وجود می آید و در سایه این آموزش، به بیداری و آسایش که همان رهایی رهجو از بند مواد مخدر و شیطان درون است، خواهیم رسید. حال اگر در کنار این آموزش ها به عشق و محبت و ایمان برسیم، هیچ گاه ناراحتی و رنج و سختی هم نوع یا سایر مخلوقات خدا را تحمل نخواهیم کرد. ثمره این عشق و محبت، باعث آسایش در زندگی ما خواهد شد و انسان به رستگاری خواهد رسید. در پایان از راهنمای گرانقدر خود، کمال تشکر و قدردانی را دارم که باعث شدند تا عشق و محبت واقعی را درک کنم.

ویرایش: مسافر جواد لژیون سوم
ارسال خبر: مسافر علی لژیون سوم