عشق خالق به مخلوق

جلسه هشتم از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی شهباز با استادی راهنما همسفر سمیرا، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی چهاردهم (آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است.) و تأثیر  آن  روی  من» روز یکشنبه ۲۶ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۰۰: ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا خدا را شکر می‌کنم که یک بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم. از راهنمایم همسفر معصومه تشکر می‌کنم که حال خوب و این جایگاه را مدیون ایشان هستم. وادی چهاردهم وادی عشق و محبت است و این وادی، وادی سنگینی است و سی‌دی‌های آن در ۱۲ بخش است. در ابتدای وادی می‌گوید: آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است؛ یعنی انسان‌هایی که در وجودشان عشق و محبت نیست مثل ظرف‌های خالی هستند و کسانی که عشق و محبت در وجودشان است مثل ظرف‌های پر می‌مانند که از محبت و عشق خود، به دیگران هم می‌بخشند.

هستی برمبنای عشق بنا شده است و مرکز هستی عشق است. در انسان هم مرکزی است که به آن قلب می‌گویند و جایگاه عشق است. مثلث عشق دارای سه پارامتر سایه‌ها، جاذبه و حس است. برای به وجود آمدن عشق وجود سایه‌ها الزامی است؛ باید چیزی وجود داشته باشد که ما عاشق آن شویم؛ مثلاً ما عاشق گل هستیم؛ باید آن گل وجود داشته باشد یا عاشق فردی هستیم و آن فرد می‌شود سایه و سایه‌ها یکی از پایه‌های عشق هستند. جاذبه: هر چیزی دارای یک جاذبه یا کششی است که دیگران را به سمت خودش جذب می‌کند؛ سومین هم حس است که اولین نیرویی است که عقل و عشق را به کار می‌اندازد.

وقتی بیرون از کنگره کلمه عشق را می‌شنویم ناخودآگاه عشق مادر به فرزند یا عشق جنس مخالف، مذکر یا مؤنث به ذهن ما می‌رسد. عشق مادر به فرزند یک عشق ژنتیکی است که خداوند در وجود همه انسان‌ها و حتی حیوانات هم قرار داده است. عشق مذکر و مؤنث هم یک نوع عشق خاص است؛ یک نوع عشق عام هم داریم که عشق انسان به قدرت مطلق یا خداوند است که در این مرحله از عشق انسان به کل هستی و همه موجودات هستی عشق می‌ورزد و این زمانی در انسان به وجود می‌آید که به مرحله‌ای از عقل، ایمان، خمر رسیده باشد و عشق به جایگاه خوبی رسیده باشد، در این مرحله عاشق مثل خورشید نورش را بلاعوض و بی‌منت به هستی و کل موجودات می‌تاباند و هیچ انتظاری هم ندارد‌؛ وقتی انسان به این مرحله از عشق رسید دوست دارد تا جایی که امکان دارد و فرصت دارد به دیگران کمک کند و با این کار حال خوب، انرژی و آرامش دریافت می‌کند؛ همانند انسان‌هایی که در کنگره۶۰ بی‌مزد و منت به دردمندان کمک می‌کنند تا از تاریکی‌ها بیرون بیایند و حال خوش برسند. چیزی جز عشق و محبت در وجود آن‌ها نیست که از خودشان، وقتشان و خواسته‌های معقولشان می‌گذرند تا حال خوب را نصیب انسان‌ها کنند.

دروازه ورود به رحمت خداوند، ورود به قلب انسان‌ها و موجودات کل هستی می‌باشد. تمام موجودات در حال زیستن در عشق هستند و امواج عشق مثل نور خورشید به همه موجودات می‌تابد. هر کس برمبنای ظرفیتش آن را دریافت می‌کند. برای این‌که انسان امواج عشق را دریافت کند، بایستی به مرور زمان و ذره‌ذره از ضد‌ ارزش‌ها فاصله بگیرد و به سمت ارزش‌ها حرکت کند و این مهم صورت نمی‌گیرد مگر با آموزش صحیح، تفکر، آگاهی و تجربه؛ رسیدن به این مرحله به آسانی نیست و این‌که بگوییم من از فردا سعی می‌کنم کل هستی را دوست داشته باشم؛ باید برای رسیدن به این مرحله از عشق بهای آن را پرداخت کنیم و حتی گاهی اوقات پوست انسان کنده می‌شود. حالا شاید بگوییم اگر امواج عشق به همه می‌تابد پس چرا عشق در بعضی‌ها وجود دارد و در بعضی‌ها وجود ندارد؟

وقتی انسان در ضد‌ ارزش‌ها باشد نمی‌تواند امواج عشق را دریافت کند؛ گاهی اوقات کینه، دروغ، جهل، تکبر، دشمنی و ... به ما اجازه نمی‌دهد که صدای عشق را بشنویم یا امواج عشق را دریافت کنیم؛ پس تا زمانی که ما در صراط مستقیم قرار نگیریم امواج عشق را دریافت نخواهیم کرد و وقتی مرحله عشق به خالق یا خداوند رسید می‌تواند به مرحله بالاتر از عشق برسد که آن مرحله عشق خالق به مخلوق است که بالاترین مرحله عشق است. اگر بخواهیم درباره‌ عشق سخن بگوییم کتاب‌ها می‌توان نوشت. امیدوارم با تزکیه و پالایش بتوانیم به این مرحله از عشق برسیم. دست‌هایی که کمک می‌کنند مقدس‌تر از لب‌هایی هستند که دعا می‌کنند. عبادت به جز خدمت خلق نیست به تسبیح و سجاده ودلق نیست.

ورود به سفر دوم و دریافت گل رهایی همسفر اکرم

تصاویری از مراسم افطاری ماه مبارک رمضان 

عکاس: مرزبان همسفر صبا
تایپیست: راهنما همسفر سمیرا (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: راهنمای‌ تازه واردین همسفر اکرم (لژیون اول)
همسفران نمایندگی شهباز