برداشت از سیدی "تاجر ۲" به قلم مسافر محمد رهجوی راهنمای محترم مسافر سعید از لژیون ششم بیرجند.
ما همیشه برای باورهایمان ارزش قائل نمیشویم. برای درک باور، باید مثلثی را در نظر بگیریم. اگر باور داشته باشیم اما به آن عمل نکنیم، این مثلث کامل نمیشود. تمام سختی بشر در این است که بتواند به باورهایش عمل کند. بسیاری از اوقات، بر اساس احساسات تصمیماتی میگیریم که منطقی نیستند و دچار مشکلات زیادی میشویم. ما خودمان مشکلات را برای خودمان ایجاد میکنیم. شخص مصرفکننده دو چیز همیشه کم دارد: یکی نیرو و دیگری سرعت عمل در انجام کار. کسی که در صراط مستقیم باشد، نباید به هیچ موضوعی استرس راه دهد.
گاهی در زندگی، به دلیل نداشتن استاد یا راهنمای خوب و دلسوز، با وجود تلاش زیاد، مسیر را اشتباه میرویم. در مسئله آموزش، هیچ اجباری وجود ندارد و فرد به خواست و اراده خود در این مسیر قرار میگیرد. اما وقتی در این مسیر قرار گرفت، باید قوانین را اجرا کند. استاد فرمودند که در جهان خاکی، اگر در یک جا ساکن بمانید، جسم از بین خواهد رفت. اما در جهان دیگر، در هر حالتی که باشید، هیچ تغییری نمیکنید و نه کم میشوید و نه زیاد. ما باید تحرک لازم را داشته باشیم. با تفکر کردن، قدرت بیشتر میشود و ستونهای توخالی فرو میریزد. در کنگره ما رئیس نداریم و فقط نگهبان وجود دارد. تا زمانی که انسان خود را پیدا نکند، نمیتواند دیگران را پیدا کند و آرامش و قرار بگیرد.
در ادامه، مادیات در زندگی ما نقش بسیار مهمی دارد و نباید بگوییم که به مادیات اهمیت نمیدهیم. همه چیز در جهان مادی به مادیات ربط دارد و نباید بگوییم که پول چرک کف دست است. همانقدر که معنویات مهم است، مادیات هم اهمیت دارد و باید تعادل را حفظ کرد. نیروهای منفی اطراف ما فراوان هستند و همیشه فعالند. هدف آنها خاموش کردن ما است، اما اگر به آنها توجه نکنیم، ستونهایشان فرو خواهد ریخت.
برداشت من از این سیدی این است که باور، زمانی که به عمل برسد، ارزش دارد. معنویات و مادیات باید با هم هماهنگ باشند و این خود انسان است که برای خود مشکل به وجود میآورد. باید با تفکر سالم، مشکلات را حل نمود.
ارسال خبر: مسافر علی لژیون سوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
68