عشق یعنی همان قدرت مطلق

وادی چهاردهم به انسان یادآوری می‌کند، تمام سیزده وادی گذشته را فرا گرفته‌ای و اکنون مجدداً آغاز تازه‌ای می‌شود تا بدانی تمام دانش‌ها و داشته‌های تو زمانی به بار می‌نشیند که باورها و اعتقاداتت با محبت واقعی عجین گردد.

انسان برای دریافت محبت و عشق، با واژه‌هایی مانند اضداد آشنا می‌شود که تمام جهان هستی بر پایه آن بنا شده‌اند و تا زمانی که انسان این دریافت را نداشته باشد، همیشه در حال جنگ با اضداد است و به گمان خود می‌خواهد به آرامش برسد. در حالی که این تفکر، تفکر انسان نادان است که در ادامه مسیر، سیلی خروشان ایجاد می‌کند و باعث تخریب خود و دیگران می‌گردد؛ ولی انسان آگاه می‌داند که وجود اضداد نیاز است و برای ایجاد و ادامه زندگی با این شناخت، سرانجام مقدار آن‌ها هر روز کمرنگ‌تر می‌شود، دست‌های مهر و محبت محکم‌تر و تعدادشان بیشتر خواهد شد و سرانجام درب‌های بسته روزی با قدرت محبت باز خواهند شد؛ مانند قلب‌هایی که آلیاژ اصلی آن‌ها سیاه سنگ است.

همچنین برای دریافت عشق و محبت حقیقی؛ انسان باید با واژه امواج آشنا شود و بداند عشق؛ یعنی گذشتن از آنچه که به انسان داده شده است، همراه با آگاهی، ظرافت و پی بردن به جهان هستی.
زمانی‌که انسانی بتواند از خواسته‌های خود بگذرد و امواج عشق و محبت را لمس کند، او عاشق است. در آن لحظه می‌پذیرد که همه انسان‌ها یکسان هستند و باید مورد آموزش قرار بگیرند؛ اما شخصی که هنوز عاشق نشده است، هیچ‌گاه نمی‌تواند از عشق سخن بگوید.

آن شخص مجدد به خطابه زنجیره‌های عشق دست پیدا می‌کند و درمی‌یابد که عشق؛ یعنی همان قدرت مطلق که به صورت‌های مختلف در حال چرخش در هستی است و ما زمانی به او می‌رسیم که خود واقعیمان را پیدا کرده باشیم و دریابیم که به چه علت گذشت و بخشش از دیگران باید در ما اتفاق بیفتد، آن لحظه است که انسان می‌بخشد و بدون آن که از دیگران توقعی داشته باشد، می‌گذرد.

انسان در وادی عشق متوجه می‌شود که تمام عالم هستی، سایه‌هایی از خداوند هستند و می‌یابد برای ارتباط با قدرت مطلق؛ باید ابتدا ارتباط و خدمت نسبت به هستی و موجودات را جلودار مسیر عشق و محبت خود قرار دهد تا سرانجام به جایگاه عشق خالق به مخلوق برسد. آن‌گاه انسان درک می‌کند که عاشق را حساب با عشق است با معشوق چه حساب دارد.

هرچه انسان می‌بخشد، بیشتر دریافت می‌کند؛ چراکه به هرچه نگاه می‌کند آن را جزئی از قدرت مطلق می‌داند و در می‌یابد که پله‌های رسیدن به عشق خالق، عشق بلاعوض به مخلوقین است و در این مرحله است که پا را فراتر می‌گذارد تا به مرحله‌ای جدید از عشق برسد، آن عشق، عشق قدرت مطلق است. هنگامی‌که قدرت مطلق، عاشق مخلوق می‌شود، انسان می‌تواند در سخت‌ترین شرایط از دشوارترین گذرگاه‌ها عبور نماید و همه افراد را بدون آن که تلاش کند و سختی بکشد، دوست داشته باشد.

انسان عاشق نیز همه تلاش خود را می‌نماید تا انسان‌ها از گذرگاه‌های سخت زندگی عبور کنند و به صلح، آرامش و جایگاه اصلی خود برسند.

منبع: کتاب چهارده وادی و سی‌دی معرفت
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم)
ویراستار: همسفر مریم ص رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر منصوره (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو