در ژرفای محبت غوطه‌ور بودن یعنی رسیدن به حق و توحید

«آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است».
وادی چهاردهم با پیام محبت آغاز می‌‌شود، می‌‌‌خواهد بگوید که تمام هستی و نیستی بر پایه عشق، محبت بنا شده مانند؛ انسان‌‌‌هایی که وجودشان مملو از محبت است و به تدریج همدیگر را می‌‌‌یابند، با یکدیگر هم‌‌‌‌سو و روز به روز بر تعدادشان افزوده می‌‌شود، همین امر باعث می‌‌‌‌شود ذره ذره نیروهای مخرب کم‌‌‌رنگ‌‌‌‌تر شوند، همه هستی را محبت فرا می‌‌‌‌گیرد و در آن روز انسان‌‌‌‌ها دیگر مقابل هم قرار نمی‌‌‌‌‌گیرند بلکه کنار هم هستند، زمین آنقدر خوب می‌‌‌‌شود که جایی برای بدی نیست و نیستان هست می‌‌‌‌شوند. عشق با محبت عجین شده است و باعث می‌‌‌شود جهان‌‌‌ها از تاریکی فاصله بگیرند؛ اگر‌ وادی چهاردهم را درک کنیم متوجه خواهیم شد که هیچ بدی وجود ندارد و هر چه هست در جهت عشق است، این حقیقت محض می‌‌‌باشد که ما باورش نداریم؛ اگر انسان‌‌‌ها بدی می‌‌‌کنند به دلیل جهل آن‌هاست نه بر مبنای آگاهی‌شان.

همه هستی حامل عشق و محبتی است که از سوی قدرت مطلق برای تمامی هستی فرستاده شده، ما هرگز به عمق این عشقی که خداوند به مخلوقاتش دارد پی نخواهیم برد مگر این‌که ارتباط خود را با هستی برقرار کنیم و با نیروهای راستین یک دل و یک زبان شویم. مگر غیر از این است که تمام ذرات وجود خدمت‌‌‌گزاران کنگره‌‌‌۶۰ مملو از محبت و عشق می‌‌‌باشد که باعث شده از تمام تعلقات و خواسته‌‌‌‌هایشان بگذرند تا در این سیستم خدمت کنند و هر روز دوام بیشتری بیابند!؟ اگر‌ عشق نبود هیچ‌‌‌کس نمی‌‌‌توانست آن‌ها را مجبور کند، هیچ‌‌‌کدام به اجبار نیامده‌‌‌‌اند‌ بلکه در پی آن نیرویی به نام عشق وجود دارد، عشق یعنی گذشتن از خویش با چشم باز نه کورکورانه و سر اجبار!!!

آیا قادر هستیم با آگاهی و چشم باز از منافع خود بگذریم؟ آیا قادریم؛ برای آرامش و شادی دیگران  آرامش خود را به خطر بیندازیم؟ آیا می‌‌‌توانیم از ارزش‌‌‌‌ها بگذریم و بدون هیچ چشم‌‌‌‌داشتی نثار دیگران کنیم تا لبخندی به روی لب‌‌‌های دیگری بیاوریم؟
اگر انسان تا این اندازه گذشت دارد که چنین کارهایی انجام دهد او عاشق بوده و ظرف محبتش پر است، خوشا به حال آن‌‌‌ کس که بی‌‌‌ دریغ چون قدرت مطلق می‌دهد، به دنبال باز پس گرفتن نیست، منتظر نمی‌ماند‌ و فقط ناظر است.

دفتر عشق و محبت هیچ‌‌‌‌‌‌‌گاه بسته نمی‌‌‌شود بلکه شعاع اضافه می‌‌‌کند، کار نیروهای تخریبی با گسترش محبت رو به زوال می‌‌رود، آن زمان است که می‌فهمیم قسمت الهی انسان چیست و این‌که می‌گویند خداوند از روح خودش در انسان دمیده یعنی چه؟
عشق و آنچه هست بزرگ‌‌‌ترین سرمایه‌ای است که اگر ببخشید زیاد و زیادتر می‌‌شود، در ژرفای محبت غوطه‌‌‌‌ور بودن یعنی رسیدن به حق و توحید. وادی چهاردهم به ما می‌گوید «امواج عشق در همه جا موج می‌‌‌زند کافی است دستت را دراز کنی؛ اگر دستت خالی از کینه، نفرت، حسادت و انتقام‌جویی باشد عشق در دستان تو قرار خواهد گرفت». عشق مجموعه اضداد را با آغوش باز در خود جای داده است و در مسیر حیات، خود را به اشکال مختلف به نمایش در می‌‌‌آورد تا حیات را شیرین و ماندگار کند؛ ولی سپاهیان جهل، نفرت، دروغ، تکبر، خودخواهی و ترس به دنبال تخریب آن هستند و این خود ما هستیم که انتخاب می‌‌‌‌کنیم در مسیر جهل باشیم یا در مسیر عشق.

نویسنده: راهنما همسفر حبیبه رهجو راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
ویراستاری: همسفر زهرا دبیر سایت
تنظیم‌کننده و ارسال: همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امیر اراک