احترام به لایقش می‌رسد نه به طالب آن.

سیزدهیمن جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران آقا، نمایندگی شهرری ، با استادی راهنمای محترم همسفر محمد، نگهبانی همسفر مهراب و دبیری همسفر علی ، با دستور جلسه «نظم، انضباط و احترام در کنگره۶۰» پنج‌شنبه 23 اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

سلام دوستان محمد هستم یک‌همسفر.
شاکر خداوند هستم که امروز در خدمت شما هستم ، اما در مورد دستور جلسه نظم ، انضباط ، احترام ،
داشتم به این موضوع فکر می‌کردم و با خودم گفتم اگر هرمسئله‌ای برای رسیدن به آن راهی داشته باشد ، راه رسیدن به احترام نظم و انضباط است.
در زندگی من به این گونه بود که هر زمانی تشنه احترام بودم و به دنبال آن می‌دویدم ، احترام از من فاصله می‌گرفت و در مسیر آدم هایی قرار می‌گرفتم که به بنده احترام نمی‌گذاشتن و به صورت اتومات راه را گم کردم.
خوب احترام مکانی ندارد که آدم به آنجا برود و آن را بدست بی‌آورد مثلا بگوییم احترام در نوک قله قرار دارد بروم آنجا و آن را بدست بی‌آورم ، نه اینگونه نیست.
مطلبی که من در کنگره آن را یادگرفتم احترام به لایقش می‌رسد نه به طالب آن.
زمانیکه من به دنبال احترام باشم و در طلب آن باشم ، احترام از من فاصله می‌گیرد و یک گوهر نایاب برای من می‌شود.
در کنگره فرد می‌آید شروع به سفر می‌کند خانواده‌اش همراه آن هستند و فرد به درمان می‌رسد و بعد از آن شروع می‌کند به دیدن نواقص خود و برطرف کردن آن و این قضیه در ادامه تولید احترام می‌کند.
حتما لازم نیست زمانیکه من در مراسمی قرار می‌گیرم به احترام من بلندشوند و یا برای اسمم پسوند یا پیشوند آقا استفاده کنند ، نه اصلا بیشترین سهم احترام را من می‌توان برای خودم در خودم به وجود بی‌آورم با این کلید که من کارم را درست انجام بدهم.
کلید آن است که من تمرکزم را از احترام به طرف انجام کار درست هدایت کنم.
هیچ‌چیزی آماده به دست من نمی‌آید همه‌چیز به سعی و تلاش مستمر به دست می‌آید.