اتوفاژى در لغت به معناى خودخورى است. در شهر وجودى ما انواع مواد غذايى وارد می‌شوند و قسمتى از مواد مغذى جذب و مابقى دفع می‌شوند. سلول‌هاى بدن ما داراى مكانيسم خاصى هستند و كاملاً هوشمند عمل می‌كنند. بعضى از سلول‌ها ضعيف، پير و از كارافتاده می‌شوند و نمى‌توانند مثل قبل عملكرد خوبى داشته باشند و فقط دنبال كسب انرژى از بدن ما هستند؛ اگر به بدن غذاى كافى نرسد بدن به‌طور هوشمند سلول‌هاى ضعيف را باز‌يافت می‌كند تا انرژى لازم را به سلول‌هاى سالم برساند؛ اما اين عمل كه در اصطلاح به آن اتوفاژى می‌گويند چه موقع شروع می‌شود؟ وقتى‌كه 12ساعت روزه باشيم، ورزش كنيم و فعاليت شديد بدنى داشته باشيم تا ديگر بدن هيچ سوختى در اختيار نداشته باشد و به ناچار سلول‌هاى مخرب و از كارافتاده را مورد مصرف قرار دهد. اين سلول‌ها مثل علف‌هاى هرز عمل می‌کنند و باعث بروز انواع و اقسام بيمارى‌ها از قبيل چاقى، فشار خون، بيمارى‌هاى قلبى، انواع تومور و سرطان می‌شوند.
در بسيارى از اديان به روزه‌دارى تأكيد شده در واقع هدف، سلامتى و خوددارى از خوردن بوده تا از اين طريق سالى يک‌بار بدن به پاكسازى خود بپردازد و ما بايد خودمان مراقب سلامتى خودمان باشيم؛ چراكه حيات يكى از مهم‌ترين عناصر خلقت است و تمام گياهان و حيوانات طبق برنامه پيش می‌روند. انسان داراى اختيار است؛ پس بايد آگاهانه به آنچه كه می‌خوریم نگاه كنيم و تحت كنترل داشته باشيم، همان‌طور كه ناظر بر افكارمان هستيم. قديمى‌ها می‌گفتند روزه‌دار خوابش هم ثواب است. اين یک واقعيت علمى است که شما شكم را خالى نگه داريد عين 12ساعت را بخوابيد و از منافع آن بهره‌مند شويد. روزه طول عمر را سی درصد افزايش می‌دهد. روزه در افراد سرطانى به‌شدت از سلول‌هاى سالم محافظت می‌كند.
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر نازی (لژیون چهاردهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ستارخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
85