English Version
This Site Is Available In English

عشق را با هیچ‌چیز‌ نمی‌توان قیاس نمود

عشق را با هیچ‌چیز‌ نمی‌توان قیاس نمود

وادی یا راه چهاردهم از محبت و عشق سخن می‌گوید، از این‌‌که انسان باید خود را دوست داشته باشد، تا بتواند دیگران و هستی را دوست بدارد. ما چهارده وادی را پشت‌سر گذاشتیم و نکات بسیاری را درک نمودیم و فهمیدیم؛ اما وادی آخر که وادی عشق و محبت است قرار است؛ نکات‌ بسیاری را به ما بیاموزد، قرار است بگوید آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است؛ یعنی انسان‌هایی که محبت ندارند، بسان ظرف‌های خالی هستند. مرکز تمام هستی بر مبنای عشق و محبت است. عشق؛ یعنی با درد انسان‌ها ناراحت شوی و با خوشحالی آنان خوشحال و اگر انسان دردمند و نیازمندی را ببینی، در صدد کمک به آن برآیی.

در این وادی از سه خطابه عنوان می‌کند، خطابه اول اضداد است و تمام هستی بر پایه اضداد بنا شده است، این اضداد و نیروهای بازدارنده هستند که انسان‌ها را بیدار و آگاه می‌کنند و وجودشان در هستی لازم است. خطابه دوم امواج است و در مورد انسان‌های انسان‌نما است و آموزش لازم را دیده‌اند اما در عمل، عمل عکس انجام می‌دهند، این افراد با کلمه عشق و محبت کاملا بیگانه‌اند؛ باید به این انسان‌ها فرصت داد تا از خواب گران بیدار شوند. در خطابه سوم از زنجیره‌های عشق سخن می‌گوید که عشق را با هیچ‌چیز‌ نمی‌توان قیاس نمود، عشق گذشتن و رفتن و رفتن و بازگشتن و کامل شدن و پیوستن به او، که از او هستیم.

عشق؛ یعنی قدرت مطلق به امواج عشق در دل ذرات فرمان داد تا جهان و جهان‌ها را آفرید و انسان را با اختیار کامل در این جهان خاکی قرار داد تا عشق خود را به انسان نشان دهد، تا بگوید همه چیز، آنچه که می‌بینی و فکر می‌کنی نیست؛ باید جهان را طور دیگر دید و چه بسا انسان این عظمت‌ بزرگ، عشق و زیبایی‌ها را درک نمی‌کند و به دنبال طمع، حسادت و کینه‌توزی است؛ اگر دستت را دراز کنی خواهی دید که عشق در دستان تو قرار می‌گیرد، آن‌گاه شکوه و عظمت پروردگارت را می‌بینی و به آن ایمان می‌آوری.

عشق، دارای یک مثلث است که یک ضلع آن سایه‌ها است، ضلع بعد جاذبه و ضلع آخر حس است. سایه‌ها به معنی این‌که؛ باید چیزی وجود داشته باشد و فرقی نمی‌کند که در کجا باشد و در مورد جاذبه به معنای این‌که هر‌گاه چیزی، چیزی را به طرف خود بکشد به آن نیروی کشش یا قدرت جاذبه می‌گویند و ضلع آخر هم حس به معنای گیرنده است؛ البته به اشکال مختلف؛ اگر حس وجود نداشت هیچ‌گونه ساختاری بوجود نمی‌آمد. بالاترین مرحله عشق، عشقی است که قدرت مطلق عاشق مخلوق خود می‌شود، خداوند چه بی‌منت عشق را در اختیار ما قرار داده است و هر‌کس بر مبنای ظرفیت خویش از عشق برخوردار می‌شود.

نویسنده: همسفر حوریه رهجوی راهنما همسفر گلثومه (لژیون یکم)
رابط خبری و ویراستاری: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر گلثومه (لژیون یکم)
عکاس: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر آرامش رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضا مشهد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .