دوازدهمین جلسه از دوره چهارم سری جلسات آموزشی خصوصی لژیون سردار، ویژه همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک با دستور جلسه «نظم، انظباط و احترام در کنگره۶۰» به استادی مرزبان پهلوان همسفر معصومه از نمایندگی جواد و نگهبانی راهنما دنور همسفر نسیم و دبیری دنور همسفر فاطمه در روز دوشنبه مورخ ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خداوند را بسیار شاکر و سپاسگزارم که این فرصت را نصیب من کرد که در خدمت شما عزیزانِ با عشقِ لژیون سردار نمایندگی پروین اعتصامی باشم. از ایجنت شعبه و نگهبان؛ همسفر نسیم عزیز، بابت دعوتشان تشکر می‌کنم. از آقای مهندس برای بستری که برای ما فراهم کردند، بسیار تشکر می‌کنم و همین‌طور از استاد سردار که لطفشان شامل حال من شده و از ایشان بابت این فرصتی که در اختیار من گذاشتند، سپاسگذارم. دستورجلسه امروز؛ نظم، انضباط و احترام در کنگره۶۰ می‌باشد. همه ما زمانی‌که اولین بار وارد کنگره شدیم، از همان ابتدای ورودمان به کنگره۶۰، نظم کنگره را دیدیم و جذب آن شدیم. حتی نظمی که در بیرون از کنگره بود، مانند چیدمان ماشین‌ها که خیلی مرتب و منظم بودند. بعد از آنکه وارد سالن شدیم و دیدیم که تمامی اعضا با پیراهن سفید و شال سفید هستند و صندلی‌ها مرتب چیده شده است و دلیل جذب شدن خیلی از ما در کنگره، همین نظم و انضباط موجود در کنگره بود. به قول آقای مهندس؛ ویژگی افراد مصرف کننده این است که دو قطبی هستند، وقتی که موادِ خود را مصرف می‌کنند و حالشان خوب است، یک زندگی دارند و وقتی که موادشان را مصرف نمی‌کنند، یک حال دیگر و زندگی دیگری دارند. ما همسفرها هم در کنار این افراد قرار داشتیم و خواه‌ناخواه زندگی ما هم دچار بی‌نظمی شده است و یا به خاطر ناآگاهی که خودمان داشتیم و راه و روش زندگی را بلد نبودیم، باعث شده بود که خیلی بی‌نظمی‌ها در زندگیمان به وجود بیآید.
وقتی به کنگره آمدیم و آموزش‌ها را یاد گرفتیم. زندگیمان تغییر کرد، یاد گرفتیم که ساعت خوابمان مشخص باشد، ساعت بیداریمان مشخص باشد، ساعت غذا خوردنمان مشخص باشد. ذره به ذره که این اتفاقات در وجود ما رخ داد؛ متوجه شدیم که شاید قبل از کنگره به کارهای روزانه خودمان هم نمی‌رسیدیم. اما وقتی وارد کنگره شدیم، این برنامه‌ریزی که انجام شد و نظمی که ایجاد شد، متوجه شدیم که انگار زمان ما در کنگره برکت پیدا کرده است و به خیلی از کارها می‌توانیم برسیم. حتی در کنگره خیلی از افراد به فکر ادامه تحصیل افتادند که تا قبل از آن اصلاً غیر ممکن بود، که با آن اوضاع آشفته زندگی بخواهند تحصیل کنند یا سرکار بروند. خیلی از همسفرها به فکر شغلی افتادند. همه این‌ها کمک‌هایی بود که کنگره به ما کرد و باعث نظم ما شد. الان خیلی از همسفران مشغول خانه تکانی هستند و اول از همه به همه خداقوت می‌گویم. وقتی که خانه تکانی انجام می‌دهیم، می‌بینیم که کابینت‌ها مرتب شده، کمد لباس‌ها همه مرتب چیده شده، کشوها و قاشق چنگال‌ها همه چیز مرتب است، انگار یک آرامشی به انسان می‌دهد و حالمان خیلی خوب می‌شود. آنجاست که می‌فهمیم چقدر نظم در اخلاق و رفتار من تاثیر دارد و خیلی از آشفتگی‌های من، به‌خاطر بی‌نظمی‌های من است.
به دلیل اینکه من مرزبان شعبه هم هستم، می‌بینم که همسفران یا راهنمایانی که روی نظم خیلی تاکید دارند و همسفرانی که خیلی منظم هستند، به‌موقع می‌آیند، پوشششان مرتب است و هر کاری را سرِ وقتش انجام می‌دهند، انگار از لحاظ درونی، آشفتگی‌های درونشان خیلی کمتر است و حال خودشان خیلی بهتر است. لژیون‌هایی هم که راهنمایشان خیلی روی نظم و احترام گذاشتن به جایگاه‌ها و روی اینکه رهجو سر‌وقت به جلسه بیاید و پوششش مناسب باشد، حال آن لژیون خیلی بهتر هست، چون آن لژیون در ادامه خیلی قوی‌تر عمل می‌کند. اما اگر راهنما ببیند که رهجویش سی‌دی‌اش را ننوشته است و بگوید هفته بعد بیاور، یا امروز روسری سفید نپوشیدی، هفته بعدی بپوش، این‌ها باعث می‌شود که حال آن رهجو خوب نشود و آن تغییرِ که بایستی رخ دهد، قدرمسلم اتفاق نخواهد افتاد. قسمت دوم دستور جلسه؛ درمورد احترام است. که احترام هم از همان حرمت گرفته شده است. آقای مهندس بارها و بارها گفته‌اند که حرمت امامزاده به متولی آن است. به‌نظر من، حرمت کنگره۶۰ به خدمتگزاران آن و اعضای لژیون سردارش است. این خیلی مهم است؛ که ما خدمتگزاران و اعضای لژیون سردار، چه رفتاری داریم. آیا فقط زبانیست و دم از پهلوانی و سرداری می‌زنیم؟ یا اینکه آیا در عمل هم واقعاً این گونه هستم و آن بخشنده بودن و مرام پهلوانی که باید داشته باشم را دارم یا ندارم؟. خیلی مهم است که ما باید دقت کنیم.
آیا در آن دستورجلسه‌ای که از نظم می‌گوید؛ تعهدی‌های خودم را به موقع برنامه‌ریزی کرده‌ام، که بتوانم پرداخت کنم یا نه و هنوز آن آشفتگی درون من هست و یا شوری من را گرفته و تعهدی دادم و الان ممکن است در تعهدم مانده باشم و این باعث می‌شود که حال خودِ من خیلی بدتر شود. اعضای لژیون سردار خیلی زیرنظر هستند، بابت لطفی که به آنها شده و عضو این لژیون شده‌اند؛ بایستی خیلی مراقب رفتارشان باشند. ما در کنگره یاد گرفتیم؛ که تمام کائنات بر مبنای عمل و عکس‌العمل هستند و تمام کارهایی که ما انجام می‌دهیم، به سمت ما برخواهد گشت. یک اتفاقی که جدیداً افتاده؛ این است که لژیون انضباطی که برای آقایان بوده، جدیداً آقای مهندس فرموده‌اند برای همسفران خانم هم هست. پس این نظم و انضباظِ خیلی شرط مهمی هست و ما باید در رفتار خودمان خیلی دقت داشت باشیم و از آن لژیون سرداری که در آن قدم گذاشته‌ایم، بایستی نهایت استفاده را ببریم. ما از آن مالی که وقتی به کنگره آمدیم، برایمان برکت کرد، باید بخششی داشته باشیم و ببخشیم و حتماً بازخوردش به زندگی برخواهد گشت. این را هم ما یاد گرفتیم که اگر بازپرداختی نداشته باشیم، آن چیز از ما گرفته خواهد شد. در پایان؛ می‌خواستم بگویم که قدر خودمان را بدانیم، قدر تک‌تک کارهایی را که انجام می‌دهیم، بدانیم. قدر اینکه در کنگره هستیم را بدانیم و خودمان را کم تصور نکنیم. من همیشه این را می‌گویم و تاکیدی دارم؛ این است که همسفران قدر خودشان را بدانند و خودشان را دست‌ِکم نگیرند. در هر خدمتی که هستیم، در هر خانواده‌ای که هستیم، همسفران بایستی به خودشان ارج دهند. انشاالله که قدم به قدم بتوانیم کنگره را جهانی کنیم و اگر هر کدام از ما، ارزش خودمان را بدانیم، متوجه می‌شویم که در ادامه چه عمل عظیمی اتفاق خواهد افتاد. یک شعر از مولانا به یادم آمد که می‌گوید: (تو مگو همه بجنگند و ز صلحِ من چه آید، تو یکی نه ای، هزاری، تو چراغ خود برافروز.) تک‌تک ما اگر روی خودمان تمرکز کنیم، اگر تمام این صحبت‌ها را برای خودم کردم و بتوانم برای خودم عملی کنم، قطعاً در ادامه مسیر اتفاقات خیلی خوبی خواهد افتاد.
عکس، ویرایش و تایپ: همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دهم)
تنظیم و ارسال: همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک
.jpeg)
- تعداد بازدید از این مطلب :
214