کاشتن هر نهال؛ برداشت عشق و محبت

دوازدهمین جلسه از دوره اول جلسات لژیون سردار کنگره ۶۰، همسفران نمایندگی دماوند به استادی مرزبان همسفر فاطمه عضو لژیون‌سردار، نگهبانی دنور راهنما همسفر لیلا عضو لژیون‌سردار و دبیری همسفر فاطمه عضو لژیون‌سردار با دستور جلسه «درختکاری» در روز سه‌شنبه ۱۴ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

فرا رسیدن ماه مبارک رمضان را خدمت همه‌ی شما عزیزان تبریک می‌گویم.
و امیدوارم طاعات و عبادات همه‌ی شما عزیزان قبول درگاه حق باشد.
همانطور که می‌دانید جناب مهندس یکی از دستورجلسات هفتگی را درختکاری گذاشتند.
هدفشان این بود، هر مسافری که از دام اعتیاد رها می‌شود، یک نهالی را به صورت نمادین بکارد و از این نهال نگه‌داری و مراقبت کند. تا یاد بگیرد، از این رهایی و حس و حال خوبی که پیدا کرده است، مانند آن نهال مراقبت و نگه‌داری کند و رشد کند.
درختانی که اعضای کنگره می‌کارند، به نظر من از جنس دیگری است. زیرا سرشار از عشق و محبت است.
قبل از اینکه با کنگره آشنا شوم، هیچ حسی نسبت به طبیعت، درختان و جانداران نداشتم، این دیدگاه و حس قشنگ در من وجود نداشت. و زمانی که به کنگره آمدم و آموزش گرفتم، دیدگاه من به همه‌ی این‌ها تغییر کرد.
برای همین است که اعضای کنگره هر نهالی که می‌کارند از جنس دیگری است. زیرا با هر نهالی که کاشته می‌شود، عشق و محبت را برداشت می‌کنیم.
درخت شباهت زیادی به انسان  دارد. همان‌طور که یک درخت در طول زمان بزرگ‌ و بزرگ‌تر می‌شود و روزی بارور می‌شود، ما انسان‌ها هم در طول زمان با تفکر، تجربه و آموزش صحیح رشد و تکامل پیدا می‌کنیم. ما باید از درختان الگو بگیریم.
زمانی که فصل پاییز فرا می‌رسد، به درختان دقت کنید که چگونه برگ‌هایشان می‌ریزد. و در فصل بهار برگ‌های زیبا و  جدیدی جایگزین آنها می‌شود. ما هم در طول زمان باید صفات زشت و ناپسند خود را تغییر دهیم و به سمت کارهای ارزشی و مثبت برویم.
گاهی اوقات در زندگی ما این اتفاقات رخ داده است.
همه ما قبل از ورود به کنگره دانسته یا ندانسته به طبیعت خسارت وارد کردیم، مثلأ؛ شاخه و برگ‌های درختان را شکستیم تا آتش درست کنیم، یا روی تنه درختان یادگاری نوشتیم و به آنها آسیب وارد کردیم و در طبیعت زباله ریختیم و ...
زیرا به این مسائل دقت نمی‌کردیم و حسی نسبت به این عمل نداشتیم. نزدیک درختان آتش روشن می‌کردیم و حرارت آتش، آسیب زیادی به شاخه و برگ درختان وارد می‌کرد و این عمل زیبا نیست.
خدا را شاکرم که به کنگره آمدم و با آموزش‌هایی که گرفتم توانستم علم و آگاهی خود را بالا ببرم.
حال وظیفه‌ی من در این هفته این است که، جبران خسارت کنم و با کاشتن نهال درختی را به زمین هدیه دهم، تا زمینی مناسب زندگی برای آیندگان قرار دهم.
ما به تنهایی سهمی از طبیعت و زیبایی درختان نداریم، بلکه نسل‌های آینده ما نیز باید از وجود طبیعت زیبا بهره ببرند و به حیات خود ادامه دهند.
همانطور که دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما هم بکاریم تا دیگران بخورند.

تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
تنظیم و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول