جلسه‌ی سوم از دوره‌ی شانزدهم از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه‌ی مسافران نمایندگی دلیجان با استادی راهنما مسافر احمد، نگهبانی مسافر امیرحسین و دبیری مسافر عباس،با دستور جلسه:" نظم انضباط و احترام در کنگره ۶۰"، روز دوشنبه ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار گردید.
سخنان استاد:
سلام دوستان احمد هستم یک مسافر؛ تشکر می‌کنم از خداوند که اجازه حضور در نمایندگی دلیجان را امروز به من داد، از لژیون خدمتگزار لژیون دوم، از ایجنت و مرزبانان محترم تشکر می‌نمایم. فرارسیدن ماه رمضان را تبریک عرض می‌کنم،امیدوارم در این ماه که ماه مهربانی خداوند است بتوانیم بهره کافی و مفیدی را ببریم و و روی جسم، روان و جهان‌بینی‌مان مقدار کمی هم تغییرات به وجود بیاید.
یکی از قوانینی که در سیستم هستی در حال کار کردن است مربوط به دستور جلسه امروز می‌باشد؛ نظم، انضباط و احترام. تمام هستی بر این اساس کار می‌کند و به فعالیت خودش ادامه می‌دهد و هر سیستمی، هر نهادی، هر انجویی، هر انسانی، هر خانواده‌ای، هر تیمی، هر دانشگاهی، هر مدرسه‌ای، اگر این مثلث را بردارد و اجرا کند نتیجه خوبی از آن سیستم بیرون می‌آید.
شما اگر یک سیستم نظامی را نگاه کنید زمانی که یک سرباز مقام بالاتر خود به عنوان سرهنگ، سرگرد، یا سرتیپ را می‌بیند باید احترام بگذارد یعنی احترام آنجا کاملاً در حال برقرار شدن است و یک نظم و انضباط خاصی هم وجود دارد؛ همه پادگان رأس ساعت ۵ بیدار می‌شوند، همه پادگان رأس ساعت ۱۰ شب می‌خوابند، همه پادگان باید پنجشنبه رأس ساعت ۷ صبح باید برای رژه مشترک صبحگاه باشند، این نه تنها در آن پادگان، بلکه در همه پادگان‌های کشور برقرار است و همه سرباز‌ها رأس همان ساعت در همه کشور در حال رژه رفتن هستند.
همه باید پوتین‌هایشان واکس‌زده باشد، همه باید اصلاح کرده باشند، پیراهن‌هایشان باید تمیز باشد، لباس‌های زیرشان باید تمیز باشد، هفته یکی دو بار باید دوش بگیرند، خوشبو باشند، بلند وقتی می‌شوند باید تختشان مرتب باشد، اگر مرتب نباشد تنبیه می‌شوند، گاهاً بازداشت می‌شوند، ظرف و ظروفشان را خودشان باید بشویند، خودشان باید ظروفشان را جمع کنند، خودشان باید غذایشان را بگیرند، بر این اساس یک پادگان نظامی به کار خودش ادامه می‌دهد و می‌تواند خیلی قوی و قدرتمند باشد.
در دانشگاه‌ها نیز همینطور است؛ در دانشگاه‌هایی که نظم انضباط و احترام برقرار است خروجی آن دانشگاه اساتید و دانشمندان خوبی خواهد بود، مثل دانشگاه هاروارد که می‌گویند اگر دو جلسه غیبت داشته باشی از دانشگاه اخراج خواهی شد و تو را راه نخواهند داد، این رو آقا‌امین در یکی از سی‌دی‌هایشان نیز توضیح داد. در کنگره اگر یک شعبه بخواهد خروجی خوبی داشته باشد باید نظم و انضباط برقرار باشد که هست و این را کنگره خیلی خوب آموزش می‌دهد.
چون مصرف‌کننده مواد مخدر نظم و انضباط را کاملاً از دست می‌دهد نه اینکه نداشته باشد در اثر مصرف مواد مخدر خیلی از آن را از دست داده است و دچار به هم ریختگی بسیار زیادی است؛ خوابش میزان نیست، بد موقع می‌خوابد، بد موقع بیدار می‌شود، غذا خوردنش سر تایم نیست، لباس پوشیدنش درست نیست، اصلاً لباس پوشیدن برایش اهمیت ندارد.
زمانی مادرم به من می‌گفت: به سر و وضعت برس، تو زن داری، بچه داری، اما نمی‌دانست که من مصرف‌کننده هستم، و قطعاً زمانی که نظم و انضباط نباشد احترام هم به تبع آن کم کم از بین خواهد رفت یعنی می‌خوای احترام بگذاری اما نمی‌توانی احترام بگذاری. روش دی اس تی خیلی جالب است؛ هم نظم دارد، هم انضباط دارد و هم احترام دارد. ما باید به داروی اوتی احترام بگذاریم. نمی‌توانیم هر وقت که دوست داشتیم آن را بخوریم. زمانی که راهنما به ما می‌دهد مثلاً ۶ صبح، ۲ظهر، ۱۰ شب، باید به این زمان احترام بگذاریم. باید رأس ساعت ۵ در کارگاه باشیم، رأس ساعت ۷ باید در لژیون باشیم.
سی دی نوشته باشیم، پیراهن منظم پوشیده باشیم، پیراهنی که اتو داشته باشد، مو‌هایمان را‌شانه کرده باشیم، کفش‌هایمان را واکس‌زده باشیم، اتو کرده مثل همان سردار یا سرتیب باشیم. ما یک سرهنگ داشتیم که شصت و خورده‌ای سالش بود، ۵۰۰ نفر را به خط می‌کرد، خودش جلو می‌ایستاد و همه را دور پادگان می‌دواند، چون آن نظم و انضباط و نظام را داشت، قطعاً توی خانواده‌اش هم به همین صورت است.
خانواده‌ای که در آن نظم، انضباط و احترام برقرار است آن خانواده، خانواده موفقی است، بچه‌هایی که در کودکی یاد می‌گیرند به پدر مادر‌هایشان باید احترام بگذارند، اگر سر سفره می‌نشینند باید احترام بگذارند، غذایشان را خوردند باید تشکر کنند و احترام بگذارند، صبح به موقع بیدار بشوند، به موقع دوش بگیرند، صبح زمانی که بیدار می‌شوند جایشان را خودشان جمع کنند، بچه‌هایی که این موارد را یاد می‌گیرند محصول خوبی از آن خانواده بیرون خواهد آمد.
آن بچه زمانی که وارد دانشگاه می‌شود دانشجوی موفقی خواهد شد، اگر خدمت و سربازی می‌رود سرباز موفقی خواهد شد. همه این‌ها را ما در کنگره داریم یاد می‌گیریم، باید در سفر اول این موارد را انجام دهیم و این‌ها ادامه دارد، این نظم، انضباط و احترام همیشه در کنگره برقرار است. کسانی که خودشان را روی این سه ضلع استوار می‌کنند در کنگره درمان می‌شوند، هم جایگاه پیدا می‌کنند و هم به حال خوش می‌رسند و این حال خوش و آرامش بسیار مهم است.
۵ سال، ۶ سال، ۱۰ سال می‌آید و حال خوشی را در خودش به وجود می‌آورد. من در هر جایگاهی که هستم به ایجنت باید احترام بگذارم، به دیده‌بان باید احترام بگذارم، به راهنما باید احترام بگذارم، به راهنما‌های دیگر هم باید احترام بگذارم، به مرزبان‌های شعبه باید احترام بگذارم، به آن شخص احترام نمی‌گذارم، به آن جایگاه دارم احترام می‌گذارم. مثلاً من ۱۰ سال است در کنگره هستم، مرزبان مثلاً دو سال است که در کنگره است اما بر من واجب است که به آن جایگاه احترام بگذارم و این باعث رشد خودم می‌شود یعنی این نظم، انضباط و احترام باعث رشد خودم می‌شود.
اگر هفته راهنما می‌شود باید احترام بگذارم و از راهنمایم تشکر کنم، هفته همسفر می‌شود همینطور، هفته دیده‌بان، هفته ایجنت و مرزبان به همین صورت است. به نظر من این دستور جلسه مغز خود روش دی اس تی و خود روش کنگره ۶۰ است و هرکس خودش را با این دستور جلسه تطابق بدهد می‌تواند شرایط خوبی را هم از نظر درونی و هم از نظر بیرونی تجربه کند و خیلی جالب است که رمضان نیز بر همین اساس است. رمضان هم یک نظم و انضباط و احترامی دارد. مثلاً می‌گوید اگر روزه نمی‌گیری روزه خواری هم نکن و این چیزی به غیر از احترام نیست. چه منی که روزه نمی‌گیرم و چه کسی که روزه می‌گیرد هر دو باید به یکدیگر احترام بگذاریم. مرسی که توجه کردید.
گزارش تصویری از مراسم افطاری
.jpg)
احکام قهرمانی مسابقات والیبال جام عقاب طلایی
تایپ،ویرایش،عکس و بارگزاری خبر: مرزبان خبری
نمایندگی دلیجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
205