سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر، با ۱۷ سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی ۳/۵ گرم تریاک، مدت سفر ۱۱ ماه و ۷ روز به روش DST، داروی درمان شربت OT، با کمک راهنمای محترم آقای حمیدرضا سلطانی از لژیون دهم شعبهٔ رضوی، رشتهٔ ورزشی والیبال، به لطف خدا و کمک‌های راهنمای گرامی ۵۹ روز است که از بند اعتیاد آزاد و رها هستم.
از روز اول که تصمیم به حضور در کنگره گرفتم، فکر می‌کردم، مانند سایر مراکز اگر شخصی معرف تو باشد، واردشدن راحت‌تر است؛ اما پس از چند روز رفت‌وآمد به جهت حضوروغیاب با دوست خود تماس گرفتم و از او خواستم که سفارش کند که من سریع‌تر روند درمان را شروع کنم، او در پاسخ همیشه می‌گفت: صبر کن زمانش که برسد، ثبت‌نام می‌کنند. مدتی از ورودم گذشت تا متوجه شدم که اداره امور اینجا به دست افرادی است که قبلاً درگیر اعتیاد بودند، شاید این افراد درگذشته تمایل زیادی به آشنا پروری داشتند؛ اما اکنون که به درمان رسیده‌اند، با این موضوع مخالف هستند. برای رسیدن به خواسته‌ای که برایش گام برداشته‌ای می‌بایست از بسیاری امور ضدارزشی کناره‌گیری کرده و در جهت تحقق آن تلاش کنیم. موضوع دیگری که توجه من را به خود جلب کرد؛ نوع پوشش اعضا بود، فرد تازه‌وارد و کسی که مدت زیادی در کنگره است، همه باید لباس سفید به تن کنند، این یک قانون است. احترام به یکدیگر و رعایت شأن افراد در بهبود روحیه بسیار کمک می‌کند. از ابتدا با خود عهد بستم که اگر می‌خواهی به حال خوب برسی، باید به‌موقع در جلسات حاضر شوی و این موضوع باعث شد که هم در کنگره و هم خارج از آن به‌موقع حاضر باشم و از طرفی این حضور به‌موقع احساس خوبی را در طرف مقابل ایجاد می‌کند. پیامی که از این دستور جلسه گرفتم؛ کنگره ۶۰ اگر در زمینه درمان اعتیاد موفق است، به علت نظم و انظباط اعضای خود بوده و من نیز سعی می‌کنم از این به بعد برای رسیدن به اهداف خود نظم و برنامه داشته باشم.
نویسنده: مسافر مهدی از لژیون دهم
ویرایش: مسافر ایمان از لژیون پانزدهم
تصویر: مسافر مصطفی از لژیون دهم
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
174