میان نظم و هدف رابطه متقابل وجود دارد

داشتن نظم و انضباط در زندگی یکی از پایه های اصلی موفقیت و تداوم می‌باشد، که این نظم باید هم در امور فردی و هم امور اجتماعی رعایت شود. اغلب ما دو واژه نظم و انضباط را باهم به کار می‌بریم و به تفاوت معنایی آن‌ها توجه نداریم. نظم به معنای ترتیب، سازمان‌ دادن، آراستن می‌باشد. اما انضباط یا دیسیپلین به معنای رعایت و پایبندی به قوانین و قواعد تعیین شده است. نظم و انضباط، پل ارتباطی بین اهداف و موفقیت است.

داشتن هدف به کارهایمان نظم و سامان می‌دهد و ما را مجاب به داشتن برنامه‌ای مشخص برای رسیدن به آن هدف می‌کند. میان نظم و هدف رابطه متقابل وجود دارد؛ یعنی بدون داشتن هدف، نظمی وجود نخواهد داشت و بالعکس بدون نظم، هیچ هدفی حاصل نمی‌شود. حال می‌خواهیم درباره نظم و انضباط در کنگره ۶۰ صحبت کنیم؛ سازمان و مکانی که برای هدفی مقدس تشکیل شده که آن هدف  درمان و هدایت انسان های گرفتار در دام اعتیاد می‌باشد.

چه هدفی والاتر از این که بتوان  برای انسانی که در میان سیاهی‌ها گم شده، فانوسی باشی تا راهش را بیابد، آقای مهندس همیشه در صحبت‌هایشان فرموده‌اند: که زندگی ما انسان‌ها برگرفته از الگویی بنام طبیعت است و باید در امور خود طبیعت را سرمشق قرار دهیم. اگر خوب به نظام هستی و این جهان بیکران بنگریم، خواهیم دید که هیچ رخدادی بدون نظم خاصی صورت نمی‌گیرد.

همین کوچ منظم پرنده‌های مهاجر را در نظر بگیرید که چگونه همگی با فرا رسیدن فصل سرما کوله بار خود را بسته و به مقصد هجرت می‌کنند، یا سیاراتی که با نظم خاصی در فضا قرار گرفته‌اند که با هم برخوردی نداشته باشند. اصلا چرا جای دوری برویم، یکی از بزرگترین نشانه‌های نظم هستی پیکر ما انسان‌ها می‌باشد. پیکری که هم‌چون ماشینی پیچیده ولی دقیق و هماهنگ عمل می‌کند که اگر ذره‌ای اختلال و بی‌نظمی در آن وجود داشت، دیگر انسانی در این کره خاکی باقی نمی‌ماند.

ما قبل از ورود به کنگره کاملا با واژه نظم و انضباط بیگانه بودیم و چنان بی‌نظمی در تار و پود زندگی ما تنیده بود که داشتن زندگی بانظم و سامان حتی به ذهن‌مان هم خطور نمی‌کرد. مسافر یا همسفر فرقی نمی‌کند، هر دو در آن باتلاق اسیر بودیم. مسافری که وقت و بی‌ وقت در حال مصرف و ویران کردن بود. نه وقت غذا برایمان معنا داشت، نه وقت خواب، نه جشن و سرور برایمان معنا داشت، نه عزا و سوگ. شب‌ها خلوتی بود برای ریختن اشک‌هایمان، روزها خواب را بهانه می‌کردیم برای فرار.

امروز این برگشت دوباره به جریان زندگی را کنگره ۶۰ رقم زده است. در کنگره قواعد و قوانین مشخصی وجود دارد که هر شخصی باید با ورود به آن، قوانین را پذیرفته و رعایت نماید، در غیر این صورت باعث ایجاد بی نظمی در فضای کنگره می‌شود. یکی از نظم‌های موجود شروع و پایان جلسات در ساعتی مشخص می‌باشد یا پوشیدن لباس‌های سفید که جلوه‌ای زیبا و آرام‌بخش به این فضا می‌دهد. همه قوانین وضع شده در کنگره برای ایجاد نظم و رسیدن به هدف مهم‌تر یعنی به زندگی برگرداندن مسافران و همسفران می‌باشد.

در کنگره نظم و قوانین برای همه وجود دارد و باید طبق آن رفتار شود. رعایت نظم در کنگره فقط برای راهنما و پیشکسوتان نیست حتی سفر اولی یا تازه واردی که پا به این مکان می گذارد موظف است طبق اصول رفتار کند و در همان جلسه اول از او خواسته می‌شود که برای جلسه بعد با لباسی سفید و در ساعتی مشخص در جلسه حاضر شود. جناب مهندس برای اولین بار  روش DST را با الهام گرفتن از ماه مبارک رمضان و نظم دادن به وعده های مصرفی خود، ابداع کردند.

یعنی همه این تشکیلات و سیستم که به هدف درمان مصرف کنندگان تشکیل شده، فقط از یک نظم دادن شروع شده و حال شاهد درمان هزاران مصرف کننده می باشد. پس می‌بینیم که نظم  مهم‌ترین عامل و منشأ این رهایی ها و حال خوش ما مسافران و همسفران می‌باشد. هر تشکیلات بزرگی برای این که پایداری و تداوم داشته باشد، نیاز به نظم و انضباط دارد و حفظ آن بدون نظم غیرممکن است.

برای لحظه‌ای کنگره را بدون نظم و انضباط متصور شوید، همه چیز در هم گره می‌خورد، دیگر نه جایگاه‌ها معنی خواهند داشت،‌ نه شال راهنماها و ایجنت و مرزبان‌ها، هر کس در هر ساعتی دوست داشت حاضر می‌شود، هر ساعتی دوست داشت خارج، آن وقت به رهایی رسیدن مسافر‌ها امری محال خواهد بود، چون نه دارویی سر وقت تهیه و نه سروقت مصرف می‌شود. تنها ثمره‌ای که بی‌نظمی با خود به همراه می‌آورد، دور شدن از هدف و درمان است.

در کنگره مسافری به درمان قطعی و نهایی می‌رسد که سفر منظمی داشته باشد؛ یعنی ‌در تهیه و مصرف دارو‌، شرکت در جلسات و لژیون، در پوشش و... نظم را رعایت کند و فرمانبردار راهنمایش باشد تا به هدف اصلی که رهایی و برخورداری از آرامش است برسد. یکی از مهم‌ترین ثمرات داشتن نظم در کنگره، ایجاد احساس مسئولیت‌پذیری در افراد  می‌باشد. این امر ساده‌ای نیست بالاخص در مصرف کنندگانی که همیشه از زیر بار مسئولیت شانه خالی می‌کردند.

کسانی که روزی حتی مسئولیت کارهای خود را هم نمی‌پذیرفتند و دائما وبال گردن دیگران بودند، در کنگره نه تنها مسئولیت خود را پذیرفته بلکه در مقابل دیگران هم احساس مسئولیت می‌کنند. ما در بیرون از کنگره و در اجتماع یه نماینده و الگو از طرف کنگره ۶۰ می‌باشیم و چه خوب است که الگوی منظم و با انضباطی باشیم تا به جای جذب و راهنمایی انسان‌ها به این مکان مقدس، باعث دور شدن آن‌ها نشویم.

یکی از بزرگ‌ترین دلایل موفقیت‌های روز افزون در کنگره ۶۰ اجرای نظم و قوانین و هم‌چنین وجود احترام و محبت بین اعضای این  خانواده بزرگ می‌باشد. احترام یکی از پایه‌های لازم برای داشتن روابط میان افراد می‌باشد. احترام به دیگران، نشانه شخصیت و فهم و درک خود ما می‌باشد. از طرفی ما با احترام گذاشتن به دیگران، احترامی متقابل برای خود به ارمغان می‌آوریم. همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند: دیگران آینه ما هستند و  این خود ما هستیم که تعیین می‌کنیم دیگران با ما چگونه رفتار کنند. یکی از  وظایف مهم ما در کنگره ۶۰ احترام به راهنما و مسئولین شعب می‌باشد و این احترام به کنگره و ارزش‌های آن می‌باشد.

نویسنده و تایپ:همسفر یلدا، رهجوی راهنما همسفر نرگس(لژیون پنجم)

ویرایش:همسفر زهرا رابط خبری (لژیون پنجم)

ارسال:همسفر فرنوش (نگهبان سایت)

 همسفران نمایندگی حکیم هیدجی