مشارکت مکتوب مسافر مهدی رهجوی راهنمای محترم مسافر حامد از لژیون سوم بیرجند.
پانزدهم اسفند ماه به نام روز درختکاری ثبت شده است. دیگران کاشتند، ما خوردیم. ما میکاریم تا دیگران بخورند. امروز روز درختکاری است. ما هم میتوانیم با کاشتن یک درخت در زیباسازی و داشتن هوای سالم شهرمان سهیم باشیم. درخت یکی از زیباترین مظاهر خلقت و جلوه ای از تجلیات آفریدگار عالم است که از دانه ای متولد می شود. دانه ای که زیرخروارها خاک جوانه می زند و خود را از بین سنگ ها بیرون می آورد و با آب و نور و آفتاب جان میگیرد. زمین همچون مادری مهربان و دلسوز دانهها را در آغوش گرم خود رشد میدهد تا بزرگ و تنومند شود.
اگر بخواهم تمثیل درخت را برای خودم عنوان کنم، من درختی بودم که قبل از ورود به کنگره و شروع روند درمان مواد، با جهالت، به سمت فنا و نابودی میرفتم. برگهایم در حال خشک شدن بود و ریشههایم نیز به دلیل اینکه دیگر از آن ها نگهداری نمی کردم، یواش یواش رو به خشک شدن بود. نمیدانم کسی که من را به این مکان مقدس راهنمایی کرد، نامش را چه بگذارم. اما من میگویم فرستاده شده بود که راه کنگره را به من نشان دهد و من هم تفکر کردم و به تلاش و جستجو درباره کنگره پرداختم. با ورود به کنگره، به اولین فردی که برخورد کردم، راهنمای تازه واردین بودند که با آغوش گرم مرا شیفته کنگره کرد. دست ایشان و تمام راهنمایان محترم نمایندگی، به خصوص راهنمای پرتلاش خودم حامد آقای عزیز را میبوسم. بنابراین با شروع سفرم به آبیاری این درخت مشغول شدم و با حفظ و نگهداری این درخت کوچک، سرانجام تلاش و کوشش من به ثمر رسید و درخت من به تکامل رسید و به امید خدا به رهایی رسیدم.
از خداوند منان تقاضا دارم که من را در این راه ثابت قدم نگه دارد تا این درخت جان تازهای دیگر بگیرد و همیشه استوار و پایدار باشد.
ارسال خبر: مسافر علی لژیون سوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
90