نظم و انضباط وقتی با احترام همراه شود، تکمیل می‌شود

جلسه نهم از دوره دوم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی گلمکان با استادی  مسافر محسن، نگهبانی مسافر شهریار و دبیری مسافر حمید، با دستور جلسه:"نظم انضباط و احترام در کنگره‌60"یکشنبه 19 اسفند ماه 1403 ساعت 16 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان، محسن هستم، یک مسافر.
به نام قدرت مطلق، الله.
از آقای درودگر، مسئول شعبه، و همچنین مرزبان‌ها و نگهبان عزیز سپاسگزارم که اجازه خدمت در این جایگاه را به من دادند.

خب، دستور جلسه « نظم، انضباط و احترام در کنگره» است. جا دارد یادی کنم از لژیونی که چراغ‌خاموش کار می‌کنند. تبریک می‌گویم به دیده‌بان محترم آقای صداقت، آقای درودگر، آقای دارابی و آقای سیستانی‌پور که جزو اعضای لژیون انضباطی هستند و در راستای اهداف کنگره، بی‌مزد و منت زحمت می‌کشند.

برداشت من از این دستور جلسه این است که پایه و اساس کنگره ۶۰ بر نظم و انضباط استوار است. نظم و انضباط مانند ریسمانی است که وقتی تارهای آن به هم پیچیده شوند، استحکام پیدا می‌کند، اما اگر یکی از این رشته‌ها پاره شود، از تعادل خارج خواهد شد.

ما روز اول که به کنگره می‌آییم، مصرف‌کننده‌هایی بی‌نظم و بی‌انضباط هستیم و تعادل نداریم، اما وقتی وارد کنگره می‌شویم، می‌بینیم که نظم در اینجا حرف اول را می‌زند. اولین چیزی که از من، به‌عنوان رهجو، خواسته می‌شود، برقراری نظم است؛ اینکه سر وقت حضور پیدا کنم، لباس سفید بپوشم و مشارکت کنم.

من می‌بینم که تمام کسانی که در کنگره هستند، انسان‌های موفقی شده‌اند. همه این موفقیت‌ها به رعایت نظم و ارزش قائل شدن برای زمان برمی‌گردد. این افراد مانند همان ریسمان مستحکم و مرتب هستند و به همین دلیل، در کنگره بدون دریافت مزد و پاداش، اما با حال خوش خدمت می‌کنند.

پس وظیفه من، به‌عنوان یک تازه‌وارد، این است که به این افراد احترام بگذارم، چون نظم و انضباط وقتی با احترام همراه شود، تکمیل می‌شود و موفقیت را به دنبال دارد. تمام افرادی که امروز در کنگره ۶۰ موفق هستند و روزبه‌روز وضع مالی و حالشان بهتر می‌شود، نه به خاطر دریافت حقوق، بلکه به دلیل خدمت خالصانه و آموزش گرفتن است. به همین دلیل همیشه حال خوش دارند و موفق هستند.

امروز اگر من به هم‌نوع خود، به فرزندم، به هم‌لژیونی‌ام و به همسرم احترام بگذارم، مطمئناً احترام دریافت خواهم کرد. درخت هرچه پربارتر باشد، سرش افتاده‌تر است. پس باید احترام را، چه در کنگره و چه در خارج از آن، حفظ کنیم تا دیگران نیز به ما احترام بگذارند.

در کنگره، هر لژیونی وظیفه خود را انجام می‌دهد تا کنگره به اهدافش برسد. به‌ویژه لژیون انضباطی که گفتم چراغ‌خاموش کار می‌کنند و ساعت‌ها وقت می‌گذارند تا از شعب شهرستان‌ها سرکشی کنند و از حفظ نظم و انضباط آن‌ها اطمینان حاصل کنند. به همین دلیل است که کنگره ۶۰ سال‌هاست که نه‌تنها فعالیت می‌کند، بلکه روزبه‌روز در حال پیشرفت است.

در گذشته، حکیمی بود که به مردم خدمت می‌کرد و از پس‌انداز خود به آن‌ها پول قرض می‌داد. روزی یکی از نزدیکانش پیش او آمد و درخواست پول کرد. حکیم به او قرض داد و گفت: «زمان بازپرداخت را به من بگو.» آن شخص قول داد که دو ماه دیگر قرضش را پس بدهد. اما دو ماه گذشت و قرض را پس نداد. چند ماه بعد، دوباره نزد حکیم آمد و درخواست پول کرد. حکیم گفت: «چند ماه پیش به تو قرض دادم و پس ندادی، پس حالا پولی ندارم که به تو قرض بدهم.»

مسئله، اعتبار است که باید در زندگی رعایت کنیم و بی‌اعتباری از بی‌نظمی می‌آید. اگر ما در زندگی نظم داشته باشیم، حتماً هدفمند خواهیم شد و زندگی بهتری خواهیم داشت.

امیدوارم همه ما با رعایت نظم و انضباط در زندگی، به تعادل برسیم و همیشه خدمت‌گزار باشیم.

از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید، سپاسگزارم.

گروه سایت گلمکان
مرزبان خبری : مسافر محمد لژیون یکم
تایپ: مسافر رضا لژیون یکم
ویراستار: مسافر وحید لژیون یکم
عکاس: مسافر وحید لژیون یکم
تنظیم برای سایت: مسافر وحید لژیون یکم