نظم، انضباط و احترام، کلید موفقیت

جلسه‌‌‌ی دهم  از دوره‌ی چهارم کارگاه‌های آموزشی عمومی نمایندگی پردیس با استادی مرزبان محترم مسافر امیرکیوان، نگهبانی مسافرعلی‌رضا، دبیری مسافر امید با دستور جلسه‌ی «نظم، انضباط و احترام در کنگره 60 » شنبه 18 اسفند ‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
امروز بسیار خوشحالم که در این جایگاه قرار دارم و این افتخار نصیبم شده تا آغاز به کار این نمایندگی را به همه عزیزان تبریک بگویم. همچنین، خداوند را شاکرم که توفیق خدمت در تأسیس سه نمایندگی را به من عطا کرد و فرصت خدمتگزاری در این مسیر ارزشمند را یافتم.
پیش از هر سخنی، بر خود واجب می‌دانم از راهنمایان گرانقدر که با ایثار و فداکاری، مسافران و رهجوهای خود را برای شکل‌گیری این نمایندگی یاری کردند، قدردانی کنم. هفته گذشته در چنین روزی، نخستین گام را برداشتیم و امروز، شاهد برگزاری اولین جلسه هستیم. از آقا کیان، راهنمای لژیون یک، آقا مصطفی، راهنمای لژیون دو، و آقا پویش، راهنمای لژیون سه که با جان و دل در این مسیر همراه بودند، سپاسگزارم.
زندگی، همانند طبیعت، بر پایه نظم و هماهنگی استوار است. آقای مهندس دژاکام همواره می‌فرمایند، الگوی من طبیعت است، اگر به طبیعت بنگریم، خورشید در زمان مقرر طلوع می‌کند و به هنگام مقرر غروب می‌نماید، فصول در موعد خود تغییر می‌کنند و هر پدیده‌ای در جایگاه مشخص خود قرار دارد. این هماهنگی و نظام‌مندی، راز پایداری و تکامل جهان هستی است.
در کنگره60، ارزش و جایگاه افراد نه بر اساس گذشته‌شان، بلکه بر مبنای رفتار و میزان پایبندی آنان به این اصول سنجیده می‌شود. مهندس دژاکام بارها تأکید کرده‌اند که "یک مصرف‌کننده مواد مخدر، اگر ادب و احترام را رعایت کند، از فردی که در کنگره حضور دارد اما بی‌ادب است، ارزشمندتر است؛ هر فردی که پا به این مسیر می‌گذارد، هدفی مشترک دارد: دستیابی به تعادل و آرامش درونی،  اما هیچ‌کس بدون عبور از این سه اصل اساسی، به چنین مقصودی نخواهد رسید.
هنگامی که فردی به کنگره ۶۰ قدم می‌گذارد، نخستین آزمون او، تعهد به نظم و انضباط است؛ بدون رعایت این دو اصل، نه‌تنها سفر درمان او مسیر درستی نخواهد داشت، بلکه دستیابی به جایگاه‌های والاتر نیز برایش میسر نخواهد شد. یکی از نمودهای این نظم، پایبندی به زمان‌بندی جلسات است. در تمام نمایندگی‌های کنگره ۶۰، کارگاه‌های آموزشی رأس ساعت پنج آغاز می‌شوند، و این قانون، جز در ماه مبارک رمضان، هیچ استثنایی ندارد. این همان احترامی است که کنگره ۶۰ برای زمان و آموزش قائل است. در این مکان مقدس، انسان‌ها بدون در نظر گرفتن مذهب، نژاد، زبان و پیشینه‌شان، مورد احترام قرار می‌گیرند. هیچ‌کس از دیگری نمی‌پرسد که از کجا آمده یا چه پیشینه‌ای داشته است. آنچه در کنگره ۶۰ اهمیت دارد، خواست قلبی فرد برای تغییر، رعایت حرمت‌ها و احترام به جایگاه‌هاست.
احترام، یک جاده‌ی دوطرفه است. هنگامی که ما به دیگران احترام می‌گذاریم، در واقع به خود احترام نهاده‌ایم؛  اگر کسی می‌پندارد که با احترام گذاشتن به دیگران، تنها آنان را تکریم کرده، در اشتباه است؛ زیرا این احترام در نهایت به خود او بازمی‌گردد. کسی که حرمت خود را نگاه دارد، قادر خواهد بود دیگران را نیز درک کند و مورد احترام قرار دهد.
برخی تصور می‌کنند که پایبندی به نظم و انضباط، دست و پاگیر است؛ اما حقیقت این است که تنها در سایه‌ی این اصول، می‌توان به آزادی و رهایی واقعی دست یافت. صراط مستقیم، مسیری هموار و بی‌دردسر نیست، بلکه راهی‌ست که نیازمند تلاش، تعهد و پشتکار است. کسی که روزگاری ده گرم شیره، هروئین یا شیشه مصرف می‌کرد، بی‌شک این کار را به‌آسانی انجام می‌داد؛ اما ترک آن و پیمودن مسیر درمان، مستلزم رعایت نظم، انضباط و احترام است؛ کنگره ۶۰، مکانی برای دوستی‌های سطحی و رفاقت‌های گذرا نیست، در اینجا، عشق و محبت، اساس روابط است؛ اما این روابط، بر مبنای احترام و حفظ حرمت‌ها شکل می‌گیرد. یک راهنما، مرزبان یا ایجنت، موظف است که رهجو را هدایت کند، حتی اگر لازم باشد که در مواقعی با جدیت بیشتری برخورد نماید. گاهی لازم است که فرد در مسیر خود، تکانه‌ای دریافت کند تا متوجه اشتباهاتش شود و در مسیر صراط مستقیم باقی بماند.

اگر کسی در کنگره ۶۰ هرگز دچار اشتباه و لغزش نشود، چگونه می‌تواند بیاموزد؟ گاهی یک راهنما یا مرزبان، ناچار است فرد را متوجه اشتباهش کند. این همان تکانه‌ای است که در وادی چهاردهم از آن سخن گفته شده؛ گاهی دیواری در مسیر ساخته می‌شود که اگر آجری از آن لق باشد، کل بنا را به خطر می‌اندازد، پس، هرگاه با برخوردی اصلاحی مواجه شدیم، باید آن را فرصتی برای رشد بدانیم، نه مایه‌ی دلخوری. هر تلنگری، درسی در دل خود دارد و اگر از آن بیاموزیم، مسیرمان را هموارتر خواهد کرد.
بیرون ما هیچ نیست، هر چی هست، از درون ما نشأت می‌گیرد، نظم و انضباط و احترام گذاشتن، پایه‌های رشد فردی و فکری هستند، فرقی نمی‌کند که در کنگره ۶۰ باشیم یا بیرون، اگر به خودمان  احترام بگذاریم، یعنی  به رشد و بلوغ فکری رسیده‌ایم؛ اگر در زندگی نظم و انضباط داشته باشیم، مطمئناً به تکامل فکری و شخصیتی خواهیم رسید.

در ادامه شما را به دیدن گزارش تصویری از مراسم برگزاری اولین افطاری در نمایندگی جدید دعوت می‌کنیم.

عکاس: مسافر هومن
تنظیم و ارسال: مسافر فرشید