نظم در هستی

به نام خداوند خوبی‌ها و زیبایی‌ها، آنکه مرا آفرید تا بیاموزم زندگی با همه پیچ‌وخمش، زیباست. ما بایستی قدر این زیبایی‌ها را بدانیم؛ چون خدا زیبا است. همان‌طور که می‌دانیم جهان هستی بر مبنای نظم‌ و انضباط آفریده‌شده است و ما در سطوح زندگی با آن سروکار داریم. ازجمله مواردی که می‌توان به آن اشاره کرد: وجود شب و روز، تغییرات فصل‌ها، وجود دریاها و اقیانوس‌ها است.

اگر نظم موجود در کار این آفریده‌ها مختل گردد، زندگی بر روی زمین خاکی غیرممکن می‌شود. در جهان هستی هیچ‌گونه ناهماهنگی به چشم نمی‌آید. در کنگره همیشه به ما توصیه می‌شود از هستی الگو بگیریم. به‌طورکلی در نظم، هر چیزی سر جای خودش قرار دارد؛ یعنی هر کار در زمان معین خود انجام می‌پذیرد، هر کس به وظیفه خود عمل کرده و فردی که نظم را رعایت می‌کند، انسان منضبط نامیده می‌شود.

کنگره60 نماد کامل نظم، انضباط و احترام است. اگر نظم‌ و انضباط نبود هیچ‌گاه کنگره60 به این نقطه نمی‌رسید و تاکنون چندین بار فروریخته بود. رعایت نظم باعث حفظ بقاء می‌شود؛ حتی متد DST نیز برمبنای نظم‌ و انضباط است. مسافری که در سفرش نظم داشته و وقت‌شناس باشد، به وظیفه‌اش عمل کرده و برای رسیدن به هدفش که همان رهایی است برنامه‌ریزی خواهد کرد؛ در این ‌صورت او قطعاً به خواسته خود می‌رسد و موفق می‌شود.

تازه‌واردینی که جلسه اول به کنگره می‌آیند، حال‌ و روز خیلی خوبی ندارند؛ اما پس از چند جلسه حضور در کنگره کاملاً شرایط آنان تغییر می‌کند، این به علت رعایت نظم‌ و انضباط در کنگره است.

انسان هرچه بیشتر به دانایی برسد به همان میزان تابع قوانین خواهد بود؛ درنتیجه دانایی با رعایت قوانین رابطه مستقیم دارد. رابطه راهنما و رهجو در کنگره60 از اهمیت خاصی برخوردار است. وظیفه راهنما این است که با احترام با رهجوهایش برخورد کند و رهجو نیز بایستی به راهنمای خود احترام بگذارد.

ما کاری به فرد نداریم؛ بلکه باید به جایگاه‌ها احترام بگذاریم. نباید از حد و خطوط خود خارج شویم. هیچ‌کس حق ندارد از دیگری بپرسد که شما کارت چیست، متأهلی یا مجرد یا ساکن کجا هستی، آدرس یا شماره تلفنت چیست؟ ما اجازه نداریم عقاید کسی را تفتیش کنیم.

یک نفر ممکن است منصبی داشته باشد و نخواهد کسی بداند؛ بنابراین ما نباید از او بپرسیم و او را مجبور کنیم که دروغ بگوید. بایستی در هر شرایطی آرامش خود را حفظ کنیم. وقتی‌که ما از کنترل خارج می‌شویم، دائماً عصبانی هستیم؛ یعنی نظم‌ و انضباط نداریم. کسی که عصبانی است و همیشه دادوبیداد می‌کند با خودش مشکل دارد. اگر کسی اشتباهی می‌کند ما اجازه نداریم او را ناراحت کنیم؛ باید صدایش بزنیم و در آرامش به او اشتباهش را بگوییم.

سعی کنیم همیشه خوش‌اخلاق باشیم. یکی از صفات رسول خدا خلق عظیمشان بود، اگر ایشان فاقد مهربانی بودند، هرگز نمی‌توانستند رسالت خودشان را انجام دهند. خوش‌اخلاقی و پرخاش نکردن به دیگران یکی از خصوصیات فرد نیکوکار است. در وادی سیزدهم کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود اشاره‌شده است: «ایمان تجلی نور قدرت‌مطلق در انسان است. فردی که ایمان دارد، نشانه آن چهره‌ای آرام، روشن، آسوده و مهربان است».

نویسنده: همسفر آمنه لژیون راهنما همسفر هدی (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر آذین لژیون راهنما همسفر هدی (لژیون هشتم)
ارسال و ویرایش: همسفر الهه لژیون راهنما همسفر محترم (لژیون چهاردهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آکادمی