درختکاری؛ فرصتی برای جبران

جلسه یازدهم از دوره چهل و سوم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر سعید، با دستور جلسه «درختکاری» در روز چهارشنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم مسافر. از نگهبان و دبیر تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. از راهنما عزیز خودم آقا مصطفی تشکر می‌کنم که اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم.
حلول ماه مبارک رمضان را تبریک می‌گویم. امیدوارم این ماه، ماهی باشد برای خودسازی و تربیت نفس و قدمی باشد برای اینکه به فرمان عقل نزدیک‌تر شوم.
در مورد دستور جلسه درختکاری در آخر وادی دوازدهم ساکنین از جانشین سؤال می‌کنند که چطور می‌توانیم روی زمین زندگی کنیم و جانشین هفت مسئله کلیدی را به ساکنین می‌گوید. می‌گوید زندگی کنید و بگذارید دیگران زندگی کنند، به زمین و طبیعت و جانوران و گیاهان خسارت وارد نکنید، زمین و آب‌ها را آلوده نکنید، هر آنچه برای خود می‌خواهید برای دیگران نیز بخواهید، دیگران کاشتند شما خوردید و حالا شما بکارید و بگذارید دیگران استفاده کنند و سالیانه یک درخت روی زمین بکارید.
از نظر من این دستور جلسه دو جنبه دارد. اول اینکه برای آلوده‌کردن طبیعت در زمان تخریب خودم جبران خسارت کنم و جنبه دوم آن این است که زمین را برای فرزندان و آیندگان خودمان باقی بگذاریم تا آنها بتوانند استفاده کنند. این موضوع از اهداف اصلی خود کنگره است و اگر قرار بود آقای مهندس بعد از درمان پی زندگی خودشان بروند، کنگره‌ای وجود نداشت که امروز من را درمان کند.
جدا از بحث شرکت در اردوهای مختلف کنگره و کاشت درخت من تجربۀ کوتاهی که از این دستور جلسه دارم این است که یک نهال یا درخت در باغچه خانه یا جایی که همیشه به آن دسترسی دارم بکارم. من چند سال در اردو شرکت کردم و در طول سال دو بار بیشتر نتوانستم به آن درخت سر بزنم؛ ولی درختی که دو سال پیش در خانه خودم کاشتم، اکنون شاهد بزرگ‌شدن آن هستم.
یقیناً چیزی وجود دارد که می‌گویند از این درخت مراقبت کنید و اگر خشک شد سال بعد دو عدد بکارید. پس من باید جایی این درخت را بکارم که به آن دسترسی داشته باشم و حداقل در گرمای تابستان چند روز یکبار به آن آب بدهم. این اهمیت دارد که من درک کنم با گذشت زمان این درخت چگونه رشد می‌کند و شاهد این باشم که این درخت با حداقل امکانات چه محصول و ثمری می‌دهد!
من در ابتدای ورود به کنگره تصور می‌کردم خسارتی به طبیعت وارد نکرده‌ام ولی با انجام یک تحقیق کوچک متوجه شدم که بزرگ‌ترین آلاینده‌ای که زمین را نابود می‌کند و قاتل خاموش زمین نام دارد، ته سیگاری است که من آن را در طبیعت رها می‌کردم. در سیگار ماده‌ای به نام آرسنیک وجود دارد که وقتی با رطوبت برخورد می‌کند، اطرافش را طوری آلوده می‌کند که اجازه نمی‌دهد هیچ گیاهی در آنجا رشد کند!

هشت میلیارد عدد فیلتر سیگار می‌تواند هفت میلیارد متر مکعب آب شرب یک شهر بزرگ معادل هفت برابر شهر تهران را به صورت کلی از بین ببرد و آلوده کند؛ زمانی که این آب آلوده توسط انسان‌ها، گیاهان و حیوانات مصرف می شود، وارد زنجیره غذایی ما می شود و خود را به صورت انواع بیماری ها و سرطان ها نشان می دهد.
من از این بابت خوشحال هستم که اشتباهی که مرتکب شدم تعمدی نبود و این فرصت را دارم تا برای جبران آن، سالیانه یک درخت را بکارم و از آن مراقبت کنم. ممنونم که به صحبت‌های من گوش کردید.

گزارش تصویری از مراسم افطاری:

تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمدرضا
نمایندگی ارتش