English Version
This Site Is Available In English

راه نجات کره زمین کاشت گیاه است

راه نجات کره زمین کاشت گیاه است

دستور جلسه درباره درختکاری است. در وادی دوازدهم آمده است «در آخر امر، امر اول اجرا می‌گردد». همان‌طور که بدن خودمان را احیاء می‌کنیم باید در طبیعت هم همین عمل را انجام دهیم، بابت آسیب‌هایی که در زمان مصرف به طبیعت زده‌ایم باید اصلاح و جبران کنیم. هر سال یک درخت می‌کاریم آبیاری و مراقبت می‌کنیم تا به ثمر برسد، از سال ۱۳۹۰ درختکاری در کنگره۶۰ آغاز شده و الان سه ساله که همسفران هم مشارکت می‌کنند.

همان‌گونه که در کنگره۶۰ با کمک  جهان‌بینی و متد DST شروع به احیا شدن می‌کنیم و آباد می‌شویم، این احساس در انسان بوجود می‌آید که تغییرات مثبت درون خودش را در بیرون هم اجرا کند تا به تعادل برسد. اگر حس و حال خوب داریم، همان به بیرون منتقل می‌شود و اگر حال پریشان و اضطراب داریم هم آن اضطراب و پریشان حالی را انتقال می‌دهیم. مسئله مهم دیگر که گفته شد، بیابان زدایی است که در مکان‌های بیابانی که هیچ توده گیاهی نیست، بذر مناسب آن اقلیم و منطقه پاشیده می‌شود و در زمان مناسب جوانه می‌زند، رشد می‌کند و مزیتی که نسبت به درختکاری دارد این است که نگهداری و رسیدگی کمتری دارد و در متراژ بیشتری می‌شود این کار را انجام داد که در اصفهان حدود ۱۷۰۰ هکتار بیابان زدایی داشتیم.

وقتی وارد طبیعت می‌شویم یک حس خوب را تجربه می‌کنیم این‌که از زمین بوجود آمده‌ایم و باید در آباد کردن آن بکوشیم. به زمین می‌گویند سیاره‌ی سبز چون در آن حیات وجود دارد و به خاطر وجود گیاهان و پدیده فتوسنتز اکسیژن تولید می‌شود و هاله‌ای دور زمین بوجود می‌آید که مانع برخورد شهاب سنگ و جرم‌های آسمانی به زمین می‌شود حتی در اقیانوس‌ها هم گیاه وجود دارد. زمانی که که خورشید به زمین می‌تابد اگر پوشش یخ باشد نور منعکس می‌شود و اگر خاکستری و بیابان باشد نور جذب و حرارت بیشتر می‌شود به طوری که دما به ۷۰یا۸۰ درجه می‌رسد. حال اگر این مناطق پوشش گیاهی داشته باشد چه می‌شود؟

یک درصدی از آن جذب و تبدیل به گیاه می‌شود و فتوسنتز شکل می‌گیرد یک قسمت بخاطر رنگ روشن گیاه نسبت به کویر منعکس می‌شود و به آلاینده‌ها اجازه خروج از زمین نمی‌دهد. (گازهای گلخانه‌ای) آن‌ها را جذب و تبدیل به اکسیژن و غذا تولید می‌کند پس راه نجات کره زمین کاشت گیاه است. بیابان زدایی راندمان خیلی بالایی دارد. زمانی که دانه را می‌کاریم اگر بگیرد مستقل بالا می‌آید و با شرایط سازگار می‌شود، رشد می‌کند. در درختکاری این موضوع متفاوت است و باید مدام به آن‌ها سر زد، رسیدگی و آبیاری کرد.

وقتی در زمین ابر می‌آید اگر رطوبت در آن منطقه باشد ابر ایست می‌کند بارش را تخلیه می‌کند و اگر خشک باشد رد می‌شود و می‌رود. پس وقتی بذری کاشته می‌شود روی عملکرد ابر هم تاثیر می‌گذارد و خود طبیعت به این مسئله کمک می‌کند. مسئله آبیاری هم اضافه شده که در فصل تابستان هر لژیون نوبتی انجام می‌دهند. با امید زمینی سبز و طبیعتی سالم

نویسنده: همسفر سحر رهجوی راهنما ویلیام همسفر سمانه (لژیون ویلیام)
ارسال: همسفر پرنیان رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی باغستان کرج

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .