جلسه چهاردهم از دوره پنجاهویکم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی پرستار با استادی اسیستانت سایت همسفر لیلا، نگهبانی همسفر شیرین و دبیری همسفر اشرف با دستور جلسه «درختکاری» روز سهشنبه 14 اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
انشاءالله ماه رمضان برای همه ما مؤثر و مفید واقع شود و انرژی و آموزش لازم را در انتهای این ماه برداشت کنیم و بتوانیم از تکتک لحظههای آن بهره لازم را ببریم. دستور جلسه در مورد درختکاری است. ما از زمانی که چشم باز کردیم شاهد این بودیم که درختکاری در کشور ما و دقیقاً از نیمه دوم اسفندماه انجام میشود.
از زمانی که کنگره۶۰ کار خود را شروع کرد، آقای مهندس با توجه به اینکه یک مصرفکننده باید در سه ضلع جسم، روان و جهانبینی آموزش ببیند تا درمان شود، بعد از اینکه درمان شوند، یک جبران خسارتی را در قسمتهای مختلف برای آنها قرار دادند که یکی از آن قسمتها درختکاری است. افرادی که وارد سفر دوم میشوند؛ باید یک درخت را به جبران خسارتی که به طبیعت وارد کردهاند بکارند.
تفاوتی که درختکاری داخل کنگره با درختکاری در جاهای دیگر دارد که خودمان هم بارها و بارها دیدهایم این است که درختکاری در بیرون از کنگره فقط در آن لحظه درختکاری مهم است؛ اینکه یک گودالی کنده شود، نهالی کاشته شود، فیلمی هم گرفته شود و دیگر میروند تا سال آینده، اصلاً برایشان مهم نیست که آیا این درخت به بار مینشیند یا نه؟ اما ما در کنگره یاد گرفتهایم که به قله رسیدن اهمیت دارد؛ ولی اینکه یک نشانی از خودمان بگذاریم مهمتر است.
در کنگره ما حداقل تا سال آینده حواسمان به آن درختی که میکاریم هست و اگر درختمان خشک شده باشد؛ باید درخت دیگری را به جبران و جای آن بکاریم. این کار سالها است که در قسمت مسافران انجام میشود و بزرگترین دستاوردی که از آن داشتیم، در زمان کرونا بود. خیلی از شما عزیزانی که آن زمان هم در کنگره بودید، دیدید که کرونا را با یکی از دستاوردهای درخت که همان D.sap بود درمان کردیم. آن دستاورد همان درختانی بود که آقای مهندس همان سالهای اول در باغ خودشان واقع در هیدج کاشته بودند و از سیبهای آن درختان D.sap تهیه شد که جان انسانهای زیادی را نجات داد.
کرونا یک تلنگر بزرگی برای ما انسانها بود که اگر ما ریه طبیعت که همان درختان است را از بین ببریم، طبیعت هم بیکار نمینشیند و از خودش مراقبت میکند. دقیقاً کرونا هم آمد و ریه انسانها را نشانه گرفت و درس خوبی به همه ما انسانها داد. به نظر من درخت یک صور آشکار و یک صور پنهان دارد. صور آشکار آن این است که یک نهال را میکاریم و از آن مراقبت میکنیم. این درخت در ادامه به ما سایه و میوه میدهد اکسیژن هوا را تأمین میکند که این صور آشکار است؛ اما در صور پنهان به نظر من درختان در طبیعت، الگوی صبر، استقامت و بخشش هستند.
همانطوری که یک دانه در زیر خاک با تمام سختیهایی که هست از آن تاریکی و از دل سنگ بیرون میآید و آرامآرام رشد میکند. اول ساقهاش شکننده است و ما خودمان این را الان که نزدیک عید هم هست در مراسم سبزه انداختن دیدهایم که یک دانه چهطور جوانه میزند و بعد ساقه بسیار ترد و شکنندهای دارد که حتی اگر به آن دست بزنیم ساقه میشکند و از بین میرود؛ ولی این ساقه آنقدر مقاومت میکند و آنقدر ریشه خودش را در خاک قوی میکند که تبدیل به درخت تنومندی میشود که حتی با اره هم به سختی بریده میشود.
فکر میکنم که ما انسانها هم همینطور هستیم. مسیر زندگیمان پر از مشکلات و سختیهاست که باید از درخت یاد بگیریم صبر و استقامت داشته باشیم. اگر قرار باشد که در هستی کارم را درست انجام دهم و یک جایگاهی در هستی برای خودم داشته باشم باید بتوانم مثل درختان قوی باشم. ریشهام را قوی کنم و وقتی که ریشهام قوی باشد، قطعاً هیچ تندر و طوفانی هم نمیتواند مرا از پای در بیاورد.
از درخت، بخشیدن را یاد بگیریم؛ بخشش بدون منت. اگر من بخشش بدون منت را یاد بگیرم، از انسانها غمگین نمیشوم، از اتفاقاتی که پیرامونم میافتد و از ناسپاسیهایی که رخ میدهد ناراحت نمیشوم. در آخر ما در مقابل نسلهای بعدی مسئولیم و چیزی که من در تمام دستور جلسات به آن فکر میکنم این است که من یک مادر و یک الگو هستم و باید که در تمام ابعاد زندگی یک الگوی بینقصی برای فرزندانم باشم و انشاءالله که یک نسل درست را پرورش دهم. طبیعت را دوست داشته باشیم و بگذاریم که دیگران هم از طبیعتی که ما لذت میبریم لذت ببرند.

گزارش تصویری مراسم افطاری همسفران نمایندگی پرستار در ماه رمضان
.jpeg)

.jpeg)

.jpeg)


.jpeg)

تایپیست: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
1167