ششمین جلسه از دوره اول سری کارگاه آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ لژیون بردسکن با استادی همسفر مریم، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر افسانه با دستور جلسه «درختکاری» روز دوشنبه ۱۳ اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ شروع به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
آن کسی که درختی را می کارد و می‌داند که خودش قرار نیست در سایه آن درخت استراحت کند تازه شروع کرده به فهمیدن معنای زندگی.
درختکاری حرکتی زیبا است که چند سال است که به لطف آقای مهندس، به دستور جلسات اضافه شده است و این فرصت بسیار خوبی است که بتوانیم کمکی به طبیعت کنیم و شاید این کمترین کار برای طبیعت باشد.
درختکاری از لحاظ معنوی هم بسیار عالی است، می گویند اگر شما درختی را کاشتید و بعدها آن درخت رشد کرد و میوه داد و شخصی از آن میوه یا سایه درخت استفاده کرد، ثواب دارد.
وجود هفته درختکاری در کنگره برای این است که ما همسفران و مسافران در زمان تاریکی، با وجود مشکلات زیاد در زندگی، به نوعی با طبیعت قهر بودیم و به طبیعت خسارات وارد کردیم بهتر است بعد از رهایی و رسیدن به آگاهی با کاشت درخت بتوانیم ذره ای از خسارت وارده را جبران کنیم و طبیعت را برای نسل‌های آینده حفظ کنیم.
درخت و انسان شباهت زیادی به یکدیگر دارند، همان طوری که یک درخت در طول زمان به شکل یک هسته در خاک قرار می گیرد، بزرگ و بزرگتر می شود و میوه می دهد؛ انسان هم در طول زمان با تفکر، تجربه و آموزش به تکامل می رسد و این که یک درخت برای رشد و شکوفایی به مراقبت احتیاج دارد، انسان هم برای داشتن جسم و روان سالم باید مراقب خودش باشد.
استاد امین در مورد درخت می فرمایند: زمانی که درخت را می کاریم نسبت به آن درخت احساس مسئولیت پیدا می کنیم و درختی را که می کاریم نباید آن را رها کنیم.
درخت در هر فصل به ما یک آموزشی می‌دهد؛ مثلا در پاییز یاد می گیریم که ما هم می توانیم ضد ارزش ها را دور بریزیم یا در فصل بهار یاد می گیریم جسمی را که نابود کرده‌ایم دوباره آن را احیا کنیم.
از دو جهت می شود به مسئله درختکاری نگاه کرد، یکی صور پنهان و دیگری صور آشکار. در صور آشکار همین که ما یک نهال می کاریم و به آن رسیدگی می کنیم تا یک درخت بارور بشود. چون ما قبلا به طبیعت خسارت وارد کردیم، زباله ها را رها می کردیم، شاخه درختان را می شکستیم و از طبیعت لذت نمی بردیم.
اما در صور پنهان، وقتی که به طرف ضد ارزش ها حرکت کردیم طبیعت وجود ما مثل کویر، خشک و خشن شد. مانند آن حیواناتی که استاد امین می گویند که این حیوانات در کویر و بیابان نیش زهر آگین دارند اما همین حیوانات در محیط های سر سبز، بی آزار هستند.
ما هم وقتی که در مسیر ضد ارزش ها بودیم درون ما مثل کویر خشک بود و حرف هایمان نیش دار و زهرآگین بود و حال که به طرف ارزش ها حرکت می کنیم درون ما آباد و آرام است و می توانیم یک خواسته معقول را در درونمان بکاریم و با عشق و محبت به آن رسیدگی کنیم تا به یک درخت قوی و تنومند تبدیل شویم.
وادی دوازدهم در کتاب عشق می گوید: در زمین زندگی کنید و بگذارید دیگران هم زندگی کنند. هر آنچه برای خود نمی پسندید برای دیگران هم روا مدارید، به طبیعت خسارت وارد نکنید، زمین را آلوده نکنید، دیگران قبل از شما کاشتند شما خوردید و حالا شما بکارید تا دیگران بخورند.
هر ساله یک درخت بکارید از هر نوع و در هر کجا که باشد و بزرگ شدن درختانی که کاشتید را رؤیت کنید، شاید ذره ای از فرمان، در آخر امر، امر اول اجرا شود.
از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم شان تشکر می کنم که بذر عشق و محبت را در دل همه ما کاشتند و از شما سپاسگزارم که با سکوت زیبای خود به حرف های من گوش کردید.
تصاویر اولین افطاری در جلسه خصوصی همسفران لژیون بردسکن:
عکاس:همسفر اعظم و همسفر سمیه لژیون یکم
تایپ و ویراستار: همسفر اکرم لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
164