درختان نبض زندگی هستند

جلسه پنجم از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی قیدار با استادی راهنما همسفر سپیده، نگهبانی همسفر سکینه و دبیری همسفر سمیرا با دستور جلسه《درخت‌کاری》در روز دوشنبه ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکر و سپاس‌گزارم که توفیق دوباره خدمت در جایگاه استادی را به من عطا کرد. از ایجنت شعبه و لژیون مرزبانی که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم، تشکر می‌کنم. از راهنمای خود، خانم شیوا بابت همه آموزش‌های خوب ایشان، تشکر می‌کنم. حلول ماه مبارک رمضان را به همه عزیزان تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم ماه پر خیر و برکت برای همه شما عزیزان باشد. 

دستور جلسه این هفته "درخت‌کاری" است. این دستور جلسه همان اجرای وادی دوازدهم، می‌تواند باشد. این دستور جلسه برای ما که سال‌های زیادی است که در کنگره هستیم، جا افتاده است و رابطه‌اش با مصرف مواد را می‌دانیم؛ ولی برای سفر اولی و تازه‌واردی که وارد کنگره شده‌اند، درک این مطلب که درختان چه ارتباطی با مصرف مواد مسافر دارد؛ سخت است. همه ما در طول زندگی به نوعی خسارت وارد طبیعت کرده‌ایم، خسارت‌هایی که چه خواسته و چه ناخواسته بوده است. همه ما باید یاد بگیریم جبران خسارت کنیم. جبران خسارت از طبیعت از جمله خسارت‌هایی است که؛ باید جبران شود و کاشت درخت، یکی از راه‌های جبران خسارت از طبیعت است و خوشبختانه در کنگره‌۶۰، این کار در روزهای آخر زمستان انجام می‌شود؛ ولی در شهر ما به خاطر آب‌ و هوای سردی که داریم، کاشت درخت بعد از عید نوروز اتفاق می‌افتد.

درختان نبض زندگی هستند، همه ما می‌دانیم بدون درختان نه زیبایی وجود دارد و نه شادابی وجود دارد. همه ما این را می‌دانیم که ما اکسیژن مورد نیاز خود را از درختان تهیه می‌کنیم، درختان هوای آلوده را به خود جذب می‌کنند و در مقابل بی‌مهری‌های ما، اکسیژن سالم به ما می‌دهند. وظیفه ما این است که از این نعمت بزرگ الهی حفاظت کنیم و اجازه وارد شدن آسیب را ندهیم. درختان وقتی هوای تمیز را به ما هدیه می‌کنند، بر ما واجب است که نقش مهمی در حفظ هوای سالم ایفا کنیم. 

جدا از بحث استفاده‌هایی که از درختان داريم، مثل سایه و میوه‌، از چوب درخت، در صنایع چوبی استفاده می‌کنیم، علاوه بر همه این‌ها می‌توانیم بگوییم درختان ریه‌های زمین هستند؛ وقتی که انسان با ریه‌هایش این تنفس را انجام می‌دهند، اگر انسان تنفس را، با ریه‌های سالم انجام ندهد، بزرگ‌ترین آسیب را خود انسان می‌بیند؛ پس ما در مقابل این درختان و زندگی خود و زندگی دیگران مسئول هستیم.

واجب است از این نعمت الهی محافظت کنیم و این محافظت مستلزم آموزش است و ما این آموزش را در کنگره‌۶۰، می‌بینیم. در هفته درخت‌کاری، درخت می‌کاریم و این عملی است که انجام می‌دهیم. ما همسفران می‌توانیم در خانه گل و گیاهانی پرورش دهیم و هر لحظه که آن گل شاداب است، خود ما شاداب می‌شویم با شادابی آن گیاه، در زندگی خود، شادابی ایجاد می‌کنیم. قرار نیست حتما بیرون از خانه، درخت بکاریم و با کاشتن گل و گیاه در خانه، به زیبا سازی خانه خیلی می‌توانیم کمک کنیم. 

مسافر من قبل از کنگره، شدیدا با پرورش‌ گل‌ و گیاه رابطه خوبی داشت و من از این کار متنفر بودم؛ اما الان خود من مشوق اصلی برای نگهداری گل‌ و‌ گیاه در خانه هستم. امیدوارم همه ما در این هفته نقشی داشته باشیم و بتوانیم از درختان نهایت استفاده را ببریم. از این‌که به صحبت‌های بنده گوش کردید، از شما سپاس‌گزارم.

تایپ: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون هشتم)

عکاس: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر پروین (لژیون هفتم)

ویراستاری و ارسال: همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر پروین (لژیون هفتم) نگهبان سایت 

همسفران نمایندگی قیدار