دهمین جلسه از دور چهارم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی دکتر احمد اراک با استادی راهنمای محترم مسافر جواد نگهبانی مسافر ناصر ودبیری مسافر مسلم با دستور جلسه ((هفته درختکاری)) در تاریخ یکشنبه 12اسفندماه 1403راس ساعت 17آغاز به کار کرد .
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان جواد هستم یک مسافر
از دبیر عزیز سپاسگزارم بابت گزارششون. خدای بزرگ رو شکر می‌کنم.
آزادترین لحظه زندگی من زمانی است که می‌نشینم استاد جلسه توی کنگره و
بارها گفتم انگار سال‌ها زندگی کردم که بیایم همین رو انجام بدم و این یعنی رهایی و تا زمانی که من توی کنگره هستم رهایم.
بحث مواد نیست اتفاقات بیرون رو دارم میگم خدا را شکر می‌کنم که توی جمع زیبای شما هستم .
دستور جلسه درختکاریه اگر به من بگن چی تو کنگره به دست آوردی بعد از رهایی مواد توی این لحظه بزرگترین چیز در سفر دوم دیدنه .
با چشمام بتونم ببینم مگر من قبلاً نمی‌دیدم چرا دیدن با حس‌های بسته و دیدن با حس‌های باز من توی کنگره یاد گرفتم فصل‌ها رو تبریک بگم زمستون دیگه داره میره و بوی بهار میاد این یعنی دیدن این همون آبمیوه‌های جدید رو تجربه کردنه و لذت بردن و سرمست شدنه.
اما یه موقع یکی می‌خواد مست باشه من سرمستی رو تجربه کردم بعد از اینکه مزه رهایی رو چشیدیم و در کنگره خدمت کردیم حرکت‌های جهانی را در کنگره تجربه کردیم پارک رفتیم دوستان جدید پیدا کردیم این همون آبمیوه‌های جدید هستند که می‌تونن به ما انرژی بدهند و خدا رو بابتشون شکر می‌کنیم. درختکاری یک کار پسندیده است کار به هیچ دین و مذهبی نداریم هر کجای دنیا بروید درختکاری رو قبول دارند و ستایشش می‌کنند.
در کنگره هم به ازای هر سال رهایی در سفر دوم یک درخت میکاریم و اگر اون درخت خشک شد سال بعد به جای اون درخت یه درخت دیگه میکاریم.
این در وادی دوازدهم هم هست و ما این رو اجرا می‌کنیم و در زمان مناسب درخت میکاریم کجا میکاریم؟
ما این درخت رو در یه جایی میکاریم و کاری نداریم چه کسی می‌خواهد از اون استفاده کنه .این قشنگی کار کنگره است .من وقتی وارد کنگره شدم برای ترک اعتیاد بود و واژه‌ای به نام درمان برایم بیگانه بود وارد اینجا شدم و به من گفتند اعتیاد درمان داره و درمان فوق ترکه ترک مال اعتیاد نیست مال عادت‌هایی است که در طول زندگی انجام دادی و رسیدن به تعادل بالاتر از درمانه و در سفر دوم به تعادل می‌رسیم. احیا از همه این‌ها بالاتره مگر ما مرده بودیم؟
بله ما باید می‌مردیم تا یک شخصیت جدید از ما بیرون بیاد.
داستان درختکاری هم همینه اگر ما به طبیعت درست نگاه کنیم درختان مرده‌اند مرده که میوه بده برای من یک راز داره که اگر می‌خواهی زنده بشی باید بمیری. نمیشه تو کنگره بیای همون آدم قبلی باشی.
آدم زنده طبیعت رو دوست داره و تحرک داره درخت می‌کاره ما باید تولید کننده باشیم توی کتاب ۶۰ درجه میگه قله و فتح آن چنان اهمیتی ندارد اما نشانی باقی گذاشتن مهم است نه برای تفاخر بلکه نشانی در بی‌نشانی است به نظر من کاشت درخت نشانی در بی‌نشان است. شما یک درخت یا دانه می‌کارید دیگه کاری نداری کارت رو انجام میدی همون وادی چهارم سهم من و سهم خداوند من این درخت رو کاشتم و در زمانش آب می‌دهم یعنی اگر با حس خوب و ایمان انجام بدهیم درخت رشد می‌کنه درختکاری همش آموزشه و جبران خسارت ما قبلاً به طبیعت خودمون و جامعه آسیب زدیم من در داستان درختکاری یاد می‌گیرم به هستی بدهکارم ما برای کاشت درخت نیاز به اطلاعات آگاهی و آموزش داریم.دیگران کاشتند و ما خوردیم و ما میکاریم تا دیگران بخورند .
.jpg)
.jpg)
تایپ :مسافر روح الله (لژیون پنجم)
ضبط صدا :مسافر مسلم (لژیون دوم )
عکس: مسافر فریدون ( لژیون مرزبانی)
تنظیم و ارسال: مسافر شهاب ( مرزبان خبری)
- تعداد بازدید از این مطلب :
201