درختان به ما امید هدیه می‌دهند

نهالِ سبز را 

کاشتم در قلب خاک

 ریختم در پای او

 قطره‌های آب پاک

 بوسه زد بر روی او

 آفتاب تابناک 

شد نهالم شاد شاد

 از نوازش‌های باد

 سالیانی چون گذشت

 شد نهالم یک درخت

 یک درخت سایه‌دار

 سربلند و استوار

طبق فرمایش آقای مهندس، هر یک از اعضای کنگره۶۰ که وارد سفر دوم شدند؛ باید وادی دوازدهم را اجرا نمایند. دستوری که در وادی دوازدهم آمده، این است که درخت کاشته شود. برای همهٔ ما پیش آمده است که برای تفریح به بیرون برویم و دقیقا جایی توقف می‌کنیم که درختان زیادی دارد و بسیار سرسبز است. درختان علاوه بر فایده‌های بسیار، محیط زیست ما را هم زیبا می‌کنند.

چند مورد از فایده درختان را می‌گویم؛ توانایی ذخیره آب توسط درختان، سایه درختان بر روی برکه‌ها و چشمه‌ها، از تبخیر شدن بی‌رویه آب جلوگیری می‌کند. فایدهٔ دیگر درختان، تمیز کردن هوا است.

درختان قادرند بوها و گازهای آلاینده (اکسید‌نیتروژن، آمونیاک، دی‌اکسیدگوگرد و اوزون) را جذب کنند. آن‌ها این ذرات مضر را به همراه هوا از طریق برگ‌های خود جذب کرده و علاوه بر این‌که اکسیژن تولید می‌کنند، این ذرات آلاینده را درون برگ‌ها، پوست و تنه خود ذخیره می‌کنند. فایده دیگر و مهم آن، پناه‌گاهی برای پرندگان و جانواران است. زندگی بیش از ۵۰۰ نوع حشره، پرنده، پستاندار، قارچ‌ها و گل‌سنگ‌ها به زندگی درختان وابسته است.

اگر جاندارانی در محیط ریشهٔ درختان زندگی می‌کنند را هم اضافه کنیم؛ باید بگوییم زندگی هزاران جانور ریز و درشت به حیات هر درخت گره خورده است. هر یک از شاخه‌های درختان خانه‌ای برای پرندگان است. از فایده درختان هر چه بگوییم کم است. درخت نماد آبادی و شاخص سبزی، خرمی، مظهر زندگی، لطیف هوا، موجب آسایش و رفاه مردم و پاکی طبیعت است.

حتی سایه درختان برای رهگذران خسته کنج است. این فایده‌هایی که ذکر شد، فقط فایدهٔ درختانی است که میوه نمی‌دهند، آن‌هایی که میوه می‌دهند هم فایده‌های بی‌شماری دارند‌. با توجه به این‌ همه فایده ذکر شده حتما؛ باید درخت بکاریم. هر ساله در کنگره۶۰ یک اردوی درختکاری انجام می‌شود، مسافران به شکرانه سلامت و رهایی و رسیدن به حالِ‌خوش یک درخت می‌کارند. درخت کاشتن تنها ملاک نیست بلکه، باید به آن در طول سال رسیدگی کنند تا این درخت تنومند بشود و انشاالله بتوانند که ۱۲۰ درخت بکارند. کاشتن درخت در واقع خدمت به جامعه و طبیعت است و ما با این کار خود می‌توانیم به‌ نوعی جبران خسارت از جامعه داشته باشیم و برای آبادانی زمین و طبیعت تلاش کنیم. من هم به‌عنوان یک همسفر می‌توانم با کاشت یک نهال و یا درخت در نزدیکی منزل یا در حیاط خانه و با رسیدگی کردن به آن شاهد تنومند شدن آن باشم و بتوانم قدمی برای احیا طبیعت و جلوگیری از ویرانی آن داشته باشم.

با کاشت درخت ما می‌توانیم عشق و محبت و دوستی برداشت کنیم، درختان به ما امید هدیه می‌دهند، چرا که سرشار از انرژی‌های خوب هستند. امیدوارم روزی برسد که همه ما همسفران و مسافران در هفته درختکاری یک درخت بکاریم و آن را به طبیعت اهدا کنیم تا برای نسل‌های آینده هم کاری کرده باشیم و همان‌طور که دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما هم بکاریم تا دیگران بخورند.

نویسنده: مرزبان همسفر فاطمه (لژیون مرزبانی)
ویراستاری و ارسال: همسفر زینب نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شوشتر