سیستم الهی منظم است

جلسه سوم از دوره بیستم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه مسافران نمایندگی یحیی زارع میبد با استادی مسافر رضا، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه «الهام از رمضان» روز یکشنبه ۵ اسفندماه۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکرم که فرصت یافتم در این جایگاه خدمت کنم،همچنین از نگهبان و دبیر جلسه نیز بسیار متشکرم،همانطور که شاعر فرموده (گندم از گندم بروید جو ز جو)باید بدانیم دراین دنیا هرچه بکاریم همان می روید واین خواسته الهی ،خواسته ماست تا ما نخواهیم کاری انجام نمی شود امروز اگر ما اراده کردیم که درمان شویم این مشیت الهی است چون سیستم الهی منظم است ماه رمضان یکی از نشانه های همین نظم الهی است زیرا که انسان با روزه گرفتن خودش را باز یافت می کند همان گونه که آقای مهندس این کار را در درمان خودش با به وجود آوردن روش DST انجام داد و برای ما به یادگار ماند.من به عنوان مسافر باید به دور از منیت با بازیافت خودم در این ماه به درمان برسم این همان اتوفاژی است که آقای مهندس می گویند ما را از چاقی،دیابت،چربی اضافه،فراموشی،دردهای مفصلی و ضایعه های دیگر به دور نگه می دارد.
هر چقدرما مواد غذایی را از بیرون کمتر به بدن بدهیم خود بدن از درون تامین می کند،اوجب واجبات من مسافر درمان است که خداوند سفارش کرده است بعد از فرایض دینی؛من مسافر باید در این ماه از سحر تا شامگاه خانواده را همراهی کنم چون با آن کسی که بیماری قلبی دارد فرقی ندارم وباید دارویم را به موقع بخورم،غذایم به موقع  و ورزش را نیز فراموش نکنم.به عنوان یک سفر اولی باید در جهت درمان جدی و کوشا باشم و نافرمانی نکنم زیرا که با نافرمانی به خود،خانواده وجامعه آسیب می زنم و خدا را از خود ناراضی می کنم.من در سفر اول همانگونه که آقای مهندس نیز گفتند باید به عنوان یک بیمار ،وعده دارو را در زمان خودش مصرف کنم تابه درمان و سلامت خودم کمک کنم .

خداوندا بده شری که خیر من در آن باشد.این جمله متذکر می شود باید یک شرایط بد به وجود بیاید تا در دل آن خوب برای من درآید.گنج در ویرانه است.از بدترین شرایط می توانیم بهترین موقعیت به دست آوریم و این امر به سن وسال کاری ندارد باید از منیت و خود خواهی به دور باشم تا به نتیجه برسم.گنج در این موقعیت کسب سلامت وجودم است و چقدر این موهبت الهی ارزشمند است که به خواست من و تقدیرالهی افتاده است.اعتیاد درمان دارد ولی دیابت درمان ندارد.هیچ گاه یک آدم خمار را نمی توان به انجام معنویات وادار کرد.خماری را کسی می فهمد که با تمام وجودش لمس کرده وبا آن مبارزه کرده باشد و به معنی واقعی آن رسیده باشد.خماری یعنی درد،یعنی دیدن هر لحضه مرگ، یعنی عذاب ،یعنی جهنم،یعنی عمل نکردن سیستم فیزیولژی بدن انسان که اندروفین و انکفالین و مواد دیگر را تولید نمی کند.یک رویداد مانند جنگ برای همه قابل تشریح است اما قابل حس نیست.برای تقویت درمان باید دانایی موثر را بالا برد تا از کارهای ناشایست و ضد ارزشی به دور باشم.
و در آخر، سخنانم را با این شعر به پایان می رسانم.

گفتم هوای میکده غم می برد ز دل           گفتا خوش آن کسان که دلی را شاد می کنند



مرزبان کشیک:مسافر ماشاءالله
ویراستاری:مسافر محمد لژیون هفتم
تایپ:مسافر علی لژیون اول
ارسال خبر،عکس:مسافر سعید لژیون دوم