راهنمایان می‌بخشند بدون این‌که چیزی بخواهند

جلسه چهاردهم از دوره چهل‌ و پنجم جلسات آموزشی‌ عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی خمین با استادی راهنمای محترم مسافر تقی و نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه "هفته راهنما" در روز پنج‌شنبه 2 اسفندماه‌ ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ شروع به کار نمود.

سلام دوستان تقی هستم مسافر.
خدا را شاکرم بابت این‌که این فرصت برای من ایجاد شد تا بتوانم در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. زمانی که می‌خواستم بیایم به کنگره، ایجنت محترم آقای مهران من را دید و گفت هر کسی را که می‌بینی می‌توانی ازش تشکر کنی گفتم مثلاً کی؟ گفت هر کسی که می‌بینی را ازش تشکر کن و من در این جایگاه از آقای رسول راهنمای لژیون اول که این فرصت را در اختیار من قرار داد تشکر می‌کنم و مطمئن هستم که همسفران هم جشن خیلی خوبی داشتند. در رابطه با هفته راهنما و این‌که توانسته بودند جشن باشکوهی را برگزار نمایند سپاس‌گزاری می‌کنم و از آقای میلاد که دهان همه ما را شیرین کرد تشکر می‌کنم و من از همه مسافران و همسفران تشکر می‌کنم و این‌که توانسته بودند تمامی مسافران در جشن شرکت کنند و این خیلی خوب و جای تقدیر و تشکر دارد.
امروز جلسه آخر از دستور جلسه هفته راهنما می‌باشد و من از خودم این سوال را می‌پرسم که خب شما که ۶۰ الی ۷۰ سال عمر کردی در این مقدار زمان و مدت زمان چه کار مثبتی انجام داده‌ای؟ به قول آقای مهندس که می‌گوید آمدی در این جهان هستی که فقط چند ۱۰ کیلو برنج و گوشت و مواد غذایی و غیره را بخوری و بروی؟ ولی دیدم در یک جایگاهی که آدم‌ها این کار را انجام نمی‌دهند که مثلاً بگویند من چند تا ماشین دارم یا چقدر زمین دارم یا چقدر مال و فلان و غیره را دارم و انسان‌ها همه چیز را برای خودشان می‌خواهند ولی وقتی از آن‌ها بپرسی که شما چه اثر مثبتی از خودت باقی گذاشتی مثلاً بیمارستانی، مدرسه‌ای، پول و یا زمین ورزشی و یا درختی کاشتی و یا هر چیز دیگر از خودت باقی گذاشتی؟ می‌خواهم مقام راهنما را بگویم و جایگاه راهنما را بگویم که کجاست، جایگاه راهنما همان جایگاهی است که آن چیزی را که گرفته و اندوخته است را به دست دیگران هم می‌رساند و اون همان چیزی می‌باشد که کنگره تفکر کرد و آن را از تاریکی درآورد و از جهل و ناآگاهی نجاتش داد و ما اعضای کنگره ۶۰ خودمان می‌دانیم که از کجا به کجا آمده‌ایم و از چه جایگاهی به چه جایگاهی رسیده‌ایم و بابت این قضیه ما باز پرداخت می‌کنیم و قدردان کسانی هستیم که ما را از این سیاه‌چاله درآورده‌اند و بدون این‌که چشم‌داشتی داشته باشند. آن‌هایی که می‌بخشند بدون این‌که چیزی بخواهند و این راهنماها هستند که این کار را انجام می‌دهند چون خودشان تاریکی را تجربه کردند و این آموزش‌ها را در اختیار دیگران قرار می‌دهند و وقتی که کسی را از تاریکی نجات می‌دهند احساس می‌کنند که جبران کرده‌اند و آن بازپرداخت را انجام داده‌اند و شکرانه این‌که امروز مصرف نمی‌کنند و سیگار نمی‌کشند این کار را انجام می‌دهند و به خوبی وظایف خود را انجام می‌دهند و مسافران هم با عشق و بدون ریا در این جشن باشکوه قدردان راهنماها بودند و در پایان از همه اعضا قدردانی و سپاس‌گزاری می‌کنم.
از این‌که به حرف‌های من گوش کردید خیلی ممنونم.

نویسنده: مسافر عباس از لژیون نهم
عکاس: مرزبان خبری مسافر حمید