راهنمایی جایگاهی برای خود سازی است

نهمین جلسه از سی و پنجمین دوره کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ شعبه نیما یوشیج بهشهر با استادی راهنمای محترم آقا حمید، نگهبانی مسافر محمدعلی و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه هفته راهنما، روز پنج‌شنبه مورخ ۲ اسفند  ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۷ شروع به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حمید هستم مسافر.خدا را شکر می‌کنم یک‌بار دیگر فرصتی به وجود آمد که در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم،از گروه مرزبانی تشکر می‌کنم به خاطر سفیدکاری دیوارهای محوطه که جلوه زیبایی به شعبه داده است.تبریک میگم ۱۳ همین سال تأسیس این شعبه را که در اسفند ماه در پیش داریم. تبریک میگویم به آقای رضا بهرامی اولین راهنمای شعبه نیمایوشیج بهشهر که یکی از بهترین الگوهای این نمایندگی بودند. خیلی از بچه‌هایی که به این شعبه آمدند والان حضور ندارند، از یک زمین کشاورزی با همدلی و تلاش‌های بسیار این ساختمان و شعبه را بوجود آوردند. دقیقاً زمانی که به آن افراد نیاز داشتیم، حضور داشتند و هرکدام گوشه‌ای از کار را انجام می‌دادند. در قدیم جشن شکرگذاری در اواخر اسفندماه برگزار می‌شد و از دوستانی که در شعبه بی‌منت تلاش کرده بودند، یاد می‌گردید. ماه رمضان را در پیش داریم و ماه مهمانی خداوند است. ما برای مهمان همیشه بهترین‌ها در نظر می‌گیریم و در ماه رمضان هم باید با کمک‌های خودمان بهترین رمضان را برگزار کنیم و بخشی از کمک‌ها را برای پس‌انداز شعبه باقی بماند.

ما خیلی اوقات در این جشن‌ها حساب‌وکتاب می‌کنیم و خیلی  برای کمک کردن فکر می‌کنیم ، درصورتی‌که بایدببینیم، واقعاً در کنگره چه چیز به دست آوردیم. پس هر کمکی که من به کنگره می‌کنم از قبل از کنگره دریافت کرده‌ام. انشالله دست به دست هم بهترین ماه رمضان را برگزار می‌کنیم مثل سال‌های قبل. این هفته را به آقای مهندس راهنمای همه راهنمایان تبریک میگویم، به آقای ترابخانی دیده بان راهنمایان و تمام راهنمایان کنگره ۶۰ و راهنمایان شعبه نیمایوشیج چه مسافرها و چه هم‌سفران تبریک می‌گویم به راهنمای خودم آقا مهدی. همه ما می‌دانیم که راهنما چه شخصی است و چه معنی دارد. من از این زاویه نگاه می‌کنم که بیرون ازاینجا آدم‌های زیادی هستند که می‌خواهند وارد کنگره شوند و منتظر این هستند که شما سفر اولی راهنما شوید. یعنی راه ورود آن‌ها راهنما شدن شما است. بهتر جایگاه برای رشد و تعالی خود، همین جایگاه راهنمایی است. سفر دوم جایگاهی است که ما می‌توانیم خودمان را بسازیم و عیب‌های خودمان را متوجه بشویم. در صور آشکار ما برای مرتب کردن ظاهر خودمان از آینه استفاده می‌کنیم ولی در صور پنهان آینه یک راهنما، رهجویی است که به لژیون وارد می‌شوند. رهجو امانتی است که خداوند به ما داده است و من در وجود رهجو باید خودم را جستجو کنم. سفر اول برای ساختن جسم است ولی در سفر دوم انسان‌سازی صورت می‌گیرد. در پیام بهترین راه اشاره‌شده که غذای نیمه‌پخته و خام قابل‌خوردن نیست، این غذای مانده فکر خراب است که فقط در سفر دوم درست می‌گردد. جایی که من خودم را می‌سازم و می‌توانم عیب‌های خودم را ببینم و این اتفاق در جایگاه راهنمایی به بهترین شکل انجام می‌شود. تبریک میگویم به بچه‌های که در آزمون راهنمایی امسال قبول شدند و دیدگاه ما باید این باشد که من باید راهنما شوم تا راه برای افرادی که می‌خواهند به کنگره بیایند بازگردد...

تایپ  و ویرایش: مسافر علی لژیون 15

عکس و بارگزاری: مسافر محمد باقر ل1